"ทับทิม !! " หมอรีบเดินเข้ามาดึงแขนฉันเบาๆ
"บอกไว้ก่อนเลยทับทิมไม่ใช่คนเรียบร้อยอดทนอะไรเก่ง แล้วก็ไม่โง่ด้วย " น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ของฉันทำให้หมอพูดไม่ออกเหมือนกัน พอๆกับคนพวกนั้นที่โดนฉันตอบกลับด้วยถ้อยคำที่ค่อนข้างหยาบคายมากที่สุดในชีวิต พวกมันควรไปเข้าวัดอาบน้ำมนต์เจ็ดป่าช้าเพื่อล้างซวย ถ้ายังไม่จบก็มาดิคะ พร้อมเสมอไม่เคยกลัว พ่อสอนให้สู้ เหตุผลเอาไว้ก่อนช่างแม่ง!!! นี่แหละพ่อเหมของทับทิม ถึงทับทิมจะไม่เอาไหนแต่เรื่องสู้คนพ่อเหมสอนให้ทับทิมสู้ตาย ถ้าไม่ตายก็อย่าหยุดสู้
"ฉันไม่ชอบ "
"แล้วคิดว่าทับทิมชอบหรือไง หมอไม่ได้ยินหรอที่พวกนั้นมันว่าทับทิมอ่ะ " อย่าให้ตัวเองตกอยู่ในสภาวะแบบนี้บ้างก็แล้วกัน อยากรู้เหมือนกันว่าจะใจเย็นแบบนี้อยู่มั้ย ไม่ใช่ตัวเองก็พูดได้ดิวะ
"ถ้าเฉยก็จบ " แต่กูไม่เฉย ! ถ้าเฉยแล้วมันได้ใจไม่ยอมจบล่ะ ดูท่าพวกมันไม่น่าจบ ซุบซิบมุบมิบกันใหญ่โต
"งั้นหรอ แล้ว
