Sekiz yaşındaydım en güzel bayramımı geçirdiğim zaman. Annem babam yaşıyorlardı o zaman. Kenan emminin yetimleri değil Bıçkın Tahsin'in çocukları diye anıldığımız günlerdi.
Bıçkın Tahsin derlerdi babama. Sülün Aygül de anneme. Adlarının namlarını ne güzel taşırlardı.
Hamileydi annem en küçük kardeşime o vakitler. Karnı burnunda ilgilenirdi her birimizle. Bayramın geleceğini küçücük yüreklerimize aşılar o sabahı nasıl edeceğimizi bilemezdik. Durumumuz hiç iyi değildi hatırlarım. Üç buçuk çocuk iki yaşlı birde annem babam kolaymıydı yedi baş horanta. Şimdi geçim boynumda olunca daha iyi anlıyorum. Ha o zamanlar böylemiydi o tartışılır ama her bayram hepimize üst baş düzecek durumumuz olmadığı ortadaydı.
Kimimize üst alırlardı kimimize alt giyecek. Ayakkabı dersen senede bir. O sene bahç
