EP.05 #หลักฐานชั้นดี
1120 Words
“ก็ไม่ได้แอบอะไรนะ ถ่ายเลยตรง ๆ นี่แหละ” ฉันบิดยิ้มเย็นพลางเก็บโทรศัพท์กลับเข้ากระเป๋าตามเดิม ผู้หญิงคนนั้นทำท่าจะตรงเข้ามาแย่งโทรศัพท์จากฉัน แต่ถูกเวฬาลุกขึ้นมารั้งแขนเอาไว้เสียก่อน
“เธอกลับไปก่อนไป”
“แต่ว่ายัยนี่…”
“บอกให้กลับไปไง ไม่เข้าใจเหรอวะ?” เวฬาขึ้นเสียงอย่างหงุดหงิด เขาเป็นคนขี้รำคาญและไม่ชอบพูดอะไรซ้ำ ๆ บอกแล้วไงว่าหมอนี่น่ะเอาแต่ใจที่สุดในสามโลกแล้ว
“ก็ได้ หวังว่านายจะจัดการเรื่องนี้นะ ถ้าคลิปนั่นหลุดไปฉันโดนฆ่าตายแน่ ๆ” เธอคนนั้นพูดด้วยสีหน้ากังวลโดยไม่ลืมหันมาจ้องหน้าฉันก่อนจะเดินกระแทกไหล่ฉันออกไป ฉันมองตามร่างบางนั่นไปจนลับสายตาก่อนจะเลื่อนกลับมาหาผู้ชายร่างสูงตรงหน้าอีกครั้ง
“มองแรงเบอร์นี้ หึงผัวก็พูด”
“…” ฉันมองหน้าเขาอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเปิดคลิปที่เพิ่งถ่ายสด ๆ ร้อน ๆ เสียงครางต่ำน่ารังเกียจดังแทรกออกมาเบา ๆ พอจะช่วยทำให้รอยยิ้มมั่นหน้าของเวฬาเลือนหายลงไปได้ ฉันกรีดยิ้มร้ายพลางเลิกคิ้วสูงแล้วแสร้งพูด “อยากรู้จังว่าคลิปนี่พอจะเป็นหลักฐานในการฟ้องหย่าได้หรือเปล่านะ”
“นี่เธอ… ถ่ายเอาไว้จริง ๆ เหรอวะ?”
อ้อ ที่เขาไม่โวยวายแต่แรกก็เพราะคิดว่าฉันแกล้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตั้งกล้องขู่สินะ ฮึ! ประเมินคนอย่างบีลีฟผิดแล้ว คนอย่างฉันไม่เคยขู่ คิดจริง ทำจริง ฉันมันคนจริงอยู่แล้ว ไม่เชื่อลองดูกันต่อไปได้เลย
“มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะพลาดโอกาสทองแบบนี้ล่ะ นี่มันหลักฐานชั้นดีเลยนะ สามีนอกใจภรรยา หลักฐานมัดตัวขนาดนี้คิดว่านายคงจะหลุดยากแล้วล่ะ” ฉันตบกระเป๋าเบา ๆ เป็นเชิงเย้ยหยัน ไม่อยากเสียเวลาพูดอะไรกับคนอย่างเขามาก เวฬาไม่เคยมีสามัญสำนึกอยู่แล้ว ขนาดฉันอยู่แถวนี้แท้ ๆ เขายังกล้าพาผู้หญิงคนอื่นมาคลุกวงในเลย
ช่างเป็นสามีที่ให้เกียรติภรรยาซะเหลือเกินนะ ฮึ!
“เวรเอ๊ย… ลบมันเดี๋ยวนี้เลยนะบีลีฟ เธอโรคจิตหรือไงวะ!” เวฬาดูหัวเสียพอสมควร เขาพยายามจะเข้ามาแย่งโทรศัพท์จากกระเป๋าฉัน โชคดีที่ถอยหลบออกมาทัน พอเห็นว่าท่าไม่ดีฉันก็รีบหันหลังเตรียมจะหนีออกมา แต่เวฬาก็ยังตามมาขวางประตูเอาไว้สำเร็จ “คิดจะหนีเหรอยัยตัวดี เอาโทรศัพท์นั่นมาให้ฉัน ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือนนะ!”
“ทำไม? นายจะทำอะไรฉันเหรอ?” ฉันกอดอกมองเขาอย่างไร้ความเกรงกลัว เวฬาเม้มริมฝีปากเหมือนกำลังครุ่นคิดบางอย่าง ฉันไม่รอให้เขาคิดแผนชั่วเสร็จหรอก สองมือออกแรงผลักไหล่ผู้ชายตรงหน้าให้หลบทางเพื่อเปิดประตูห้องทันที
หากทว่าฉันคงประเมินเวฬาต่ำเกินไป เพราะเขาไม่ยอมให้ฉันผลักออกง่าย ๆ แถมยังรวบข้อมือทั้งสองข้างของฉันเอาไว้แล้วดึงเข้าหาตัวด้วยความรวดเร็ว ส่งผลให้ร่างของฉันเสียหลักเข้าสู่อ้อมกอดเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของผู้ชายปะทะปลายจมูก โสตประสาทการรับรู้ของฉันปั่นป่วนไปชั่วขณะ ก่อนจะเรียกสติตัวเองกลับมาแล้วออกแรงขัดขืนเขาอีกครั้ง
“ปล่อย! เลิกถึงเนื้อถึงตัวฉันสักทีได้ไหม รังเกียจ!”
“ทำเป็นรังเกียจเข้าไป ลอง ‘ตั้ม’ กับฉันสักทีรับรองจะติดใจ”
ฉันเอียงคอหนีเสียงกระซิบกรุ่นร้อนข้างใบหู พยายามขัดขืนเขาอย่างสุดกำลัง แต่เหมือนมันจะทำได้ยาก เวฬากดล็อกประตูห้องก่อนลากฉันถอยหลังกลับไปที่เตียงด้วยแรงทั้งหมดที่มี ฉันอยากจะกรีดร้องออกมาให้สุดเสียงถ้าไม่ติดว่าที่นี่คือโรงพยาบาล และหน้าฉันยังไม่ด้านพอ!
“หยุดนะเวฬา! นายจะทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้!” ฉันถลันตัวขึ้นนั่งบนเตียงทันทีเมื่อถูกเขาผลักลง เวฬามองด้วยแววตาดุเดือดก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นมาทาบทับฉันอย่างรวดเร็ว ฉันเผลอกรี๊ดออกมาเบา ๆ สองมือผลักไหล่เขาออกจากร่างกายตัวเอง “ถอยออกไปนะ! ตกลงกันแล้วไม่ใช่? ว่านายจะไม่ทำเรื่องชั่ว ๆ กับฉันอีกน่ะ”
ฉันหวนนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้าที่เราสองคนจะแต่งงานกัน ในตอนนั้นเวฬาเคยรับปากว่าจะไม่ทำรุ่มร่ามและก้าวก่ายชีวิตฉัน แม้เขาจะรับปากแบบส่ง ๆ แต่ฉันถือว่ามันคือคำสัญญาแล้วนะ!
“เคยตกลงกันก็ใช่… แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมทำตามนี่”
“สารเลว” ฉันกัดฟันด่า สายตาเหลือบมองหาหนทางเอาตัวรอด แววตาของหมอนี่บ่งบอกว่าเขาเอาจริงแน่ และฉันไม่มีทางยอมให้เรื่องบัดซบนั่นเกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง!
“เธอผิดเองนะบี คิดจะแบล็กเมลฉัน มันยังเร็วเกินไป”
โทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อกาวน์ถูกล้วงออกไป เขายื่นหน้าจอมาปลดล็อคตรงหน้าฉันก่อนดึงกลับไปกด ๆ จิ้ม ๆ ชั่วครู่แล้วโยนมันทิ้งลงบนโต๊ะหัวเตียง จากนั้นก็ก้มลงมาสบตากับฉันอีกครั้ง เห็นแล้วอยากจะควักลูกตาแสนเจ้าเล่ห์ของเขาจริง ๆ เลย! “จบเรื่องคลิปไป เรามาเข้าเรื่องตั้มกันต่อดีกว่าที่รัก”
“นี่! ถอยออกไปเลยนะ! อย่าคิดทำอะไรบ้า ๆ!” ฉันพยายามข่มสีหน้าให้นิ่งที่สุด ไม่อยากให้เขาเห็นความหวาดหวั่นในแววตาของฉัน และในจังหวะนั้นสายตาของฉันไปสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่างซึ่งวางอยู่ไม่ไกลจากเตียงมาก แต่ประเด็นคือฉันไม่สามารถเอื้อมไปหยิบมันได้แน่ ๆ ถ้ายังจ้องตากันอยู่อย่างนี้
“บ้าตรงไหน เรื่องตั้ม ๆ เนี่ย ผัวเมียคู่ไหนเขาก็ทำกัน”
“แต่ต้องไม่ใช่คู่เรา!”
ฉันอยากจะกรีดร้องจริง ๆ เลยให้ตาย! ฉันจะทำยังไงกับไอ้ผู้ชายสันดานแย่คนนี้ดี! จะทำยังไงดีล่ะบีลีฟ คิดสิคิด… ฉันพยายามใช้ความคิดอย่างหนักเพื่อหาทางออกให้กับสถานการณ์อันแสนสุ่มเสี่ยงนี่ เวฬาไม่ยอมปล่อยฉันง่าย ๆ แน่…
อ่า… ถ้างั้นก็ต้องเบี่ยงเบนความสนใจเขาสินะ
- Writer
