“มะลิบอกกับคุณพ่อแล้วค่ะว่ามะลิจะค้างที่บ้านห้าวัน” ยอมรับว่าตกใจไม่น้อยที่เขาโทร.มาตามให้กลับบ้าน
“ใครเป็นสามีเธอ”
“คะ?”
“ฉันถามว่าใครเป็นสามีเธอ” เขาถามย้ำ เสียงถอนหายใจดังคลอมากับปลายสาย ธนาคิมกระตุกยิ้ม ดูเหมือนทางนู้นจะวิตกกังวลหนักพอสมควร ดีเหมือนกัน เรื่องอะไรเขาต้องเป็นฝ่ายเครียดอยู่คนเดียวล่ะ
“คุณคิมค่ะ”
“ก็รู้นิ แล้วทำไมเวลาจะไปไหนมาไหนถึงไม่บอกฉัน”
“มะลิบอกคุณพ่อแล้วค่ะ” มะลิลาเสียงอ่อย ทั้งงงและแปลกใจที่จู่ๆ เขาก็มาคาดคั้นเรื่องนี้กับเธอ
“ทีหลังบอกฉัน เป็นเมียก็ต้องรู้จักบอก ไม่ใช่ปล่อยให้สามีรู้จากปากคนอื่น” เขาถือโอกาสดุกรายๆ
“ก็ปกติคุณคิมไม่ได้สนใจนี่คะ” เสียงหวานเอ่ยแผ่ว ถึงไม่เห็นธนาคิมก็พอจะนึกภาพออกว่าตอนที่พูดประโยคนี้มะลิลาคงกำลังก้มหน้ามองพื้น หรือไม่ก็จิกเล็บกดฝ่ามือนุ่มอยู่แน่ๆ
พฤติกรรมเจียมเนื้อเจียมตัวเวลาพูดคุยกับเขา เขาเห็นจนชินตาตลอดระยะเวลาหลายเ
