GRİ

Suç makinesi bir kız! Alnımdan boynuma akan ter gıdıklasa da dikkatimi yollara vermeye devam ettim. Kalbim koşmanın şiddeti ile dehşet bir hızda atıyordu. Şapkamdan firar eden saç tellerimin yüzüme düşmesinden bahsetmek bile istemiyorum. Bir de koptuğundan emin olduğum ayak bileklerim.. Karanlık boş sokakta tek duyulan benim ve arkamdaki adamın ayak sesiydi. Yerleri dövercesine kaçıyordum ve bu nefesimi kesecek raddeye getirmişti artık. Elimde poşet gibi şiddetle sallanan küçük siyah çantanın fermuarı hafifçe açılmış iki yüzlük pembe destelerden biri dışarı sarkmıştı. Arka cebime sıkıştırdığım telefonum titremeye başladığında bizimkilerden birinin aradığını biliyordum. Fakat önce bu adamı atlatmam lazımdı. *** Geceleri sokaklarda yargı dağıtan bir adam! Belki adam öldürmüyorduk ama, suç işliyorduk. Ya bizi de öğrenirse? "Bazen bu adamın kaçık olduğunu düşünüyorum." Saye'yi onaylayan Ezel boğazını temizledi. "Tamam suçluları öldürüyor olabilir ama hırsızlara dokunmasa olmaz mı?" "Çünkü biz de hırsızız, değil mi?" İkisinin de gözlerinin içine baktım. Anlamazca bana bakıyorlardı. Bilemiyorum belki de bu işten sıkılmıştım. Belki de artık para kelimesini duymak bile istemiyordum. *** Olayın ciddiyetiyle yüzleşen çete! "Ama kurbanlarını tek tek öldüren birinden bahsediyoruz." Cebinden çıkardığı paketten bir dal çıkaran adam son kez bize bakıp ayaklandı. "Nasıl öğreniyor? Kiminle birlikte? Elinde nasıl kozlar var?" Çakmağını da çıkarıp paketi tekrar kotunun cebine attı. "Yani temkinli olalım. Dışarıda nadir bir arada duralım. Bu son kahvaltımız da olabilir." Kollarını iki yana açtı. "Biraz düşünün." Dolar'a baktı. "O adamı araştırmanı istiyorum. Belki bir şekilde ondan kurtulabiliriz. Yoksa yakında sıranın bize geleceğinden eminim." Ardını dönüp çıkan adamdan sonra duvardaki sigara içilmez yazısıyla iç çektim. Dolar araştırsa da öyle biri hakkında ne bulabileceğini düşünüp bu durumdan yakınmaya başlamıştı bile. Luyo dövüş tekniklerine, İbo kalıplı vücuduna güveniyordu. Onları susturan ise Ezel olmuştu. "Boşuna övünmeyin o şahsın ne usta dövüşçüleri de öldürdüğünü biliyorsunuz." Saye de ona katıldı. "Aynen öyle. Boksör Terlay'ı kadınları kandırıp taciz ettiği için nasıl öldürdüğünü unuttunuz mu? O haber midemi bulandırmıştı." Yüzünü buruşturan kıza baktım. Haklıydı. Son altı ayda herkesin dilinde olan adamın ne çeşit bir psikopat olduğunu bilmiyorduk. "Farkında mısınız bilmiyorum ama, cinayetlerin çoğu bu ilçede." Sesler kesilip gözler bana çevrildi. "Yani önce araştırmaya bu ilçeden başlamalısın Dolar." Şimdi fark ettiğim gerçek ile kanım donmuş gibi hissettim. Cinayetlerin çoğu buradaysa, bizim için çok da vakit yok demektir. *** ( 7 kişilik bir suç ekibindeyseniz ve gizemli biri tarafından öldürülme ihtimaliniz varsa bu hayatın size kazığı mıdır, yoksa hediyesi mi?) S.D.