3

1998 Words

23.00 น. เมื่อถึงเวลาเลิกกิจกรรม ทุกคนก็ทยอยออกจากงาน พวกเราเป็นกลุ่มเกือบสุดท้ายที่ออกจากงาน ฉันสนุกจนลืมไปเลยว่าดินกับเพื่อนของเขาอยู่กับเราตลอดเวลาช่วงสุดท้ายของงาน เขาไม่ได้จับมือฉันเหมือนคราวแรกที่เราออกมาหาอะไรกินกัน ทำแค่เดินตามหลังเราแค่นั้น “น้ำกับเพื่อนจะกลับเลยหรือเปล่า” เขาถามเมื่อเราเดินพ้นออกมาจากกลุ่มคน “น่าจะกลับกันเลย เต้นกันจนหมดแรงแล้ว” ฉันอยากกลับไปอาบน้ำเต็มที่ เพราะเต้นจนเหงื่อเต็มไปหมด “เอารถมาเองหรือเปล่า จะให้เราไปส่งไหม” เขาเดินเข้ามาถามเมื่อเราเดินออกมาจากงาน “น้ำขับรถมาเอง พอดีน้ำกับเพื่อนมาพร้อมกัน” “ครับ เดี๋ยวเราเดินไปส่งที่รถ” “.........” พวกเราเดินไปถึงที่จอดรถและกำลังจะขึ้นรถ เขาก็เอามือมาจับประตูรถของฉันไว้ “เผื่อว่าน้ำกับเพื่อนยังมีแรงเหลือ เรากับเพื่อนจะไปต่อที่ ‘วีคลับ’ ถ้าสนใจก็มาแจมกับเราได้ เดี๋ยวถึงแล้วเราจะส่งโลเคชั่นให้ ถ้าสนใจก็ตามมานะ” เขาเอ่ยปากชวนฉันกับเพื่อนๆ ดูแล้วเขาคงอยากให้เราไปด้วยจริงๆ “อืม ถ้าน้ำไปน้ำจะบอกนะ” ฉันตอบแค่นั้น เขาก็ช่วยปิดประตูรถให้ ฉันสตาร์ทรถและขับออกมา 00.45 น. เสียงดนตรีดังกระหึ่มเป็นจังหวะสนุกๆ เพราะเป็นเวลาดึกแล้ว นักเที่ยวทุกคนกำลังสนุกสนานไปกับดนตรี บ้างก็เมาหลับคอพับให้เพื่อนต้องลากกลับกันแล้ว หลายคนเต้นสนุกสุดเหวี่ยงอยู่กลางฟลอร์ วีคลับเป็นคลับหรู มีวงดนตรีชื่อดังแวะเวียนมาร้องเล่นดนตรีอยู่บ่อยครั้ง ที่เราชอบที่นี่เป็นพิเศษเพราะมีแยกโซนวีไอพีไว้ชัดเจนและระบบรักษาความปลอดภัยที่ดีเยี่ยม “มึงคิดว่าสาวๆ จะมามั๊ย” เป็นไอ้ดิฟที่ถามขึ้น ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มดับกระหาย “กูส่งโลเคชั่นไปแล้ว ถ้าเขามาเดี๋ยวคงเห็น” ผมบอกเพื่อนที่ดูจะอยากให้บัดดี้มันมาเต็มทน “น้อยๆ หน่อยไอ้ดิฟ มึงจีบบัดดี้มึงอยู่หรือไง เรียบร้อยขนาดนั้นเขาไม่สนมึงหรอก แล้วกูว่าเขาคงไม่มาหรอก” ไอ้เดียวพูดขึ้นคนดับฝันไอ้ดิฟเห็นๆ “เดี๋ยวก็รู้ ตอนนี้มาชนแก้วกันก่อน” ไอ้แดนยืนขึ้นพร้อมกับยกแก้วขึ้นมาชนกับพวกผม “หมดแก้ว” พวกผมพูดขึ้นพร้อมกัน ‘ครืด ครืด’ หน้าจอโทรศัพท์ผมสว่างขึ้นพร้อมกับอาการสั่นของโทรศัพท์ “ครับ น้ำ เดี๋ยวเราออกไปรับ รอตรงนั้นแหละ ครับ แล้วเจอกันครับ” เธอกดตัดสายไปแล้ว เพื่อนๆ มองหน้าผมต้องการคำตอบ “มาแล้ว” ผมตอบแค่นั้นก็เดินออกไปรับเธอที่หน้าร้าน โดยมีไอ้ดิฟเดินตามมาติดๆ เมื่อมาถึงหน้าร้าน ผมมองหาเธออยู่ไม่นานก็เห็นกลุ่มของเธอเดินเข้ามาหาผม ตอนนี้พวกเธอสลัดคราบสาวน้อยน่ารักวัยใสทิ้งไป ทำเอาผมแทบจำไม่ได้ ผมแอบไม่พอใจนิดหน่อยที่ได้รู้ว่าเธอสวยซ่อนรูป ผมรู้มาตลอดว่าเธอสวย แต่ผู้หญิงตรงหน้าผมตอนนี้โคตรเซ็กซี่เหมือนคนละคนกับผู้หญิงที่ผมเพิ่งแยกกับเธอเมื่อชั่วโมงที่แล้ว เธอมาด้วยชุดเดรสแขนกุดสีแดงเข้มเข้ารูปเน้นสัดส่วน ดีที่เธอยังปราณีผมอยู่บ้าง เพราะชุดที่เธอสวมมาไม่ได้ผ่าตรงส่วนไหน บอกเลยตอนนี้ผมรู้สึกแปลกๆ ที่เห็นเธอด้วยลุกนี้ ผมคิดผิดหรือเปล่าที่ชวนเธอมาที่นี่วันนี้ “ดิน” เธอเดินมาสะกิดแขนเรียกผม “น้ำ” ผมตะลึงจนพูดไม่ออก ได้แต่มองหน้าเธอ “น้ำรู้มานานแล้วว่าน้ำสวย อิอิอิ” เธอพูดจบก็หัวเราะ “.........” ใช่เธอสวยมาก เซ็กซี่มากๆ ด้วย ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยเห็นผู้หญิงสวย แต่ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่ผมเจอพวกเธอผ่านมีดหมอมาทั้งนั้น แต่ผู้หญิงคนนี้ดูธรรมชาติมากกว่าทุกคนที่ผมเคยเห็น และผมชอบ “ดินชวนน้ำมาเองนะ เข้าข้างในได้หรือยัง หรือว่าไม่ใช่ร้านนี้” เธอถามผมยิ้มๆ “ครับ” ผมลูบหน้าตัวเอง แล้วก็ถอนหายใจยาว “ครับคือ?” เธอเกาะแขนผมแล้วเอียงคอถามผม เป็นท่าทางที่น่ารักมาก ตอนนี้ความรู้สึกของผม ไม่รู้ว่าเธอน่ารัก สวย หรือ เซ็กซี่ ความรู้สึกมันตีกันไปหมด แต่ที่แน่ๆ ผู้หญิงคนนี้พิเศษมาก น่าค้นหาสุดๆ คงจะดีไม่น้อยถ้าเธอจะไปต่อที่ห้องผม “เข้าข้างในเถอะ” ผมแตะเอวเธอดันให้เดินข้างผม และก็พบว่า หลังเธอเปลือย ‘โอ้วววว’ ไม่ได้ผ่าแต่เปิดหลังสินะ สัมผัสแรกคือ นุ่มและเนียนมาก “.........” เธอมองหน้าผม คงจะเป็นเพราะผมแตะหลังเธอ “อยู่ข้างๆ เราไว้...... อย่าห่างเด็ดขาด จนกว่าพวกเราจะกลับ” ผมก้มตัวลงไปพูดกับเธอระหว่างที่เราเดินมาที่โต๊ะ “ตามนั้น” เธอตอบแค่นั้นแล้วก็หัวเราะเบาๆ และยอมให้ผมโอบเอวมาที่โต๊ะ ผมพาเธอเดินเบียดผู้คนเข้ามายังโซนวีไอพีที่พวกผมนั่งกันในตอนแรก ผมมองเห็นสายตาของเพื่อนผมที่มองมา มันไม่ได้มองผม ผมคิดว่ามันคงมองบัดดี้ของมันมากกว่า เพราะเพื่อนน้ำก็จัดเต็มกันทุกคน ดูพวกเธอจะไม่ตื่นเต้นอะไรที่ต้องมาคลับกับพวกผมเท่าไหร่ “ดื่มอะไรดี” ผมให้น้ำนั่งเก้าอี้ตัวเดียวกับเพื่อนเธอ และผมก็เลือกที่จะนั่งเก้าอี้อีกฝั่งข้างๆ เธอ ผมเห็นสาวๆ พยักหน้าให้กันเหมือนจะลงมติว่าต้องการอะไร “ขอเป็น ‘ดราย มาร์ตินี่’ แล้วกัน สี่แก้วค่ะ” เธอพยักหน้ากับเพื่อนๆ คงจะเป็นการลงความเห็น แล้วจึงหันไปยิ้มพลางยกนิ้วสี่นิ้วให้พนักงานที่มารับออเดอร์ “เจอร้านนี้ได้ยังไง” เธอหันมาถามผม “ก็นั่งไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็มาจบที่ร้านนี้” “น้ำชอบนะ มีมุมส่วนตัวด้วย ถ้าอยากเต้นก็แค่เดินไปตรงนั้น” เธอมองไปรอบๆ ขณะที่พูด แล้วชี้มือไปที่กลางฟลอร์ที่เธอคงรู้ได้เองเพราะคนที่ชอบเต้นรำไปรวมตัวกันอยู่ที่ตรงนั้น “ถ้าอยากมาอีกบอกเราได้ จะพามา” ผมบอกเธอด้วยสายตาที่จริงจังขึ้น ผมไม่อยากให้เธอมากับคนอื่นเลยจริงๆ ยิ่งแต่งตัวแบบนี้ด้วย ผมไม่อยากให้ใครมอง “ถ้าเป็นแบบนั้นคงรบกวนดินมากเกินไปนะ” เธอตอบผมยิ้มๆ “ไม่รบกวนหรอก เราเต็มใจ” ผมรีบตอบเพราะอยากให้เธอนึกถึงผมจริงๆ “ไม่ใช่ว่าน้ำโทรไปแล้วมากับคนอื่นนะดิน” เธอย่นจมูกมองผมยิ้มๆ “ตอนนี้ก็มีแค่น้ำ” ผมตอบเร็ว แล้วก็สะดุดกับคำตอบของตัวเอง เอาแล้วไง ชักแปลกๆ แล้วไอ้ดิน “ให้มันจริง” เธอยิ้มตอบผมอีกแล้ว เมื่อเครื่องดื่มมาถึงสาวๆ ก็ยกแก้วชนกันก่อนดื่ม ยิ้มแล้วทำสีหน้าพอใจ แล้วก็อยู่ในโลกของพวกเธอ คุยกันมุ้งมิ้งเหมือนไม่เคยได้คุยกัน ตัดการสนทนาจากพวกผมไปโดยปริยาย เมื่อยกเครื่องดื่มหมดแก้วก็ชักชวนกันไปเต้น ผมก็ได้แต่มองพวกเธอเท่านั้น “เฮ้ย! ไอ้ดิน!” ไอ้แดนเรียกผม เมื่อผมไม่ตอบ มันก็เตะหน้าแข้งผม “เป็นเหี้ยไรของมึง เจ็บนะโว้ย” ผมด่ามันไม่ได้จริงจังนัก ไม่รู้ว่าผมมองเธออยู่นานเท่าไหร่ จึงไม่ได้ยินที่เพื่อนเรียก “กูจะถามว่าวันนี้เอายังไง ไม่ได้มองหญิงอื่นเลยนะมึง เห็นสาวๆ โต๊ะนั้นมองมาหลายทีแล้ว” ไอ้แดนบุ้ยปากไปทางผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่มองมาที่กลุ่มของเรา เมื่อเห็นว่าผมมองเธอ เธอก็ยกแก้วเหล้าขึ้นมาเป็นการเชิญชวน ผมทำแค่เพียงพยักหน้าให้เธอ “ทำเหี้ยไรได้ล่ะ วันนี้น้ำมาด้วย มึงจะให้กูหิ้วใครกลับ หรือพวกมึงคิดว่าไง” ผมตอบเซงๆ เพราะคิดเอาไว้ว่าถ้าน้ำไม่มาด้วยผมก็จะได้หิ้วสาวไปหาความสุขสักที่ “มากันแล้ว” ไอ้เดียวพูดขณะมองไปยังกลุ่มสาวๆ ที่พวกผมเพิ่งพูดถึง “สนุกมากเลย” เธอพูดก่อนจะทรุดตัวนั่งลงข้างๆ ผมแทนที่จะไปนั่งที่เดิมของเธอ กลายเป็นว่าตอนนี้พวกเธอนั่งประกบพวกผมซะงั้น “เหนื่อยไหม ชอบเต้นขนาดนั้นเลยหรอ เต้นเหมือนวันนี้ยังไม่ได้เต้น” ผมหยิบกระดาษเช็ดหน้าส่งให้เธอ “หิวน้ำ” เธอพยักหน้าตอบและเอาหัวพิงแขนผมเหมือนเหนื่อยมาก “ดื่มอะไรดี น้ำเปล่าไหม” ผมเลือกเครื่องดื่มให้เธอ “ค่ะ” เธอยังซบหน้ากับแขนผม ยังไม่ทันจะเรียกพนักงานมาสั่งเครื่องดื่มเพิ่ม น้ำเย็นสี่แก้วก็มาตั้งตรงหน้าของเรา คงเป็นเพื่อนผมที่เป็นคนสั่งมาให้พวกเธอดื่ม เธอลุกขึ้นมาดื่มน้ำ จะเรียกว่าดื่มคงไม่ได้เพราะเธอแค่จิบ “หึ หึ หึ ไหนว่าเหนื่อย ดื่มแค่นี้เอง” ผมมองเธอยิ้มๆ “ก็...... ไม่อยากเข้าห้องน้ำ” เธอตอบผมเขินๆ “พรุ่งนี้ไปไหนหรือเปล่า” ผมถามเธอเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดอยากรู้ว่าเธอมีโปรแกรมอะไรในวันหยุดบ้าง “ไปซื้อหนังสือ อาจารย์แจ้งรายชื่อหนังสือที่ต้องอ่านเพิ่มเติมแล้ว” “กี่โมง เดี๋ยวเราไปรับ” “ว่างหรอ เดี๋ยวก็ต้องไปต่อกับสาวๆ โต๊ะโน้นไม่ใช่หรือไง” เธอเชิดหน้าแล้วเหล่มองผม “.........” อ่า เธอเห็นสินะ แล้วอาการเมื่อกี้นี้คือหวงก้างหรือเปล่า “มองทำไมไม่ทราบ” เธอจ้องผม “ก็...... มองคนสวย” ผมตอบเธอยิ้มๆ “สวยมาตั้งนานแล้วย่ะ” เธอสะบัดผมไปด้านหลังแล้วตอบผม เป็นท่าที่เซ็กซี่ชะมัด “เชื่อครับ” เธอแอบอมยิ้ม “น้ำไม่อยากคุยกับดินแล้ว” เธอหันหน้าหนีผม แต่ผมไม่หยุดหรอก เธอมานั่งให้ผมแกล้งเองนะ “ถ้าน้ำไม่คุยกับเรา เราไปคุยกับโต๊ะโน้นนะ” ผมสะกิดแขนเธอ “ก็แล้วแต่ดินสิ ขอบคุณที่ชวนมาเที่ยว นะ คะ” เธอเน้นคำว่านะคะเสียงดังชัดเจน พูดจบ เธอก็ลุกขึ้นคุยกับเพื่อนและเดินออกไป “จะกลับกันจริงๆ หรอครับ มากันแป๊บเดียวเองนะครับ” ไอ้ดิฟคุยกับบัดดี้ของมัน ท่าทางมันไม่อยากให้เธอกลับเลยจริงๆ “เดี๋ยวรอน้ำเข้าห้องน้ำก่อนก็คงจะกลับแล้ว พรุ่งนี้นุ่มนิ่มกับเพื่อนมีธุระกับที่บ้านค่ะ ถ้าดึกกว่านี้จะตื่นสายเอา” “จ้าน้ำ รอออกไปพร้อมกันดีกว่านะ โอเคจ้า เดี๋ยวพวกเราออกไปรอนะ” คงเป็นน้ำที่โทรศัพท์มาหาหนึ่ง และคงจะบอกว่าเธอจะไม่แวะเข้ามาที่โต๊ะอีกแล้ว “น้ำบอกให้พวกเราออกไปรอที่รถเลย คนที่ห้องน้ำเยอะ เดี๋ยวน้ำทำธุระเสร็จแล้วจะตามไปที่รถ” หนึ่งบอกกับเพื่อนที่รออยู่ เพื่อนผมคุยอะไรกับพวกเธอเล็กน้อย ก่อนจะเดินออกไปส่งพวกเธอหน้าร้าน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more