8| ตัวแม่ 1/2
1055 Words
“ความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคน”
“ถูก”
“อุปสรรคเยอะเหมือนกัน”
“ใครที่ได้เจอแม่พี่นะบอกเลยต้องวิ่งหนี หน้าเงินไม่มีใครเทียบ” เฮ้อ ยังมีเรื่องครอบครัวเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องอีกด้วยเหรอ
“พูดยากเหมือนกัน”
“พูดยากจนตอนนี้ไม่พูดแล้วล่ะ”
ผมปล่อยให้เธอดื่มแบบไม่ห้าม ไม่ชวนคุย และไม่ขัดถ้าจะสั่งเพิ่ม ดื่มเหล้าไม่ได้ช่วยให้หายเศร้าหรอก แต่จะทำให้เราได้ปลดปล่อยและกล้าระบายสิ่งที่อัดอั้นอยู่ข้างในออกมา
“รู้มั้ยว่าพี่อ่ะ แม่ผัวไม่ปลื้มนะ เขาบอกว่าพี่อ่ะจะมาเกาะลูกชายเขากิน ดู๊ ดูพูดเข้า ฉันก็ทำงานมีเงินมีทองเก็บนะยะ” ไม่เมาก็ไม่รู้จะพูดยังไงดื่มหนักขนาดนั้น
“ยังมีเรื่องแบบนี้อยู่อีกเหรอ”
“ใช่ไง”
“ผู้ชายยังไม่หย่านมแม่แบบนี้ อย่าไปเสียดาย”
“พูดถูกใจว่ะ ไม่ใช่ไม่พยายามนะ พี่โคตรพยายามเลย”
“ดีแล้วที่เลิก”
“เคยมีแฟนปะเราหรือมีอยู่” ใบหน้าขาวใสเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง พิษแอลกอฮอล์กำลังเล่นงานเธออย่างหนัก สติ น้ำเสียง เริ่มไม่สัมพันธ์กัน
“ไม่มี”
“เดี๋ยวก็มี สาวๆในบริษัทมีแต่คนโสด”
“รวมถึงนี่ด้วยปะ” ผมชี้ไปที่ตัวเธอ ส่วนเธอก็ชี้ที่ตัวเองพร้อมกับส่ายหน้า
“พี่ไม่กินเด็ก”
“หึ เด็กบ้าอะไร” ผมพึมพำเบาๆเพราะไม่อยากให้เธอได้ยินเดี๋ยวจะตีโพยตีพายไปเป็นเรื่องใหญ่ คนเมาไว้ใจได้ที่ไหน โวยวายไว้ก่อนสร่างแล้วค่อยว่ากันอีกที
“อยากกลับแล้วอ่ะ ไม่ไหวแล้วเดี๋ยวกลับไม่ไหว” อยู่ๆเธอก็วางแก้วเหล้าในมือลงเหมือนเริ่มมีสติขึ้นมาว่าต้องเลิกดื่มแล้ว
“กลับยังไง ไปรถผมมั้ย แค่บอกทาง”
“พี่คิดว่าตัวเองอาจจะหลับคารถ ขอกลับเองดีกว่า”
“ดึกป่านนี้แล้ว มาเถอะผมไปส่ง ไม่ทำอะไรหรอกน่า “
“ถ้าจะทำก็ช่วยใส่ถุงด้วยนะ” พูดจบก็เดินออกไปเลย มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ ทำให้ผมอึ้งได้ตลอดเลยยัยคนนี้
พอขึ้นรถมาได้เธอก็เอาแต่ทะเลาะกับเข็มขัดนิรภัย ดึงพันคอก็แล้ว เสียบไม่ตรงรูบ้าง จนเริ่มมีปากเสียงเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา
“ผมจัดการให้ นั่งนิ่งๆ โอเคมั้ย”
“อือ” เธอครางอื้อในลำคอเหมือนสติกำลังจะหายไป
“บ้านอยู่ไหนบอกผมก่อน”
“เลี้ยวซ้าย อือ บ้านอยู่ทางขวา ขึ้นบันไดชั้นสาม”
“เดี๋ยว เลี้ยวซ้ายแยกไหน” ไม่คิดว่าจะเมาขนาดนั้น ออกจากร้านมาก็เดินไม่ตรงแล้ว ขึ้นรถปุ๊บก็เริ่มเกรี้ยวกราดและพูดไม่รู้เรื่อง
แล้วจะให้ไปส่งที่ไหน
คอนโด M Place
ติ๊ง
ยินดีต้อนรับค่ะคุณควินต์
เสียงสั่งการอัตโนมัติดังขึ้นเมื่อก้าวเข้าห้อง คุณลิลลี่คือผู้ดูแลที่ถูกสร้างขึ้นด้วยระบบเอไอคอยดูแลและควบคุมระบบน้ำไฟและระบบรักษาความปลอดภัยภายในห้อง
“เปิดเครื่องปรับอากาศในห้องนอนให้ผมด้วย”
“เปิดเครื่องปรับอากาศเรียบร้อย ระบบตรวจจับคลื่นความร้อนวิเคราะห์ลักษณะรูปพรรณผู้มาใหม่เป็นเพศหญิง ”
“เพื่อนผมเอง” รู้ดียิ่งกว่ามนุษย์
“มีอะไรให้ลิลลี่รับใช้คะ”
“ผมต้องการเสื้อผ้าผู้หญิง จัดการให้ผมหน่อย ห้ามให้ข้อมูลรั่วไหล เด็ดขาด”
“รับทราบค่ะ”
ผมหลุบตามองคนที่นอนหลับอยู่ในอ้อมแขนพร้อมถอนหายใจ ไม่ได้มองเธอเป็นภาระ กำลังคิดอยู่ว่าคิดถูกหรือเปล่าที่หิ้วเธอกลับคอนโดมาด้วย ปัญหาจะตามมามั้ย ตื่นมาจะกรี๊ดใส่ผมหรือเปล่า
“จะให้ทิ้งเพื่อนได้ยังไง ชั่วไม่ลงหรอก”
เธอคือเพื่อนคนแรกของผม กล้าคุยแล้วก็กล้าแนะนำตัวเองแบบไม่เขิน ไม่ถือตัว ผมรู้สึกได้ว่ามันคือความจริงใจที่โคตรเรียล ไม่ได้ถูกประดิษฐ์ขึ้นมาเหมือนผู้หญิงคนอื่น
“อื้อ ทำไมหมอนมันนุ่มจัง”
“จะให้แม่บ้านมาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้” คงไม่รับรู้อะไรแล้วแหละ มีสติอีกครั้งก็คงพรุ่งนี้
“ทำไมมีแต่คนใจร้ายกับก้อย” ประโยคตัดพ้อหลุดออกมาจากปากของเธอทำให้มือที่กำลังปลดกระดุมต้องชะงัก ผมลดมือลงแล้วหย่อนตัวลงบนเตียง
“จากนี้ไปฉันขอให้เธอเจอแต่เรื่องดีๆนะ”
ติ๊ง !
ผมหันไปมองกระเป๋าสะพายที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง มือถือแจ้งเตือนไม่หยุดถ้าปล่อยไว้แบบนั้นคืนนี้ต้องไม่ได้นอนแน่
ตัดสินใจหยิบมือถือเครื่องบางขึ้นมาเพื่อจะกดปิดแจ้งเตือน เสียงก็ดังขึ้นมาอีกพร้อมข้อความ
JIW : ตายห่าไปแล้วมั้ง ตอบกูหน่อยก็ได้
JIW : ถ้ามึงไม่ตอบกูจะแจ้งความแล้วนะ โทรก็แล้ว
กำลังโทรออก ….JIW
รอสายไม่นานก็มีเสียงจากปลายสายกรอกเข้ามา หูเกือบแตก
“กูโทรหามึงเป็นร้อยสาย ข้อความไปก็ไม่อ่าน นึกว่าตายห่าไปแล้ว”
“...” จะตอบยังไงดี ผมก็ลืมไปว่าเจ้าของมือถือเมาหลับไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง
“เงียบ อีก้อย! กูจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย”
“เธอปลอดภัยดีครับ”
“ดะ เดี๋ยว ใครน่ะ เพื่อนฉันอยู่ไหน เรียกค่าไถ่หรือเปล่า ” เป็นผมก็คงตกใจ เผลอๆรีบแจ้งตำรวจเร็วกว่าเดิมอีก
“เพื่อนคุณปลอดภัย ใจเย็นๆนะครับ”
“จะให้เชื่อยังไงเล่า”
“เพื่อนคุณอกหักแล้วก็เมามาก”
“โอเคเชื่อ แต่ฉันจะไปรับเพื่อนกลับ บอกที่อยู่มา”
“คอนโด M Place”
“โอ้โห นั่นมันคอนโด “
“ผมไม่ทำอะไรเพื่อนคุณหรอกเพราะเพื่อนคุณก็เป็นเพื่อนผมเหมือนกัน” ผมอธิบายให้เพื่อนของเพื่อนใจเย็น เวลานี้ทุกคนควรพักผ่อน
“เพื่อนแบบใด ฉันคือเพื่อนสนิทคนเดียวของมัน”
“ผมเพิ่งเข้ามาทำงาน”
“....”
“เชื่อผมเถอะ”
“ยังไม่ไว้ใจอยู่ดี”
“จะให้ทำยังไง ผมง่วงมากแล้วนะ”
“อย่าคิดฟันแล้วทิ้งเพื่อนฉันเด็ดขาด”
แล้วสายก็ตัดไป ให้ตายสิทำไมคิดว่าผมเป็นผู้ชายแบบนั้นวะ
-------------------
- Writer
