10

2199 Words
21.30 น. “สวัสดีค่ะพี่หลิน ลูกค้ากลับไปนานหรือยังค่ะ” พวกเรามาถึงวีคลับหลังเวลานัดเพราะอยากให้พี่หลินคุยงานกับลูกให้เสร็จก่อน จะได้ไม่เป็นการรบกวนเวลางานของพี่หลินด้วย ฉันไหว้พี่หลินก่อนจะนั่งลงข้างๆ เธอ พี่หลินคงนั่งรอพวกเราอยู่ก่อนแล้ว ดูได้จากที่บนโต๊ะมีออเดิร์ฟจานเล็กวางอยู่สองสามอย่าง “ไม่นานหรอก วันนี้ดื่มอะไรดีจ๊ะสาวๆ” พี่หลินยังคงยิ้มแย้มและห่วงใยพวกเราเสมอ “น้ำส้มแล้วกันค่ะพี่หลิน พรุ่งนี้น้ำต้องออกแต่เช้าค่ะกลัวรถติด” “อย่างที่บอกกับพี่หลินไปเมื่อครั้งก่อนว่าพวกเราจะไปทำโปรเจคที่รีสอร์ตของป๊ากับม๊าค่ะพี่หลิน วันนี้เลยอยากมาขอคำแนะนำพี่หลินเรื่องหัวข้อที่จะเสนออาจารย์ค่ะ” นุ่มนิ่มขอคำแนะนำกับพี่หลินอย่างเกรงใจ “ได้อยู่แล้วจ้า แล้วคิดหัวข้อที่จะทำโปรเจคกันหรือยังว่าจะทำเรื่องอะไร” พี่หลินยินดีให้คำแนะนำพวกเรา เราคุยกันเรื่องหัวข้อโปรเจคกัน พี่หลินก็ให้คำแนะนำอย่างตรงไปตรงมาตามแบบของคนที่เคยเสนอโปรเจคก่อนจบมาก่อน “ขอบคุณพี่หลินมากๆ เลยนะคะ หนึ่งกับน้ำยังกังวลอยู่เลยค่ะว่าหัวข้อนี้จะดีหรือเปล่า ได้พี่หลินแนะแนวทางแบบนี้เบาใจได้เยอะเลยค่ะ” “ใช่ค่ะต่อไปเราก็ส่งหัวข้อและทำรายละเอียดเสนออาจารย์ แล้วรอคำแนะแนวจากอาจารย์ที่ปรึกษาอีกทีก็เดินหน้าโปรเจคได้แล้วค่ะ” “ของน้องกับนุ่มนิ่มก็ไม่น่ากังวลแล้วค่ะ จากคำแนะนำของพี่หลินน้องคิดว่าปรับรายละเอียดอีกนิดหน่อย คงไม่น่ามีปัญหาอะไร” “นิ่มขอบคุณพี่หลินมากๆ นะคะที่ช่วยแนะนำเรื่องโปรเจค ทั้งๆ ที่ก็ดึกมากแล้วพี่หลินน่าจะได้พักผ่อน ขอบคุณนะคะ” “อย่าเกรงใจเลยจ้าสาวๆ พี่เห็นพวกเราเป็นน้องสาวที่น่ารัก น้องมีเรื่องขอคำปรึกษาแล้วพี่สาวคนนี้จะอยู่เฉยได้ยังไงล่ะ ไม่ต้องเกรงใจพี่เลยนะ แล้วถ้าโปรเจคมีปัญหาตรงไหนยังไงก็โทรมาถามพี่ได้ตลอด พี่ยินดีช่วยน้องๆ ของพี่เสมอ” “ขอบคุณนะคะพี่หลิน” พวกเรายกมือไหว้ขอบคุณพี่หลินแล้วก็สวมกอดเธอ เหมือนกับเด็กน้อยๆ ที่กำลังอ้อนพี่สาวยังไงยังงั้น “จะเที่ยงคืนแล้ว เหล่าซินเดอเรลลาของพี่ควรจะกลับได้แล้วนะ ไม่งั้นพรุ่งนี้ตกเครื่องแน่นอนจ้า แล้วก็มื้อนี้พี่เลี้ยงส่งแล้วกัน ขอให้โปรเจคผ่านฉลุยนะ มีปัญหาอะไรให้พี่ช่วยก็โทรมา ไม่ต้องเกรงใจพี่นะ” “โอเคค่ะ ขอบคุณพี่หลินมากๆ สำหรับทุกเรื่องนะคะ” พวกเรากอดขอบคุณพี่หลินอีกครั้ง “จ้า จริงสิ วันนี้หนุ่มก็มาที่คลับนะ พี่เห็นไปนั่งกันที่โซนวีไอพีข้างห้องทำงานพี่โจ้ ไม่เข้าไปทักทายกันหน่อยหรอสาวๆ” “มาจริงๆ สินะ น้ำคุยกับดินเมื่อบ่ายค่ะ เค้าบอกว่าจะมา” “น้องคงไม่เข้าไปนะ ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนเสร็จแล้วจะไปรอที่รถแล้วกัน” “นิ่มไปด้วย น้ำกับหนึ่งไปสองคนแล้วกันนะ” “หนึ่งไม่อยากเจอเดียว” “น้ำคงไม่ไปหรอก เดี๋ยวเราสองคนไปรอที่รถเลยแล้วกัน เสร็จแล้วรีบตามมานะ” ฉันกับเพื่อนบอกลาพี่หลิน เราแยกกันตรงนี้ นุ่มนิ่มกับน้องเดินไปเข้าห้องน้ำ ฉันกับหนึ่งกำลังเดินออกจากร้านแต่ก็ยังมองไปยังโต๊ะที่พี่หลินบอกว่าเขานั่งอยู่ แล้วก็ต้องเห็นภาพที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น ผู้ชายคนหนึ่งทำตัวเป็นเก้าอี้ให้ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งตัก และกำลังกอดจูบกันอย่างไม่สนใจใครคนนั้นเป็นผู้ชายที่ฉันมีใจให้มาตลอดสามปีกว่า น้ำตาของฉันไหลโดยไม่รู้ตัว ฉันกำลังตกใจหรือกำลังเสียใจกันนะ ฉันไม่เคยเห็นเขากอดจูบกับใครมาก่อน แต่ภาพที่เห็นตอนนี้มันชัดเจนว่าความสัมพันธ์ของเขาและเธอมันไม่ธรรมดา แล้วความสัมพันธ์ของเราล่ะ สิ่งดีดีที่เราทำให้กันตลอดมาคืออะไร เป็นฉันเองสินะที่ไม่ยอมรับสถานะที่เขาพยายามยื่นให้ตลอดหลายปี ตอนนี้เขาอาจจะกำลังพัฒนาความสัมพันธ์กับคนอื่นแทนฉันก็ได้ เข้าใจแล้ว ที่ผ่านมาฉันคงหลอกตัวเองว่าเขาชอบฉันมาก มันคงจะไม่จริง ทั้งๆ ที่รู้ว่าฉันจะมาเขาก็ยังทำเรื่องแบบนี้ นี่หรือคนที่แคร์กัน ฉันยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลไม่หยุด ฉันต้องรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด “กลับกันเถอะน้ำ” หนึ่งเองก็คงเห็นเหมือนกันกับฉัน เพราะตอนนี้หนึ่งวิ่งออกไปแล้ว ฉันเลยต้องรีบวิ่งตามเพื่อนออกมา “หนึ่ง.....” ฉันเรียกเพื่อนทั้งที่น้ำตายังไหล ความรู้สึกตอนนี้มันจุกจนพูดไม่ออก หนึ่งหันมามองหน้าฉันพร้อมน้ำตาเหมือนกัน “ขึ้นรถก่อนเถอะน้ำ” หนึ่งพูดกับฉันพร้อมกับกดโทรศัพท์หาใครบางคน “เสร็จหรือยังจ๊ะน้อง พอดีเราสองคนมีปัญหานิดหน่อย ต้องรีบกลับก่อน ไว้พรุ่งนี้จะเล่าให้ฟังนะ จ้า ขอโทษที่ไม่ได้รอนะ จ้า พรุ่งนี้เจอกัน” หนึ่งพูดกับน้องด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “พวกเขาตามเรามา หนึ่ง” ฉันตกใจที่เห็นดินกับเดียวกำลังวิ่งมาทางเรา “ไปจากที่นี่กันเถอะน้ำ หนึ่งไม่ไหวจริงๆ” ฉันไม่รอให้เพื่อนพูดจบก็รีบขับรถออกจากที่นั่นทันที ตลอดทางหนึ่งนั่งร้องไห้เงียบๆ โดยไม่พูดอะไร ฉันเองก็ไม่มีอะไรจะพูดเหมือนกัน ภาพของดินกับผู้หญิงคนนั้นวนเวียนอยู่ในหัวของฉันซ้ำๆ “เจอกันพรุ่งนี้เช้านะน้ำ” หนึ่งเดินมากอดฉันแล้วเดินกลับห้องของตัวเองไป “จ้า เจอกันตอนเช้านะ” ฉันไม่รู้ว่าคืนนี้ฉันจะนอนหลับไหม ทำไมพวกเราต้องมาเจอเรื่องแบบนี้พร้อมกันด้วยนะ ดินโทรหาฉันเป็นสิบสาย ฉันไม่พร้อมจะคุยกับเขา จึงกดปิดเครื่อง แล้วจึงอาบน้ำและข่มตานอน พรุ่งนี้ฉันจะไปจากที่นี่และจะกลับมาด้วยหัวใจที่ได้รับการเยียวยาแล้ว ฉันบอกกับตัวเองแบบนั้นและหลับลงในที่สุด 23.45 น. ผมนั่งปล่อยอารมณ์ให้คิดถึงแต่เรื่องของน้ำ คิดถึงเรื่องที่ผ่านมาระหว่างเรา ตลอดหลายปีที่ผ่านมาผมแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเธอคือคนที่สำคัญที่สุด ผมรู้ว่าเธอเองก็ชอบผมเหมือนที่ผมชอบเธอ และเธอก็แสดงออกเหมือนว่าผมคือคนสำคัญของเธอ แต่ทำไมเรื่องนี้เธอไม่คิดบอกผม ยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิด ผมอยากให้เธอทำเหมือนเมื่อก่อนที่เวลามีเรื่องอะไรเล็กน้อยขนาดไหนเธอก็จะบอกให้ผมรับรู้ “มีคนฝากมาให้ครับ” พี่ชาติยื่นกระดาษใบหนึ่งให้ไอ้แดนคาดว่าคงจะเป็นเบอร์ของสาวสักคนที่ชอบมัน “ขอบคุณครับพี่ชาติ” ไอ้แดนรับกระดาษมาเปิดอ่าน “สาวชวนไปนั่งที่โต๊ะ” มันชูกระดาษให้พวกผมดู ก่อนจะเดินออกไป “แล้วมึงจะไปไหน” ไอ้เดียวถามเมื่อเห็นไอ้ดิฟที่กำลังลุกขึ้นเดินตามไอ้แดน “กูจะไปห้องน้ำ สนใจจะไปช่วยกูถือหรือไง” ไอ้ดิฟตอบกวนอารมณ์เพื่อน “มันไม่ได้หนักขนาดนั้นหรอกไอ้เวร” ไอ้เดียวโบกมือไล่ให้ไอ้ดิฟรีบไป “เจซี่ของนั่งด้วยคนนะคะ” เจซี่ที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนเดินมาเบียดตัวนั่งข้างผม ผมหงุดหงิดที่เธอเข้ามาหาผมในตอนที่ผมยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะจัดการความรู้สึกของตัวเองในเรื่องของน้ำยังไง แต่ผมก็ไม่ได้ปฏิเสธเธอ เพราะเจซี่เป็นคนเดียวที่ยอมรับความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัดได้นานที่สุด ผมไม่ได้ติดใจอะไรเธอ แต่เพราะเธอไม่วุ่นวายกับน้ำผมจึงเจอกับเธอบ่อยกว่าคนอื่นๆ “.........” ผมไม่ได้ตอบเธอ แค่มองไอ้เดียวกับผู้หญิงอีกคนที่เป็นเพื่อนของเจซี่ที่ผมไม่ได้สนใจจะจำชื่อเธอ พวกเธอมักจะมาพบเราด้วยกันและแสดงความต้องการของตัวเองอย่างชัดเจนเสมอ “หงุดหงิดเรื่องอะไรคะดิน ให้เจซี่ช่วยได้นะคะ” เธอพูดด้วยเสียงเย้ายวนเชิญชวนพร้อมกับเบียดตัวเองเข้าใกล้ผมมากขึ้นจนผมได้กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ จากตัวเธอ เธอคงดื่มมามากพอสมควร มือเธอลูบอกผมอย่างเอาใจ “ไม่มีอะไรที่คุณต้องรู้หรอก” ผมตอบเธอแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธการปลุกเร้าเล็กน้อยนั้น “คืนนี้ไปต่อที่ห้องเจซี่นะคะ เจซี่เหงา” เธอเคลื่อนตัวขึ้นมานั่งบนตักของผมพร้อมกับโอบแขนรอบลำคอของผมก่อนจะจูบผมอย่างปลุกเร้า ผมจูบตอบเธออย่างเร่าร้อน คืนนี้ผมคงไปต่อกับเธอ เรื่องของน้ำคงต้องเอาไว้ก่อน ผมกำลังต้องการปลดปล่อยและเจซี่ก็มาได้เวลาพอดี “กูไปต่อนะ” ผมดันตัวเจซี่ออกเล็กน้อย ให้เธอลุกขึ้น แล้วบอกไอ้เดียวที่กำลังนัวเนียกับเพื่อนของเจซี่ว่าผมจะไปต่อกับเธอ มันเงยหน้าขึ้นมองผมนิ่งค้างเหมือนตกใจ แต่ผมไม่สนใจ ผมโอบเอวเจซี่ออกเดินได้แค่สองก้าวก็ต้องชะงักกับภาพตรงหน้า น้ำยืนนิ่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของร้านและเธอกำลังจ้องมองมาที่ผม ผมเห็นเธอยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกจากแก้มก่อนหันหลังเดินจากไป เป็นภาพที่ทำใจผมกระตุก แค่เธอเช็ดน้ำตาก็ทำให้ผมใจหาย “น้ำ” ผมพูดชื่อเธอเสียงแผ่ว รู้สึกจุกจนพูดไม่ออก ถึงเธอจะรู้ว่าผมมีสัมพันธ์กับผู้หญิงหลายคน แต่ผมไม่เคยทำให้เธอได้เห็นสักครั้ง ผมระวังตัว แต่วันนี้เธอเห็นผมจูบกับผู้หญิงคนอื่น และเธอร้องไห้ ผมได้ยินเสียงไอ้เดียวสบถอะไรสักอย่างก่อนจะวิ่งออกไป และนั่นทำให้ผมได้สติและวิ่งตามมันออกไป เราวิ่งมาถึงหน้าคลับ แต่ไม่ทันแล้วเธอขับรถออกไปแล้ว “เจอสาวๆ แล้วใช่ไหม เป็นยังไงล่ะมึง” ไอ้ดิฟถามพวกผม มันกับไอ้แดนกลับมานั่งที่โต๊ะเหมือนรอพวกผมอยู่ “เจอแล้ว แม่งมาเจอตอนกูจูบกับผู้หญิงอยู่พอดี” ผมพูดอย่างหงุดหงิด “แล้วพวกมึงจะเอายังไงต่อ” ไอ้ดิฟถามเพราะรู้ว่าพวกผมใส่ใจความรู้สึกของเธอมาก “ก็......ไม่เอายังไง” ไอ้เดียวตอบเหมือนไม่สนใจ ทั้งที่ก่อนหน้านี้มันตกใจยิ่งกว่าผมซะอีก “แล้วมึงจะเอายังไง” ไอ้ดิฟหันมาถามผมบ้าง “กูไม่ได้คิดไว้ว่ะ ไม่เคยคิดว่าต้องเจออะไรแบบนี้ กูโทรหาเค้าแต่ก็ไม่รับ แล้วตอนนี้ก็ปิดเครื่องไปแล้ว ช่างเถอะมาชนแก้วดีกว่าตอนนี้กูไม่มีอารมณ์ไปไหนแล้ว” ผมใจกระตุกที่เห็นน้ำตาเธอไหลก็จริง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผมต้องอธิบายอะไรให้เธอฟังนี่ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน “แล้วพวกมึงกลับมาโต๊ะได้ไง กูคิดว่าจะออกไปกับน้องโต๊ะนั้นซะอีก” ไอ้เดียวถามไอ้ดิฟกับไอ้แดนที่นั่งดื่มอยู่ข้างๆ แทนที่จะไปต่อกับสาวๆ “ก็เกือบจะได้ไป ถ้าไม่ติดว่าเจอน้องซะก่อนนะ” ไอ้แดนเล่าว่ามันกำลังคุยกับสาวๆ ที่ชวนมันไปนั่งที่โต๊ะอยู่ก็เห็นน้องกับนุ่มนิ่มเดินผ่านมาพอดี มันเลยเดินตามไปคุยกับน้อง แต่เธอบอกให้มันกลับไปนั่งโต๊ะเดิมและขอตัวกลับพร้อมบอกว่าต่อไปต่างคนต่างอยู่ มันหงุดหงิดเลยกลับมาที่โต๊ะแทนที่จะไปต่อกับสาวๆ “แล้วมึงไม่ไปตามนุ่มนิ่มหรอวะ เวลามาที่นี่เห็นมึงชอบทำตัวติดกันตลอด” ผมถามไอ้ดิฟที่ทำหน้าเซ็งขึ้นมาทันที “ไม่ล่ะ เค้าบอกไม่อยากคุยกับคนเจ้าชู้” พวกผมหยุดการสนทนาถึงสาวๆ เพียงแค่นั้น ผมไม่อยากพูดถึงเธออีก เพราะตอนนี้ผมสับสนมาก เธอทำเหมือนไม่สนใจผมแต่กลับร้องไห้ที่เห็นผมกอดจูบผู้หญิงคนอื่น เธอกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ เธอยังชอบผมอยู่หรือเปล่านะ ผมได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD