“ไปไหนมาดึกๆ ดื่นๆ”
ไฟทุกดวงในบ้านสว่างวาบ คนที่คาดการณ์ว่าน่าจะเข้านอนนานแล้วกลับเดินทอดน่องออกมาจากห้องรับแขก ธนาคิมเบือนหน้าหนีไปอีกทาง กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งจนคนเป็นพ่อต้องยกมือปิดจมูก ส่งสายตาตำหนิไปยังบุตรชาย
“จะแต่งงานอยู่รอมร่อแกยังไม่เลิกเมาหัวราน้ำอีกเหรอ”
ความจริงธนาคิมไม่ได้เข้าข่ายดื่มหนักจนติดแอลกอฮอล์เข้าเส้นเลือด เพียงแต่ช่วงนี้หลังเลิกงานเขามักจะแวะดื่มก่อนเข้าบ้านเสมอ ทำไมธนวัฒน์จะไม่รู้ว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนดื่มหนักทุกคืน คงหนีไม่พ้นเครียดเรื่องงานแต่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
“เมื่อวานไปไหนมา”
“ทำงานครับ” ธนาคิมตอบเสียงเรียบ ต่อให้ดื่มหนักแค่ไหนเขาก็ครองสติได้ ไม่เมาปลิ้นจนทำตัวน่าเกลียด
“ทำไมไม่พาหนูมะลิไปลองชุด”
“ผมทำงานครับพ่อ ไม่ว่างพาใครไปทำเรื่องไร้สาระหรอก”
“เรื่องไร้สาระอย่างนั้นเหรอ” คนเป็นพ่อหยันเสียงขึ้นจมูก กรอ
