Chapter 28: Ruined
2151 Words
Dos's POV
“Ano bang pumasok sa kukote mo at magpapakamatay ka?!” inis kong sigaw kay Zelle na ngayon ay nakayuko at sige ang pag-hikbi.
Mariin akong napapikit kasabay ng paghawak ko sa aking noo, kanina pa ako pikon. I've missed the chance to prove myself to Stacy's mother.
Fuck. I'm so f****d up.
I messed it all at hindi ko alam kung pa'no ko pa mababalik ang lahat.
“D-Dos...” garalgal ang boses na sambit niya.
“Zelle... Do you know what I've lost, huh?” nanghihina kong sambit.
Dahan-dahan akong naglakad palapit sa kaniya.
Nanghihina ang aking buong katawan sa isiping nasayang ko 'yung pagkakataon na iyon.
“I lost the chance to prove myself with Stacy's family. They are waiting for me... Pero hindi ako tumuloy, gawa ng konsensya ko, bakit? Naisip mo ba 'yung pagiging makasarili mo? Na ginagawa mo ngayon ha? Kung anong epekto sa mga maiiwan mo?”
“...”
“Kung di lang dahil sa kapatid mo, at kung hindi lang din dahil sa pinagsamahan nating dalawa, wala akong pakielam kung mamatay ka pa, kahit ngayon.”
“D-Dos...”
“Inisip lang kita e, kase ayokong may gawin ka na namang kabaliwan, f**k, tingin mo makakaya ng konsensya ko 'yon?”
“...”
“Hindi mo ba naisip kapatid mo? Paano siya pag nawala ka? Ikaw lang inaasahan ng kapatid mo, tapos kung ano-ano pang pinapakita mo, tignan mo nalang hitsura ng kapatid mo... Ako naaawa e,”
“...”
“For f**k sake's Zelle, bago ka magpakamatay, isipin mo mga taong maiiwanan mo. Hindi 'yung puro sarili mo lang. Nasaktan kita, oo, but f**k! Wake the s**t out, hindi lang naman ako ang nag iisang lalaki sa mundo! There's a lot out there who's more than willing to be with you, ayaw mo lang silang bigyang ng pagkakataon.”
“...”
Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya, at dahan-dahan akong lumuhod.
Mariin akong napapikit, ramdam ko ang pagkagulat nila, narinig ko pa ang pagsinghap nilang dalawa.
Hindi siguro nila inaasahan na gagawin ko ito.
“A-Anong ginagawa mo, Dos?” basag ang boses na pagtatanong ni Zelle.
Dahan-dahan akong nag-angat ng paningin kasabay ng pagtitig ko ng diretso sa kaniyang mga mata.
“D-Dos...”
“P-Parang awa mo na, Zelle...” basag ang boses kong sambit. Maluha-luha akong napatitig ng diretso sa kaniya.
“A-Ano bang gusto mo na gawin ko? T-Tigilan mo lang 'tong mgs kalokohan na ito...”
“Dos...”
“N-Napapagod na kase ako, Zelle e ... I'm so sick of this, paulit-ulit na lang...”
“...”
“Gusto ko ng matapos ng opisyal, mag-usap tayo ng maayos, ayoko ng kung ano-ano, gusto ko ng malinaw, klaro sa ating dalawa, para wala ng ganito, Zelle...”
“D-Dos...”
“A-Ayoko na ng ganito, Ilang beses na akong natarantado ng situwasyon, paulit-ulit na lang akong nagagago ng panahon... And it always involved you, kung 'yon man 'yung kapalit ng pagpatol ko sa iyo, fine. Tatanggapin ko ng buo, pero t-tama na naman na, wasak na buhay ko e. Wala na akong nagawang maganda kay Stacy, paulit-ulit ko nalang siyang nasasaktan, Zelle...”
“...”
“Kaya nandito ako sa harapan mo, gusto kong matapos kung ano man ang sa atin, kung ano mang nagawa ko, sinadya ko man o hindi, ginagago man kita o hindi, napaasa at nasaktan man kita, humihingi ako ng kapatawaran, kung hindi pa rin sapat iyon, anong gusto mo na gawin ko, para lang tigilan mo na ako? Para mapatawad mo na ako...”
“D-Dos...”
“I'll do everything for you, mapatawad mo lang ako, Zelle, sa lahat pananakit at pang gagago ko sa iyo."
“...”
“Gagawin ko lahat, kaso pasensiya na, hindi ko kayang gawin 'yang gusto mo... Hindi kita kayang mahalin pabalik gaya ng gusto mo, it's all my fault, Zelle... Kaya humihingi ako ng kapatawaran sa iyo...”
“...”
“This might offend you, but I regret meeting you and knowing you...”
“W-What...”
“Kung hindi lang sana... But too late, nangyari na ang lahat, wala na akong magagawa, kasalanan ko 'yon, at 'yon ang kasalanan na nagawa ko at pinagsisisihan ko ng sobra.”
“Dos naman...”
“I'm so grateful for you love and kindness, ni minsan hindi ka nagkulang na iparamdam sa akin kung gaano mo ako kamahal, hindi ka nagkulang na ipadama kung gaano ako ka-special sa iyo, and I'm so thankful for that...”
“...”
“Kaso hindi ko kailangan ng pagmamahal mo, may ibang tao na mas deserving ng pagmamahal mo, sa kanila mo ilaan, nanjan ang kapatid mo, Zelle... Huwag mong sayangin sa kagaya kong gago at paulit-ulit kang sinaktan, wala akong ibang ginawa kung hindi ang saktan ka. Bakit ba ayaw mong bumitaw?”
Rinig ko ang paghikbi ni Zia sa gilid, alam kong pati siya ay nahihirapan na sa kaniyang kapatid.
Rinig ko din ang pag-iyak ni Zelle habang nakayuko siya.
“Mas kailangan ka ng kapatid mo, sa kaniya mo nalang ilaan 'yang pagmamahal mo, mas deserve niya, o kaya sa sarili mo, be the best version of yourself, don't get me wrong, you're good on your own, but you know to yourself that you can be better than that.”
“...”
“Zelle please...”
“D-Dos...”
“Ano bang gusto mong gawin ko, Zelle? Kalimutan mo lang ako...”
“I-I'm sorry...”
“For what?”
“For everything D-Dos... Masiyado lang kitang mahal.”
“That's not the true meaning of love, Zelle... Love is free, love is kind, love can heal not the other way around, love is sacrifice, love is selfless, and most of all, love is everything beyond your expectations.”
“...”
“Kapag totoong nagmahal ka, may kalayaan ka, hindi mo pipilitin ang isang tao na mahalin ka din, hindi porket mahal mo sila dapat mahal ka din, suwertehan nalang ngayon kung mahalin ka din pabalik ng taong mahal mo.”
“...”
“Hindi pinipilit ang pagmamahal, Zelle.”
“...”
“Masarap magmahal dahil mahal mo lang siya, hindi ka nanghihingi ng kahit ano o kapalit, you just love them because you love them, nothing more, nothing less than that.”
Dahan-dahan kong hinawakan ang kaniyang kamay.
“Kaya pakawalan mo na ako, para sa sarili mo... Para sa kapatid mo, you don't deserve that pain in your heart, you deserve better, you're worth it, Zelle, someone will came and will help you realize how lovely and worth it you are, pero hindi ako 'yon...”
“...”
“Pareho lang tayong nahihirapan sa ginagawa mo... Hindi ka ba napapagod?”
“P-Pagod na pagod na ako, Dos...”
“Yon naman pala e, then let go of me."
“I-I can't, Dos..."
“Yes you can, ayaw mo lang gawin.”
“D-Dos...”
“Pinili mo 'yan, pero tignan mo, sa pinili mo, masaya ka ba?”
Tumulo ang luha sa aking mga mata, habang hindi inaalis ang titig sa kaniya, napatitig naman siya sa akin.
“Masaya ka ba, Zelle?”
Sunod-sunod na tumulo ang luha sa kaniyang mga mata kasabay ng sunod-sunod niyang pag-iling.
Malakas siyang umiyak, kaya naman ay mabilis akong lumapit sa kaniya at yumakap.
Hinayaan ko lamang siya na umiyak sa aking mga bisig.
“Let go of me, Zelle... And start a new life with your sister, you don't deserve this, palayain mo ang sarili mo sa sakit na naidulot ko, para sa sarili mo, piliin mo ang sarili mo...”
“...”
“Wala kang mapapala sa akin, Zelle..."
Maging ako ay napaiyak, kahit ako rin naman ay naawa sa kalagayan niya, hindi naman ako pupunta rito kung hindi ako nakakaramdam ng pagkaawa sa kaniya at pati na rin sa kapatid niya.
“Salamat ng marami sa pagmamahal mo, pero hindi ko kailangan ng pagmamahal mo, naging masaya ako kasama ka, you're a good woman, huwag mong hayaan na madungisan ng kahit ano ang pagkatao mo, even I. You should protect yourself."
"D-Dos... I-I don't think I can...”
”Yes, you can. You're strong and powerful woman, Zelle. Kayang-kaya mo ito. You just need to help yourself realize what you are capable of, how would you know if you don't try?”
“...”
“Trust yourself, sa ilang taon palaging ako ang pinipili mo, sa pagkakataong ito, sarili mo naman sana ang piliin mo, I care for you, Zelle, that's why I came and stopped you from attempting suicide, where in fact, kung wala akong pakielam sa iyo wala ako sa harapan mo at hindi ko pipigilan ang gusto mo,"
"..."
“I even sacrifice what I have... Mahalaga ang okasyon na pupuntahan ko ngayon, sa totoo lang, special 'yon, but I already missed it.”
“I-I'm so sorry..."
“Don't be, I deserved this. Matapos ng lahat ng nagawa ko sa iyo, I deserved this, this is the consequences that I need to face and suffer for what I did to you... I made you miserable, look at you, I should be miserable too. I'm responsible for the pain that you're feeling right now, but I wanna end this...”
“...”
“Zelle, can we stop this?”
Sandali siyang napatitig sa akin kasabay ng dahan-dahan niyang pagtango.
Dahan-dahan akong napahinga ng maluwag, at last, sa wakas, buti na lang... Para akong nabunutan ng tinik sa loob.
Maluwag akong napabuntong hininga. “Fuck... Thank, god.”
“I-I'm sorry Dos... Sobrang mahal lang talaga kita... Kaya ko nagawa ito, Kung hindi ka mapapasakin, mas gugustuhin ko nalang na mamatay kaysa makagawa pa ako ng masama sa iyo at sa babaeng mahal mo.”
“Zelle..."
“I was so stupid... Pero nagmahal lang ako ng sobra, sobrang mahal kita Dos, to the point na handa akong ibigay at i-give up lahat para sa iyo...”
“Zelle...”
“But thank you, for making me realize how stupid I was, I just loved you so much, kaya ko nagawa ito... And you are right,mali na ang pagmamahal ko sa iyo... I was blinded by that love... I became selfish, naging masama ako, pero lahat ng 'yon nagawa ko lang dahil sobrang mahal kita...”
“...”
“Hindi ko lang talaga matanggap sa sarili ko na hindi ako ang mahal mo, na hindi mo ako kayang piliin... I'm asking myself, Dos... Anong wala sa akin na meron sa babaeng 'yon? Bakit hindi mo ako magawang mahalin? May kulang ba sa akin? Hindi ba ako kamahal mahal? Panget ba ako? Ganun ba kasama ugali ko?”
“Zelle, No...”
“Anong meron ang babaeng 'yon? Dos... Kase hindi ko maintindihan, paulit-ulit 'yan ang tumatakbo sa isipan ko, akala mo ba madali 'yang hinihingi mo? Nakakabaliw Dos... Sa tuwing naiisip ko 'yan, bumababa 'yung confidence ko, napapatanong ako sa sarili ko, bumababa 'yung self esteem at confidence ko...”
“Zelle..."
"S-Sabi mo naman maganda ako e, mabait rin naman ako, mas magaling ako sa kaniya, I gave everything with you... I sacrificed a lot... Matagal mo na akong nakasama, I've waited for so how many months and years, just for you to love me back, I gave the freedom and still hope and waited for you to love me back...”
“Zelle...”
”Pero pinaniwala ko lang sa kasinungalingan ang sarili ko... Lahat 'yon, ilusyon ko lang na nabuo sa utak ko, I expected, kaya nasasaktan ako ng ganito, k-kase ako dapat 'yon Dos e... T-That should be me... I was the first, but you still chose her and imagine how painful it is... Sandali mong ilagay ang sarili mo sa posisyon mo... What would you feel, Dos? Imagine her being in-love with someone else and she didn't chose you would you just give up that easy? "
Napatulala ako sa kaniya, hindi ko alam ang sasabihin ko, 'cause she has a point, tama naman siya, I don't know her point of view kaya ko ito nasasabi.
Sandaling sumagi sa isipan ko ang lahat ng sinabi niya. And somehow, I understand her. I don't think na susuko agad ako, mahal ko si Stacy e. Ipaglalaban ko siya at ang pagmamahal ko kahit hindi niya ako mahal...
“Hindi ba at hindi? Sana naman nakukuha mo ang ibig sabihin, Dos... You made me question myself, I even question my worth... Kamahal mahal ba ako? Bakit hindi mo akong magawang mahalin...”
“Zelle, No... I'm so sorry...”
“Then, why? Why Dos? Bakit hindi na lang ako? Bakit hindi mo ako magawang mahalin? Bakit hindi mo ako piliin? Anong kulang sa akin? Hindi ba ako worth it? Dos...”
Mariin akong napapikit sa aking mga narinig. Fuck...
To be continued...
K.Y.
- Writer
