“เอ้า..สวัสดีค่ะน้องรดา กองทัพตื่นหรือยังคะ” นิสาเอ่ยทักน้ำเสียงปกติเมื่อเห็นคนที่มาเปิดประตูไม่ใช่คู่หมั้นหนุ่มแต่เป็นเลขาของเขาแทน
เมื่อเปิดประตูออกไปก็เจอกับนิสาคู่หมั้นของชายหนุ่มเจ้าของห้องยืนอยู่หน้าประตูพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าใบโต ไอร้อนจากเตาเมื่อครู่ถูกแทนที่ด้วยความชาไปทั่วร่างกาย ความเย็นเข้าครอบคลุมทั่วฝ่ามือทั้งที่ตอนนี้มีเหงื่อซึมออกตามซอกนิ้ว
“เชิญคุณนิสานั่งรอด้านในก่อนค่ะ” เมื่อได้สติจึงรีบผละหลบเพื่อให้หญิงสาวที่มาใหม่เข้ามาด้านใน
“เดี๋ยวพี่ขึ้นไปหากองทัพด้านบนเลยแล้วกันจะได้เอากระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นไปเก็บบนห้องด้วย” นิสาหันมาบอกกับรดาก่อนจะลากกระเป๋าในมือขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านอย่างคุ้นเคยห้องนี้เป็นอย่างดี
รดาเดินกลับเข้าครัวเพื่อไปทำอาหารเช้าให้เสร็จ มือเล็กที่กำลังหั่นแครอทสั่นเทาใช้เวลานานกว่าปกติถึงแล้วเสร็จ ข้าวต้มร้อนๆ ถูกตักใส่ถ้วยพร้อมฝาปิดสนิทเพื่อเก็บความร้อน
