“นั่งรอไปก่อนนะ เดี๋ยวพวกพี่ทำอาหารเสร็จค่อยมากินด้วยกัน” นทีบอกกับหญิงสาว
“ให้หนูช่วยนะคะ”
เธอไม่อยากนั่งรอแล้วให้พวกรุ่นพี่คอยจัดการ ช่วยกันคนละไม้คนละมือดีกว่า อีกอย่างไม่ได้ช่วยออกเงินเลยสักบาทจึงรู้สึกเกรงใจ
นทีพยักหน้าขึ้นลง เธอจึงไปช่วยเขาล้างอาหารทะเล เตรียมหมัก แล้วนำมาวางบนเตาถ่านที่เริ่มแดง สี่หนุ่มที่เหลือก็ช่วยกันทำเมนูอื่น
ในที่โล่งมีเสื่อผืนใหญ่ปูบนพื้นดิน เพียงพอสำหรับวางอาหาร เครื่องดื่ม และคนนั่งอีกหกคน หนุ่ม ๆ คุยกันอย่างสนุกปาก พลางหันมาชวนเธอคุยบ้างเป็นครั้งคราว
“น้องข้าวหอมไปรู้จักนทีได้ยังไงครับ” ไวน์เอ่ยถามเธอ
“ตอนเจอกันนี่ไม่รู้ว่าจะตลกหรือสงสารพี่นทีดีค่ะ พอดีว่าหนูโดนหมาวิ่งไล่ แต่หมาตัวนั้นดันไปกัดพี่นทีแทน…”
หญิงสาวส่งเสียงคิกคักสลับกับมองใบหน้าของคนถูกพูดถึง ขณะเล่าเรื่องที่เจอกันวันแรกอย่างละเอียดให้พวกรุ่นพี่ฟัง และที่เธอสามารถพูดคุยและหัวเราะอย่างเป็
