บทที่ 6 - เมียหอบแมวหนี [1]

1091 Words

กว่าที่พายุพิศวาสอันเร่าร้อนจะสงบลงได้ พระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้าไปนานแล้ว ภายในห้องนอนที่ค่อนข้างมืดมีเพียงแสงจันทร์สีนวลส่องผ่านม่านหน้าต่างเข้ามากระทบร่างเปลือยเปล่าสองร่างที่นอนเคียงคู่กันอยู่บนเตียงนอน ภูริดลเอื้อมแขนผ่านลำตัวของฟ้าพราวที่กำลังนอนหลับอยู่ไปกดปุ่มเปิดโคมไฟหัวเตียง แสงไฟสีส้มสว่างจ้าแยงตาหญิงสาว ทำให้เธอตื่นขึ้นมา ทว่าไม่อาจขยับตัวได้เพราะรวดร้าวและเมื่อยขบไปทั้งเนื้อทั้งตัว โดยเฉพาะบริเวณจุดกึ่งกลางร่างกายที่เจ็บระบมจนน้ำตาซึม ถ้าอยากรู้ว่าเขา ‘กิน’ เธอไปกี่รอบ ก็คงต้องนับเอาจากถุงยางอนามัยใช้แล้วหลากหลายรสชาติที่ตกเกลื่อนอยู่ข้างเตียง หญิงสาวปิดเปลือกตาลงอีกครั้ง คิดทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นและบอกกับตัวเองว่า เธอจะต้องไม่เสียใจ เขาไม่ได้บังคับขืนใจเธอ แต่เป็นเธอที่ยินยอมมอบร่างกายให้เขาด้วยความเต็มใจ ถึงแม้มันจะไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความรักของทั้งสองฝ่าย แต่เธอก็กล้ายอมรับแบบ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD