พ่ายรักสามีเก่า

บทที่ 4

พ่ายรักสามีเก่า บทที่ 4

"ชวนไปเที่ยวไหนนะ?"

"ไปเที่ยวล่องแพ"

"ว่าแต่แกท้องอยู่ไปได้ด้วยเหรอ"

"ไปได้สิท้องแค่ 5-6 เดือนเอง และอีกอย่างนะเราไปนอนค้างคืนบนแพมันไม่ได้ผาดโผนสักหน่อย" พยายามพูดเกลี้ยกล่อมเพื่อนกลัวว่าเพื่อนจะปฏิเสธ เพราะน้ำมนต์ถึงแม้จะมีชื่อว่าน้ำแต่เธอก็ไม่ค่อยชอบน้ำ

"ไปค้างกี่คืน ฉันบอกก่อนนะว่าไม่ลงน้ำ"

"แพเขามีชูชีพให้ไม่เป็นไรหรอกน่า"

"ก็ได้"

"เย้ๆ ดีใจจังที่แกไปด้วย" นิวเยียร์ไม่ได้บอกกับน้ำมนต์หรอกว่าปลัดสุดสาครก็จะไปด้วยอยากเซอร์ไพรส์เพื่อนมากกว่า

วันเดียวกันนั้นที่บริษัทอนันต์ไพศาล..

"ถ้าได้ดีอย่าลืมเพื่อนนะ"

"ใครจะไปลืมได้ล่ะ"

"อิจฉาจังเลย ปลัดสุดหล่อของฉันรู้แบบนี้ฉันเป็นฝ่ายประสานงานก็ดีจะได้คุยกับปลัดบ่อยๆ"

"แกก็พูดไปแข่งเรือแข่งพายมันแข่งกันได้​ แต่แข่งบุญแข่งวาสนาแข่งกันยากนะ เอวาของเราน่ารักขนาดนี้ใครเห็นก็ต้องรักแหละ"

"สวัสดีค่ะ" ตอนที่ฝ่ายธุรการกำลังพูดคุยกันถึงเรื่องที่ท่านปลัดชวนเอวาไปล่องแพ ก็มีพนักงานฝ่ายผลิตเข้ามาขอพบ

"มีธุระอะไร" เห็นว่าเป็นฝ่ายผลิตก็เลยไม่ได้พูดจาดีๆ ด้วย

"หัวหน้าบอกให้มาถามเอาเอกสารการผลิตค่ะ"

"งานล็อตไหน"

"139 ค่ะ"

"ยังทำไม่เสร็จเลยเดี๋ยวค่อยมาเอาใหม่"

"ถ้างั้นอีกสักครึ่งชั่วโมงจะมาเอาใหม่นะคะ"

"เดี๋ยวฉันจะแจ้งไปให้มารับ แล้วเธอชื่ออะไร"

"สายบัวค่ะ"

"เออๆ เดี๋ยวฉันจะบอกไปทางหัวหน้าแผนก"

คล้อยหลังสายบัวฝ่ายธุรการก็เริ่มพูดคุยกันว่าเคยเห็นสายบัวนั่งรถมากับเพียงฝันลูกสาวท่านประธาน

"ถึงว่า..เข้ามาก็ได้เป็นธุรการฝ่ายผลิตเลย เด็กเส้นนี่เอง ว่าแต่เมื่อกี้เราคุยกันถึงไหนแล้วนะ"

"จะถึงไหนล่ะ อีกสองวันเพื่อนเราก็จะได้เป็นคุณนายท่านปลัดแล้วนะ"

"พวกแกก็พูดเวอร์ไปท่านปลัดแค่ชวนไปล่องแพเอง"

"แกไม่รู้อะไร​ นี่แหละมันคือจุดเริ่มต้นอย่าลืมอ่อยท่านให้มากล่ะห้ามหวงเนื้อหวงตัว"

วันต่อมา.. เย็นนี้ทุกคนก็ต้องเดินทางแล้ว เพราะจะไปค้างคืนบนแพสองคืนก็ต้องเดินทางตั้งแต่เย็นวันศุกร์เลย ส่วนเรื่องเช่าเหมาแพปลัดสุดสาครใช้เครดิตของตัวเองจัดการเรียบร้อยแล้ว

"นะๆ แกไปกับฉันนะ" แพแต่ละลำรับลูกค้าได้หลายคนมากเพราะแพหนึ่งลำมีห้องนอนกว้างๆ เลยหนึ่งห้องและแยกออกมาเป็นห้องเล็กให้อีกเผื่อคนมีคู่อยากนอนแยก

"จะให้ฉันไปได้ยังไงฉันไม่รู้จักใครเลยสักคน แถมมีแต่เจ้านายไปทั้งนั้นเลย"

"เจ้านายที่ไหนนั่นพี่ชายกับพี่สะใภ้ฉัน" เพียงฝันพยายามเกลี้ยกล่อมสายบัวให้ไปเที่ยวด้วยอีกคนอยากให้เพื่อนไปเปิดหูเปิดตา เพราะตอนนี้สายบัวก็ไม่มีใครแล้วเพิ่งเสียยายไปเมื่อไม่กี่วันนี่เอง ส่วนแม่เสียไปตั้งแต่ตอนที่คลอดสายบัวออกมาแล้ว แต่พ่อเธอไม่รู้เลยว่าคือใครยังมีชีวิตอยู่ไหม

สายบัวยังไม่รับปาก แต่ใจก็อยากจะไปด้วยเพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยไปล่องแพเลย

แต่พอถึงตอนเย็น เพียงฝันก็มาดักรอเพื่อนที่หน้าบริษัท

"ฉันนึกว่าแกเดินทางแล้ว"

"เดินทางแค่สองชั่วโมงกว่าเอง ยังพอรอแกไปเก็บเสื้อผ้าได้"

"ให้ฉันไปด้วยจริงเหรอ"

"จริงสิถ้ามีแกไปด้วยฉันคงจะสนุก" ตอนที่กำลังคุยกับสายบัวอยู่เพียงฝันก็เห็นรถของปลัดสุดสาครขับผ่านออกไป "มารับใคร?"

"ใครเหรอ?" สายบัวเห็นเพื่อนมองตามท้ายรถคันนั้น

"ไม่มีอะไรหรอกแกมาขึ้นรถสิจะได้ไปเก็บเสื้อผ้า"

บนรถของปลัดสุดสาคร..

"ขอบคุณมากนะคะคุณปลัด" คนที่กล่าวขอบคุณก็คือเอวาและที่ปลัดสุดสาครมาบริษัทอนันต์ไพศาลก็เพราะมารับเอวานี่แหละ

"ไม่เป็นไรครับผมต่างหากที่ต้องขอบคุณที่คุณยอมมาด้วย"

เอวานั่งใจเต้นตุบตับเมื่อคิดว่าจะได้ไปเที่ยวค้างคืนกับปลัดสองต่อสอง

"เดี๋ยวผมขอแวะรับเพื่อนก่อนนะครับ"

"คะ?" ทีแรกคิดว่าจะได้ไปเที่ยวกันแค่สองต่อสองเสียอีก ยังมีเพื่อนไปด้วยเหรอเนี่ย

สุดสาครจอดรถตรงป้ายรออยู่ครู่หนึ่งก็เห็นรถมาจอดตรงหน้าแล้วก็มีผู้ชายหิ้วกระเป๋าลงจากรถคันนั้น

"รบกวนคุณเอวาไปนั่งข้างหลังได้ไหมครับ"

"ค่ะ?" ถึงจะตอบตกลงก็ยังสงสัยอยู่ดี ทำไมต้องไล่ให้ไปนั่งข้างหลังด้วย คิดว่าจะได้นั่งข้างๆ ไปจนถึงที่พัก ..แต่พอเห็นรูปร่างหน้าตาของผู้ชายอีกคนแล้วถึงกับกลืนน้ำลายลงคอเพราะความหล่อกินกันไม่ขาดเลย

"นึกยังไงอยากไปเที่ยวล่องแพ" คนที่สุดสาครมารอรับก็คือธันวา

"ถ้ามึงจะเปลี่ยนใจก็ได้นะ" ที่จริงสุดสาครไม่ได้ชวนธันวาหรอก เพราะมันเป็นแผนของธันวากลัวอีกฝ่ายจะรู้ แต่คนที่ชวนก็คือนาคราช

"ไอ้บ้าไปเที่ยวทั้งทีจะไม่ให้เพื่อนไปด้วยหรือไง" เปิดประตูขึ้นมานั่งธันวาถึงเห็นว่าด้านหลังมีผู้หญิงติดมาด้วยคนหนึ่ง "ใครวะ?" ธันวาหันไปกระซิบถามเพื่อน แต่ถึงแม้จะกระซิบถามนั่งอยู่ในรถด้วยกันก็ต้องได้ยินแหละ

"ไม่ต้องรู้หรอก" แล้วสุดสาครก็ทำหน้าที่ขับรถตรงไปยังจังหวัดที่เขาฮิตล่องแพกัน

"แล้วไอ้พวกนั้นจะตามมาตอนไหน"

ไอ้พวกนั้น? เอวาที่นั่งฟังทั้งสองคุยกันก็เริ่มจับใจความได้ว่าไม่ได้มีแค่นี้ยังจะมีคนตามมาเพิ่มอีก อะไรวะเนี่ยคิดว่าจะได้มาสองต่อสองอุตส่าห์ไปคุยกับเพื่อนไว้เยอะเลย

"คงกำลังเดินทางเหมือนกัน" พวกเขานัดเจอกันที่นั่นเลยใครพร้อมออกมาก่อนก็ไปรอเพื่อนที่แพ

"น่าสนุกดีนะ นานๆ ทีมาปล่อยแก่บ้าง"

"มึงแก่ไปคนเดียวเถอะกูไม่แก่ด้วยหรอก"

"เลข 3 แล้วยังคิดว่าตัวเองหนุ่มๆ อยู่หรือไง" แต่พอพูดกันจนเพลินถึงนึกได้ว่ามีผู้หญิงอีกคนติดรถมาด้วยธันวาเลยหันไปชวนคุย "ว่าแต่คุณชื่ออะไรครับ"

"ชื่อเอวาค่ะ"

"ชื่อน่ารักดีนะครับ"

"ขอบคุณมากค่ะ" เอวาเริ่มหวั่นไหวจนต้องเรียกสติตัวเองให้กลับมาอยู่ที่คุณปลัด

ตอนที่ขับรถอยู่ก็มีข้อความไลน์กลุ่มเข้ามา ธันวาไม่ได้ขับรถเลยเข้าไปอ่านไลน์กลุ่ม และเห็นว่าตอนนี้นาคราชไปถึงสถานที่นัดหมายแล้ว พอถึงที่นั่นนาคราชก็ข้อความมาถามว่าเพื่อนใกล้ถึงหรือยัง

"คุณน้ำมนต์ก็ไปด้วยเหรอ" หนึ่งในข้อความนั้นพูดถึงน้ำมนต์ด้วยธันวาเลยถามสุดสาคร

กึก! ได้ยินชื่อนี้เท้าที่กำลังเหยียบคันเร่งอยู่สะดุดเล็กน้อยแต่ก็ดึงสติตัวเองกลับมาได้

"ทำไมมึงรู้จัก"

"ก็รู้จักวันงานแต่งของน้องสาวไอ้นาคไง"

"คนเยอะขนาดนั้นทำไมมึงจำได้"

"สวยๆ แบบนี้ใครจะไปลืมได้ลงคอล่ะ"

🖋ชะนีติดมันส์ @มัดหมี่