บทที่ 6 - เมียหอบแมวหนี [3]

1354 Words

“ฮื่อ...ขี้แกล้ง นิสัยไม่ดี” หญิงสาวกัดฟันข่มความรู้สึกแล้วดันตัวออกจากวงแขนแข็งแกร่งแล้วเดินหนีเข้าบ้าน แต่ก็ก้าวขายาวมากไม่ได้ เพราะเจ็บระบมที่กึ่งกลางกาย ภูริดลเดินตามไปช้อนตัวภรรยาขึ้นอุ้มแล้วพาไปวางบนเตียงนอนนุ่มในห้องนอน เขาจูบหนักๆ ที่ริมฝีปากของเธอครั้งหนึ่งอย่างอดใจไม่ไหว “ไม่เอาแล้วนะ ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้วไม่เห็นหรือไง แล้วก็โกรธคุณอยู่ด้วย” “โกรธอะไร” “โกรธที่คุณมีผู้หญิงเยอะ แล้วก็พูดจาไม่ดีกับฉัน” “ทำตัวน่ารำคาญ อยากโกรธก็โกรธไปเลย ผมไม่สนใจหรอก” ว่าแล้วก็เดินไปปิดไฟแล้วคลานขึ้นมานอนบนเตียงเคียงข้างภรรยา เธอพลิกตัวหันหลังให้เขาแล้วขยับตัวหนี เขาตามไปสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง ซุกไซ้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราเข้ากับซอกคอหอมละมุน ยิ่งเธอเอียงคอหนีเพราะจั๊กจี้เขาก็ยิ่งแกล้งถูไถแรงขึ้น “ถอยไป ไม่ต้องมากอด” “งั้นไปกอดคนอื่นก็ได้” เขาคลายอ้อมกอดจากเธอแล้วพลิกตัวนอนหงายมองเพดานห

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD