Söylediğim tek şey buydu, kelimelerim derimin altına gömülmüştü sanki. Sormak istediğim onca soru, dün gece aramızda geçenler hepsi bir toz bulutu gibi yok oldu.
Bana söylediği şarkının adını sormayı bile beceremeyecektim sanki.
"Ölmedim, ölmemiş olmamı diliyordun. Dün..gece."
Neydi bu hissettiğim? Aramızdaki bu tuhaf dalga neydi?
İletişimimizin eskisi gibi olmayacağını biliyordum fakat nasıl bir hâl alacağından da emin değildim.
Nasıl bir hâl almasını istediğimden de emin değildim.
"Ben dün--"
"Biliyorum," diyerek lafımı kesti yumuşak bir sesle "...hayal olduğumu zannediyordun bu yüzden o kadar rahattın. Kişisel algılamamaya çalışıyorum."
Karşımdaki kişi gerçekten Merih miydi?
"Sen...dün gece..." diyerek söze başladım fakat nasıl soracaktım bilmiyordum. Beni seviyor musun mu
