หมอสัตว์ฉันรักคุณ EP.2 เสนอตัว??
1929 Words
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมากลางดึกพร้อมกับน้ำตา ชีวิตของทับทิมจะต้องอยู่กับน้ำตาเสมอ เพื่อนที่ดีที่สุดคือน้ำตา ร้องไห้เพราะเสียใจ เสียใจที่ทำให้พ่อโกรธ ไม่เคยโกรธพ่อเลยที่พ่อตีทับทิม ทับทิมไม่เคยทำให้พ่อภูมิใจได้เลยสักครั้ง แม้แต่วันที่ทับทิมเรียนจบรับปริญญาพ่อก็ติดงานในไร่ไม่มีโอกาสได้ถ่ายรูปร่วมกัน แต่ทับทิมก็เข้าใจที่พ่อทำทุกวันนี้ก็เพื่อลูกที่ไม่เอาไหนคนนี้ (┬┬﹏┬┬)
"ทับทิมคิดถึงแม่ ฮึก คิดถึงมากค่ะ " ได้แต่กอดตัวเองอยู่ใต้ผ้าห่ม ความอบอุ่นของผ้าผืนหนามันไม่ช่วยทำให้ร่างกายของฉันอุ่นขึ้นได้เลย ยิ่งได้ยินเสียงของสองแม่ลูกก็ยิ่งทำให้ฉันเจ็บร้าวไปทั้งใจ นี่มันบ้านฉันนะ ! นับวันก็ยิ่งออกตัวแรงก้าวก่ายกันมากเกินไป
"ฮึก พ่อใจร้าย ฮึก " ฉันหลับตาลงพยายามไล่น้ำใสๆออกจากดวงตา เพราะยิ่งร้องก็ยิ่งหายใจไม่ออก รู้สึกเจ็บคอคัดจมูกระบมไปทั้งตัว พ่อคงให้ยัยแม่เลี้ยงมาเช็ดตัวให้ฉันแน่ๆถึงได้แสบผิวขนาดนี้ ผิวฉันอาบน้ำแร่แช่น้ำนมนะยะจะบอกให้ อิจฉากันล่ะสิ พวกมันไม่มีสิทธิ์หรอกค่ะ ! อย่างมากก็ได้แค่แอบนินทาลับหลัง น้ำนมพวกนี้มาจากฟาร์มโคนมในไร่ บางครั้งออเดอร์เกินพี่เจี้ยมก็จะหอบมาให้ฉันอาบ ยังดีที่พ่อเห็นว่าลูกคนนี้เป็นลูกในไส้ก็เลยตามใจไม่ว่าอะไร
แกร๊ก
เสียงใครเปิดประตู! ฉันรีบแกล้งหลับ นอนนิ่งๆฟังเสียงฝีเท้าที่ค่อยๆเดินมาใกล้เรื่อยๆ เรื่อยๆจนรู้สึกว่ามีบางอย่างทำให้ที่นอนยุบ ผี! ไม่สิ บ้าบอ !! ห้องนอนของฉันมีพ่อคนเดียวเท่านั้นที่เข้ามาได้ ส่วนคนอื่นที่จะเข้ามาได้ก็ต้องได้รับอนุญาตมาอีกที จะมาง้อหรอพ่อ เป็นแบบนี้ตลอดสินะ ตอนตีหน่ะ คิดถึงอะไรอยู่ ฉันไม่ใช่วัวใช่ควายนะ วัวควายยังเจ็บเลย ลูกเป็นคนนะคะพ่อ! ไม้ก็ไม่ใช่เล็กๆ ฟาดมาได้แบบไม่ยั้ง ถ้าไม่แกล้งสลบป่านนี้ก็คงโดนพ่อหวดตายไปแล้ว หึ ทับทิมร้ายนะจะบอกให้!!!
"นอนร้องไห้เดี๋ยวก็หายใจไม่ออก ลุกขึ้นมานั่งดีๆ " ไม่ใช่พ่อ ! ฉันรีบดึงผ้าห่มออกจากหน้าแล้วหันมามองเจ้าของเสียงทันที หมอสัตว์!! เข้ามาได้ไงวะ เฮ้ย แล้วคือ หล่ออ่ะ ขนาดในห้องมืดยังรู้ว่าหล่อ เออคิดดูเอาก็แล้วกันภาพติดตามากค่ะ (✿◡‿◡)
"หมอเข้ามาได้ไง " คำถามโง่ๆของหนูทับทิมเองค่ะ ก็ไม่รู้จะถามอะไรนี่ อยู่ๆไฟหัวเตียงก็ถูกเปิด รู้ด้วยว่าเปิดตรงไหน พอไฟเปิดฉันก็ต้องหลับตาลงอีกครั้งเพราะรู้สึกแสบตา หมอโว้ย!! หล่อแสบตามากค่ะ
"ขี้เกียจตอบ ปวดหัวอยู่มั้ย " ถ้าจะกรุณา ช่วยลดเลเวลความเป็นหมอลงสักนิดจะได้มั้ย อย่าลืมสิว่านี่คนนะหมอ! ไม่ใช่สัตว์
"ถามทำไม " งงตัวเองเหมือนกัน เขาถามทำไมไม่ตอบ แถมยังย้อนกลับด้วยคำถามที่ปัญญาอ่อนอีก
"โดนตีจนเพี้ยนไปแล้วหรือไง " ใจร้าย !! อยู่ๆหมอก็เอากล่องอุปกรณ์บางอย่างขึ้นมาวางไว้บนที่นอน ฉันมองอย่างสงสัย เวลานั่งมองหมอหยิบนู่นจับนี่ มันก็เพลินดีนะ แต่เดี๋ยว หมอไม่ใช่หมอคน หมอเป็นหมอสัตว์ !! จะรักษากันได้ยังไง
"หมอ ทับทิมไม่เป็นอะไรแล้ว ไม่ต้องเอาของพวกนั้นมาใกล้ทับทิมนะ แค่กๆ " ฉันรีบเอามือปิดปากทันที ไอ้สุขภาพไม่รักดี อยากโดนที่วัดไข้หมาแมวหรือไง แล้วหูฟังนั่นอีก เอาไว้ฟังหัวใจตัวอะไรก็ไม่รู้ เป็นหมอสัตว์ต้องรักษาสัตว์ทุกชนิด แม้แต่ กิ้งก่าตัวใหญ่หรือไม่ก็งูเหลือมตัวยักษ์ พูดแล้วก็ขนลุก ยี๋ ＞﹏＜
"เธอนี่มันดื้อจริงๆ โตจนป่านนี้แล้วยังทำตัวเป็นเด็กๆ " หน้านิ่งมากอ่ะหมอแสดงว่าพ่อต้องเล่าอะไรให้หมอฟังแน่นอน ทำไมชอบขายลูกสาว เดี๋ยวเขาก็รู้หมดหรอกว่าลูกไม่เอาไหน ทำอะไรก็ไม่เป็น แถมยังชอบทำตัวเป็นภาระ ! อายนะคะไม่ใช่ไม่อาย เป็นถึงลูกสาวพ่อเลี้ยงเหมแห่งไร่พลอยทับทิม แต่ไม่เป็นงานอะไรเลยสักอย่าง เน้นคำว่า สักอย่าง!!
"แล้วหมอยุ่งอะไรด้วย "
"ไม่อยากยุ่งหรอกนะ แต่พ่อเลี้ยงเป็นห่วงกลัวว่าเธอจะชักเพราะไข้ขึ้นเหมือนครั้งก่อน ถึงฉันจะเป็นสัตวแพทย์แต่ฉันก็รักษาคนได้ ไม่ต้องทำหน้าขยะแขยงขนาดนั้นหรอก อุปกรณ์ที่อยู่ในกล่อง ใช้กับคนส่วนสัตว์ ฉันแยกเอาไว้แล้ว " โอเค รู้สึกดีขึ้น
"พ่อเล่าให้ฟังหมดเลยหรอ " หมอสัตว์เริ่มต้นด้วยการเอาปรอทวัดไข้มาเสียบ วัดความดัน แล้วก็ฟังเสียงหัวใจ ใจฉันมันเต้นแรงมาก คงเป็นเพราะอยู่ใกล้ผู้ชายด้วยล่ะมั้ง {{{(>_<)}}}
"อืม พ่อเลี้ยงขายเก่งนะ " ขายเก่ง!! อย่าบอกนะว่าพ่อขายทับทิมให้หมอสัตว์อ่ะ จะขายแต่ละทีทำไมไม่เอาความดีของทับทิมเล่าให้เขาฟังบ้าง ≡(▔﹏▔)≡
"ขายอะไรเก่ง ขายนม หรือว่าจะเป็น เอ่อ สตอเบอรี่ หมอชอบกินมั้ยเก็บที่ต้นแล้วกินเลยมันจะอร่อยมากเลยนะ " เหมือนหมอไม่อยากรู้ ช่างเหอะ ความรู้ฉันก็มีแค่นี้แหละ ในไร่มีนมโคสดๆ มีไร่สตอเบอรรี่ มีองุ่นอีกนิดหน่อย อีกไม่นานพ่อก็จะทำโคเนื้อส่งออก ฉันอยากมีส่วนร่วมกับทุกๆเรื่องที่พ่อทำ แต่ดูผลงานแต่ละอย่างสิ ควายตายไปอีกแล้ว 4!! ต่อไปจะเป็นอะไร
"ทำไมไม่ไปหางานทำ เรียนจบแล้วไม่ใช่หรอ"
"พ่อบอกหรือเปล่าล่ะว่าไม่ให้ทับทิมทำงาน " หมอถอดหูฟังออกแล้วมองหน้าฉัน มองทำไม?? อะไรติดหน้า
"แล้วเธอก็เชื่อ " นั่นพ่อกูนะคะหมอ ! ถ้าฉันไม่เชื่อพ่อฉันควรเชื่อใครเพราะในชีวิตก็ไม่มีใครแล้วนอกจากพ่อ เรียนจบปริญญาเพื่อเอาวุฒิแปะฝาบ้านนอนอยู่บ้านเฉยๆ อึดอัดนะเว้ยไม่ใช่ไม่อึดอัด พยายามแล้วแต่มันก็ไม่สำเร็จ !
"ไม่ให้เชื่อพ่อแล้วจะไปเชื่อใคร "
"ถ้าเกิดวันนึงพ่อเลี้ยงเป็นอะไรขึ้นมา ฉันไม่ได้แช่งนะ เธอจะทำยังไง " ไม่รู้ ฉันไม่รู้จริงๆ ฉันคิดมาหลายครั้งแล้ว คำตอบที่ได้ก็คือไม่รู้ ถ้าพ่อยกไร่นี้ให้ ฉันก็คงเก็บเอาไว้ งูๆปลาๆ ไป อย่างน้อยมันก็เป็นที่ทำมาหากินของพ่อแล้วก็ทำให้ชาวบ้านมีรายได้ ฉันภูมิใจในตัวพ่อที่สุด พ่อเก่ง แต่มีลูก กาก !
"ตายตามพ่อไปล่ะมั้ง "
"ไม่ตลก " หมอแกะสายรัดความดันออกจากแขน จากนั้นก็ดึงปรอทออกมาเคาะๆดูอุณหภูมิ ส่วนฉันก็ได้แต่เงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไร ส่วนหมอก็ดูวุ่นวายกับเครื่องมือตรงหน้า เก่งเนอะ รักษาได้ทั้งคนแล้วก็สัตว์ ใครได้หมอไปเป็นแฟนโคตรโชคดี
"หมอ "
"หืม " ขานรับแต่ไม่มองหน้า เสียงหมอคือแบบว่า พ่อของลูก!! ไม่ใช่ละ
"มีแฟนยังอ่ะ " ก็แค่อยากรู้เฉยๆ ถ้ามีแล้วจะขอดูรูปสักหน่อย อยากรู้ว่าสวยหรือเปล่า " ขอดูรูปแฟนหมอหน่อยสิ "
"ไม่ " ไม่ ?? ของหมอนี่คืออะไร ไม่ให้ดู ไม่มี หรือว่าอะไร เก่งแถมยังซับซ้อนเข้าไปอีก
"หมออยู่กี่วันอ่ะ " ไม่ก็ไม่ กูถามอย่างอื่นก็ได้ค่ะ
"กลับพรุ่งนี้ ที่จริง ต้องอยู่ห้าวัน แต่ควายตายหมดแล้ว ก็เลยว่าจะกลับพรุ่งนี้ " เพราะฉันสินะ !! เหมือนด่ากันทางอ้อม ควายตายเพราะฉันเองนี่แหละ เก่งระดับไหนคิดดูเอาก็แล้วกัน ทำควายตายทีเดียวสี่ตัว คิดแล้วก็อยากร้องไห้ /(ㄒoㄒ)/~~
"อ่อ กลับกี่โมงอ่ะ จะได้ไปส่ง ทับทิมจะได้เก็บสตอเบอรี่ใส่ถุงให้หมอด้วย" หมอต้องชอบแน่ๆ เพื่อเป็นการตอบแทนที่หมอมานั่งวัดความดันวัดไข้ฟังหัวใจเต้นแรงให้ทับทิม
"ไม่ต้องหรอก ฉันกลัว " กลัว ? หมอกลัวอะไร แค่จะเก็บสตอเบอรี่ใส่ถุงไปให้ ไม่ใช่ระเบิดค่ะหมอ! แค่ฉันทำควายตายสี่ตัว ทำให้หมอขวัญเสียมองฉันเป็นปีศาจเลยหรอ ไม่เอาสิหมอ เรากำลังคุยกันรู้เรื่องนะ
"เอาหน่าไม่ต้องเกรงใจ " ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไป
"พ่อเลี้ยงพูดถูก " ˋ( ° ▽、° )
"อะไรเนี่ย งงไปหมดแล้ว พ่อพูดอะไรอีก " นี่พ่อจะไม่เหลือความดีงามไว้ให้ลูกเลยใช่มั้ย หมอเป็นผู้ชายนะพ่อ! ทั้งหล่อแล้วก็น่าจะรวย พ่อควรพูดแต่สิ่งดีๆของลูกสาวสิ เอ่อ อย่างเช่น ฉันปลอกมะม่วงเป็น ใส่ปุ๋ยสตอเบอรี่เก่ง หรือไม่ก็ขัดคอกม้าสะอาดอะไรแบบนี้ แต่ละงานโคตรใช้ความรู้จากที่เรียนมาเลยล่ะ คุ่มค่าเทอมที่สุด !
"จบอะไรมา ทำไมถึงเข้าใจอะไรยากแบบนี้ "
"บริหาร "
"จบมาได้ไง ซื้อเกรดหรือเปล่า " ปรี๊ดเลยค่ะ ฉันไม่ได้ซื้อเกรดนะยะ จบมาด้วยความสามารถล้วนๆย่ะ ทุกวันนี้ที่ทำอะไรไม่เป็นก็เพราะทฤษฎีแน่นกว่าปฎิบัติโว้ยยย พยายามไม่โมโหเดี๋ยวความดันสูง นี่หมอ โอเค เตือนสติเอาไว้ว่าตรงหน้าคือหมอ
"หมอ อย่ามาดูถูกกันนะ "
"แล้วทำไมพ่อเลี้ยงถึงไม่ยอมให้ออกไปหางานทำล่ะ "
"พ่อกลัวโดนหลอก "
"โตจนป่านนี้แล้ว ไม่มีใครเขาหลอกได้หรอก นอกจากจะยอมให้เขาหลอก " เห็นด้วย ! หมอพูดถูก
"หมอพูดถูกใจ ทับทิมบอกพ่อแล้ว พ่อก็ไม่ยอมฟัง ไม่รู้จะเป็นห่วงอะไรนักหนา ไปไม่รอดเดี๋ยวก็กลับมาเองแหละ เนี่ย ดูสิ ไม่ยอมให้ไปไหน แล้วจะไปทำอะไรเป็น งานในไร่ก็ไม่ยอมให้จับอะไรเลย ทับทิมอึดอัดมากรู้มั้ยหมอ "
"วันๆคุยกับใครบ้างมั้ย "
"ก็มีนะ วัว ม้า ควายคงไม่ได้คุยอีกต่อไปแล้ว แมว หมา อะไรแบบนี้แหละ " ฉันอธิบายไปมองหน้าหมอไป หน้าหมอเหมือนเนื้อคู่ของทับทิมเลย แหะ แหะ (^*^)
"น่าสนใจ " หมายถึงฉันหรอ! อ้ายย หมอสนใจ ในที่สุดก็มีคนเห็นความสามารถของฉัน
"จริงหรอ เอาไงดี หมอควรไปคุยกับพ่อทับทิมก่อนนะ ทับทิมยังไงก็ได้ "
"ฮะ " สงสัยอะไร!! ไปคุยกับพ่อเลยหมอ
"ไปเลย ไปบอกพ่อเลยว่าหมอสนใจทับทิม พ่อต้องดีใจแน่ๆที่ได้หมอเป็นลูกเขย" หมองงซะงั้น งงอะไรเนี่ยหมอ
"<( ￣^￣ได้เมียแบบเธอฉันคงเป็นบ้า "
"หมอ ทำไมพูดแบบนี้อ่ะ บางทีทับทิมอาจจะเป็นผู้หญิงที่หมอรักก็ได้นะ " โคตรเข้าข้างตัวเองอ่ะ ! ไม่รู้แหละ หมอบอกว่าสนใจแล้วต้องรับผิดชอบ
" อาจจะ ก็แสดงว่ามีทั้งใช่แล้วก็ไม่ "
"ต้องใช่สิ"
"นี่เธอกำลังเสนอตัวให้ฉัน "
"เอามั้ยล่ะ "
"ทับทิม !!! " พ่อมาว่ะ !! เงียบก่อนแป๊บ หมอสัตว์เดี๋ยวเจอกัน!!
______________
- Writer
