Miran Hazal / Kısasa Kısas
Miran
Hazal annemle konuşmaya gittikten sonra ben de Sinan ile maç izlemeye salona indim. Sinan Beşiktaş’lıydı. Ben de Galatasaray.
Babam kös kös oturmuş nargilesini içerken bana bakışlarını görmezden geldim. Küsmüştü ama hiç umrumda değildi. o da artık zamanın değiştiğini anlayacak, yeni düzene ayak uyduracak. Biz eskilere değil artık eskiler yenilere uymak zorunda.
Maç ara verdiğinde epey zaman geçtiğini fark ettim. “Ben annemlere bakayım,” diyerek salondan ayrıldım.
Sinan arkamdan “Gelirken bana su da getirsene!” dedi. Ya sabır.
Bu saatte evdeki yardımcılar evine gitmiş oluyordu. Bunu bildiğinden suyu benden istiyordu. Tembel lan bu çocuk. Üniversiteyi bitirse de çalışmaz. Evde pinekler ya da alemlerde goy goy yapar.
“Kalk kendin al,” dedim kızarak
