"เอาสิเริ่มเลย มีอะไรก็เอาออกมาโชว์เลย "
"ไปนั่งตรงนู้นกัน " เธอผายมือไปที่ริมระเบียง มีที่นอนจริงๆด้วยว่ะ ยัยนี่ไม่ได้พูดเล่น เออก็แปลกดีเหมือนกันชวนมาดูดาว ในความรู้สึกส่วนตัวของผม ผมว่ามันโรแมนติก แต่มันไม่ใช่สำหรับสัตวแพทย์อย่างผม ผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยในชีวิต แล้วก็ไม่มีใครชวนมาทำอะไรแบบนี้ด้วย ยัยนี่ตื้อโคตรๆบอกเลย
"นั่งลงนะ เดี๋ยวทับทิมรินไวน์ให้ เห็นหมอจิบที่งานแล้วก็น้ำลายไหล " ผมนั่งมองเธอเปิดขวดไวน์อย่างชำนาญ ทึ่งนิดๆครับ ทำไมต่อหน้าพ่อเลี้ยงไม่แบบนี้วะ ไวน์องุ่นรสชาดเยี่ยมถูกรินใส่แก้วที่จัดเตรียมเอาไว้ ของผมครึ่งแก้วปริมาณกำลังพอดี ส่วนของเธอ แม่งอีกนิดเดียวก็จะเต็มแก้วอยู่แล้ว
แล้วคือ.....
"อึก อึก อึก " พระเจ้า นั่นไวน์นะเว้ยไม่ใช่น้ำเปล่า ไปอดอยากมาจากไหน เขาก็ต้องละเมียดละไมชิมรสชาดก่อนดิวะ ตอนนี้ผมเริ่มกลัวแล้วครับ จะชวนมานอนดูดาวหรือว่าดึงดาวกันแน่
"เธอ หิวหรอ" เธอวางแก้วลงแล้วก็เริ่มลงมือรินใหม่ คราวนี้ปริมาณปกติเท่ากับของผม ถ้ากระดกอีกแก้วไม่เหลือแน่นอน ไม่เหลือใครแล้วแม้แต่ผม ก่อนหน้านี้ก็ปล่อยไก่หาแมวตัวผู้มาให้ผมตรวจท้องให้ คนดีๆเขาทำกันแบบนี้หรอครับ สงสารพ่อเลี้ยงแบบจริงจังขึ้นมาแล้วล่ะ
"ก็ไม่ค่อยหิวนะ แต่กระหาย "
"ต้องแอบกินหรอเนี่ย "
"ใช่ พ่อไม่อยากให้ดื่มเครื่องดื่มที่มันมีแอลกอฮอล์ กลัวฉันจะเมาแล้วไปไล่ปล้ำผู้ชาย "
เฮือก !!
ใช้คำว่าไล่ปล้ำ ต้องเป็นถึงขนาดไหนถึงไปไล่ปล้ำผู้ชายตอนเมาได้ บ้าไปแล้ว!! ตอนนี้กูกำลังอยู่กับคนบ้าหรอวะ ยังมีผู้หญิงที่บ้ากว่าเจ้ผมอีกหรอวะ
" หมดแก้วนี้ฉันจะกลับแล้วนะ ดื่มกับพ่อเลี้ยงมาเยอะแล้ว " เธอมองหน้าผมพร้อมกับขมวดคิ้ว งงอะไรวะ ! ผมไม่อยากดื่มเยอะเพราะพรุ่งนี้ต้องกลับกรุงเทพแต่เช้า ไม่อยากอดหลับอดนอนบวกกับแฮงค์ไวน์ของพ่อเลี้ยงอีก ที่ดื่มเข้าไปกำลังพอดีกับร่างกาย ดื่มกับยัยนี่อีกมีหวังเมา เผลอๆเสียตัวอีก
"หมอทำไมกลับคำแบบนี้ล่ะ ยังไม่หมดขวดเลยนะ "
"เอาจริงๆมะ เธอแม่งน่ากลัว เป็นผู้หญิงพูดออกมาได้ยังไงว่าเมาแล้วชอบไปไล่ปล้ำผู้ชาย ไม่มีใครเขาพูดกันหรอก เพราะแบบนี้ไงพ่อเธอถึงไม่กล้าให้ออกไปไหน หยิบจับอะไรเขาก็เป็นห่วง เฮ้ออ ยัยภาระ "มันเหมาะกับเธอมากจริงๆครับ จะพูดจนกว่าเธอจะยอมฟัง อายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว
"แล้วมันผิดหรอหมอที่ทับทิมอยากจะมีสามี ทับทิมก็คนนะ มีหัวใจเหมือนกัน อายุป่านนี้แล้วยังไม่มีใครกล้าเข้ามาจีบเลย ไม่มีใครจีบทับทิมก็ต้องเป็นฝ่ายไปจีบเขาเอง ด้านได้ อายอด ไม่เคยได้ยินหรอ"
"สรุปดาวไม่ดู แต่จะจีบฉัน" ผมย้อนถามกลับไป เอาจริงๆ ทับทิมก็น่าสงสาร แต่หัวอกคนเป็นพ่อยิ่งมีลูกสาวก็ยิ่งเป็นห่วงยิ่งหวง แต่เธอจะมาดึงผมเข้าไปเป็นตัวกันพ่อเลี้ยงไม่ได้
"หมอรู้ได้ไง ?? "
"นั่นมันกล่องแหวน เอาจริงถึงขั้นขอฉันแต่งงานเลยหรือไง "
"ไม่อ่ะ คิดว่า ถ้าหมอเมาแล้วจะจับหมอปล้ำ ถ้าไม่ปล้ำหมอชาตินี้ทับทิมคงได้อยู่ที่นี่ไปจนวันตาย" ผมใช้มือนวดขมับ เอามอร์ฟีนมาฉีดให้ผมที เหี้ยเอ้ยย !! กูไม่น่ามาที่นี่เลย ทำไมจะต้องมาเจอเรื่องที่มันบ้าๆแบบนี้ด้วยวะ ร่างเจ้ชัดๆ ยัยนี่แม่งโคตรเหมือนเจ้ผมเลย เอาไงดี ?
"เธอ เฮ้ออ ทำไมถึงคิดสั้นแบบนี้วะ แล้วคิดหรอว่าเธอปล้ำฉันได้แล้วฉันจะรับผิดชอบ "
"หมอคิดว่า พ่อจะยอมมั้ยล่ะ " เออ จริงว่ะ เรื่องนี้พ่อเลี้ยงไม่ยอมแน่ๆ ยัยนี่วางแผนใช้ได้ แต่มาเล่าให้กูฟังหมดเนี่ยนะ (/▽\)
"ทำไมไม่อยากอยู่กับพ่อ " ผมเริ่มเปิดประเด็นเพื่อรับฟังปัญหาที่อยู่ในใจของเธอ คิดสั้นแบบนี้มันไม่ดีหรอกครับ
"หมอก็เห็นนี่ ที่พ่อบอกกลัวทับทิมจะโดนหลอก มันไม่ใช่เลย พ่อกลัวเวรกรรมต่างหาก"
"เวรกรรม?? "
"พ่อฉุดแม่พลอยมาทำเมีย แม่ไม่ได้รักพ่อเลยสักนิด แต่พ่อก็ฉุดแม่มาอยู่ที่ไร่ไม่ให้ไปไหน จนแม่มีทับทิม " พ่อเลี้ยงก็ไม่ธรรมดา ก็เลยกลัวว่าลูกสาวจะโดนแบบนั้นบ้าง
"ฟังนะ "
"อึก อึก อึก ทับทิมก็จะทำให้พ่อเห็นอยู่นี่ไงว่าทับทิมจะไม่ยอมโดนฉุด แต่ทับทิมจะเป็นฝ่ายไปฉุดผู้ชายเอง "
"(⊙_⊙;)" ปากสั่นเลยกู เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง พ่อเลี้ยงเคยฉุดสาวมาทำเมียจนมียัยนี่ออกมา ยัยนี่ก็เลยกลายเป็นความกลัวของพ่อเลี้ยง เวรกรรม!
"แต่หมอไม่ต้องกลัวไปหรอกนะคะ ทับทิมทำไม่เป็น " ทำไม่เป็น !! พูดออกมาได้หน้าตาเฉย ผมจะบ้าตาย ! พยายามรวบรวมสติผ่อนลมหายใจเข้าออกเพื่อเรียกวิญญาณเข้าร่าง เจอแต่ละดอกจะเป็นลม
"ทำไม่เป็น ก็ไม่ต้องทำ มันมีทางออกที่ดีกว่านั้น เธอจะเอาร่างกายของตัวเองมายัดเยียดให้ผู้ชายที่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ เธอทำใจได้หรอ "
"ก็บอกแล้วไงว่าสักวันหมอก็ต้องรักทับทิม " โธ่เว้ยย เรียนจบมาได้ไงวะ กูว่าซื้อเกรดชัวร์ ถูกเลี้ยงมาแบบไหนทำไมถึงคิดได้แค่นี้วะ
"ฉันยังมองไม่เห็นเลยนะว่าฉันจะรักเธอได้ยังไง ฉันชอบผู้หญิงฉลาด "
"จะว่าทับทิมโง่ใช่มั้ย" ฉลาดของผมมีแค่ไม่กี่อย่างหรอกครับ ฉลาดเกินไปก็ไม่ดีเพราะตามไม่ทัน ผมไม่ได้หมายความว่าเธอโง่ แต่มีบางเรื่องในตัวเธอที่ไม่เข้าลิสผม ยัยนี่น่ารักนะ แต่ก็ไม่รู้สิ ผมยังไม่อยากมีภาระตอนนี้ การที่จะเป็นอะไรกันมันก็ต้องมีจุดเริ่มต้นดิวะ ไม่ใช่อยู่ๆก็จะเข้ากระบวนการเลยทันที ไม่ใช่ ! มันไม่ใช่
"เธอคิดอะไรเป็นบ้างเนี่ย ถามจริง ! "
"ไม่คิด เพราะคิดมามากพอแล้ว แล้วมันก็ไม่เคยสำเร็จเลยสักครั้ง "
"ผิดหวังบ่อยล่ะสิ"
"ทุกครั้ง " จากที่เทใส่แก้ว เปลี่ยนมาเป็นยกขวดกระดก เริ่มเข้าใจ อารมณ์ของคนที่ผิดหวังซ้ำๆซากๆ เธอควรไปได้ไกลกว่านี้ ควรได้ใช้ชีวิตของตัวเองโดยที่ไม่มีพ่อเลี้ยงคอยบงการ ผมจะไม่เข้าไปก้าวก่ายอะไรมากเพราะยังไงเขาก็พ่อลูกกัน
" ดื่มเยอะไปแล้วนะ "
"หมอเป็นห่วงทับทิมมั้ย " แววตาของเธอดูเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
"เดี๋ยวก็โดนพ่อดุอีกหรอก"
"ทำไมทุกครั้งที่ทับทิมทำผิด บางครั้งก็ไม่ได้ผิดแค่มันถึงช่วงเวลาของทับทิมแล้วพ่อก็จะเข้ามาห้ามมาดุด่าทับทิมตลอด ทับทิมโตแล้วนะหมอ โตแล้ว โตแล้ว พูดปากจะฉีกถึงรูหูพ่อก็ไม่เคยฟัง " เกรี้ยวกราดมากๆ นอกจากหมาแมวในไร่ก็คงจะมีผมนี่แหละครับที่ดวงพาซวยมาเจอยัยนี่ ขนาดควายยังยอมให้ฟ้าผ่าตัวเองตาย ต่อไปก็คงจะเป็นกูนี่แหละที่ต้องตาย!!
"หรอ ก็นึกเอาเวลาที่เขาบอกเขาสอน เขาก็เหนื่อยเหมือนกัน "
"หมอ ย้อนหรอ "
"ฉันจะกลับไปนอนแล้ว ฉันง่วง ไวน์หมดขวดพอดี " ผมยื่นมือไปดึงขวดไวน์ในมือของเธอเทลงพื้น สักหยดก็ไม่มี ทีนี้จะเอาอะไรมาอ้างอีกล่ะ
"แต่หมอยังไม่ได้ดูดาวกับทับทิมเลยนะ"
"เฮ้อ หันขึ้นไปมองสิ เห็นหรือยังถ้าเห็นแล้วก็ช่วยปล่อยฉันกลับห้องได้แล้วฉันง่วง "
"ใครจะปล่อยให้หมอกลับง่ายๆ พี่เจี้ยม จัดการค่ะ "
มีเรียกพวก !! ไม่นานลูกน้องในไร่คนสนิทของเธอก็เดินออกมา
"หมอครับ ผมขอโทษนะครับที่ผมทำไปก็เพราะอยากให้คุณหนูมีความสุข หมอยอมเป็นผัวคุณหนูเถอะนะครับ " พอกันทั้งเจ้านายแล้วก็ลูกน้อง
"ถ้าจะวางยาฉันล่ะก็ บอกไว้ก่อนเลยคนที่จะเจ็บตัวคือคุณหนูของนาย อยากได้ฉันเป็นผัวมันทรมานนะจะบอกให้ "
"หมออย่ารุนแรงกับคุณหนูสิครับ "
"พี่เจี้ยมเร็วสิ อย่าพูดมากเดี๋ยวพ่อมา " ยืนก็แทบจะไม่ไหวแล้ว จะเอาแรงที่ไหนมาปล้ำผมวะ
"หมอ "
"หยุด อยู่ตรงนั้น ยา เอาทิ้งไปแล้วนายก็กลับบ้านไปซะ เดี๋ยวฉันจัดการคุณหนูของนายเอง "
"พี่เจี้ยม อย่าาา ปายยย เชื่ออ "
"ไปซะ "
"ครับ ๆ " ยัยนี่สั่งให้ลูกน้องทำอะไรไม่เข้าเรื่อง
"มานี่ เข้าห้อง "
"หมอยอมแล้วใช่มั้ย "
"ไม่ต้องถามมาก เร็วๆก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ "
___________________________________