Yüsra elinde telefon, şifreli dosyaya sosyal medyadan çalıp çalıp biriktirdiği fotoğrafları tek tek silerken burnunu çekiştirdi.
Her bir fotoğrafı çöp kutusuna atmadan önce son bir kez büyütüyor, enine boyuna zihnine kazıyıp canı yana yana sil ikonuna dokunuyordu.
“Yeter Yüsra, şimdi alacağım ayağımın altına bak!”
Annesinin ciddi şekilde şiddet çanları çalan sesi ile son bir kez gözlerini silip bıraktı telefonu elinden.
“Anne valla senin aşka sevgiye gram saygın yok. Abimi de Meral’le zorla sözledin. Kendin rahmetlik babama kaçarken iyiydi ama.”
Kaba etine gelen terlikle yerinden zıplayan kız susmayı düşünmüyordu.
“Ne var yalan mı. Kendin sevdiğine koşa koşa kaçmışsı...!”
Aynur da zaten onun düştüğü hatalara düşmesinler diye çırpınıyordu. Belki sınırı geçtiği de oluyordu ama
