Montenegro Heirs 2: Drowning To Love

Prologue ___________________________________________________________________________ Montenegro Heirs Series #2 "You made me madly smitten inlove with you. Deal with the consequence." He's a prince. She's a horse trainer. He's savage. She's innocent. He's engaged. She's in relationship. He belongs to a royal family. She belongs to a well known family. Two different person that would never be meant for each other. He has responsibilities in his country for becoming a new king. She has a dream that she's very eager to achieve. What will happened if the two of them will meet and accidentally fall in love with each other? Would he able to give up his throne for her? Would she forget her dreams for him? Or they would just accept their fate that they are not really meant for each other? PROLOGUE REWANE Hinaplos ko ang tiyan ko na kanina pa nag-aalburuto. Nakahinga ako nang malalim ng guminhawa ang pakiramdam ko. Salamat naman at nakapagbawas na ako. Napakarami ng kinain kong pagkain sa party ni Tazzle kaya sumakit itong tiyan ko. Ang sarap naman kasi ng mga pagkain. Grabeh! Ang bongga talaga ng party ng pinsan kong 'yon. Naparaming bisitang dumalo at ang ganda-ganda pa niya sa suot niyang Gown. Napapangiti nalang ako at inayos ang sarili ko upang bumalik sa party. Tumayo na ako at hinawakan ang doorknob ng pinto nang cubicle na pinasukan kong banyo at akmang bubuksan ito nang bigla akong natigilan dahil may biglang pumasok sa loob ng Comfort Room habang nag-uusap. " I can't believe that Tazzle had a cousin like her!" gigil na sabi ng boses babae. "She's so plain and simple! Did you see her clothes, Sarah?! She's just wearing a simple jeans and white plain t-shirt for a party like this? How pathetic!" Napaawang naman ang mga labi ko sa narinig sabay tingin sa suot kong damit. Simpleng jeans at white t-shirt ngalang ang suot ko ngayon. Ako ba ang tinutukoy nila? Malayong ang pinsan naming si Dwight ang sinasabi nila dahil naka-dress ito nang kulay pula. Ako lang naman ang pinsan ni Tazzle na nakasuot ng basi sa description na sinasabi nila. " You're right!" sagot naman ng isa pang boses babae. "She's so pathetic! What a shame for the Montenegro Family. She's nothing compared to her cousins. I wonder if she had a boyfriend...." " Baka meron nga!" the other girl exclaimed. "But I bet with her looks, pera lang nang pamilya nila ang habol ng boyfriend niya. What a shameful heiress!" " And guess what?!" pabitin na sabi ng isang babae. "What?!" "I heard she's a horse traineer. Like duh!!!!! Sinong matinong babae ang kukuha nang ganoong propesyon?" "Baka naman sa sobrang ka-simplehan niya, she just want to tamed and marry horses..." Umungong ang tawanan sa loob ng comfort room dahil sa huling sinabi ng babae. At hindi rin naman nagtagal, narinig kong bumukas ulit ang pinto sabay sirado nito. Nagpakawala ako nang malalim na buntong hininga bago tuluyang lumabas nang cubicle na pinagtataguan ko. Humarap naman ako sa salamin ng CR. I turn on the faucet to wash my hand. Sandali kung tinitigan ang sarili ko sa salamin. Yes, I'm plain and simple. I'm nothing compared to my cousins. Dwight is genius and gorgeous while Tazzle is classy and sophisticated. Hindi lang naman ngayon ako nakakarinig ng mga ganoong usapan. Actually, maraming beses na. And that's the reason why I always stay in Hacienda del Rio. Ganoon ba dapat kapag kilala ang pamilya mo? Is there a need to compare me from my other cousins? Hindi ba puwedeng tanggapin nalang nila kung ano ako? Alam ko namang wala akong binatbat kaysa sa mga pinsan ko at dagdagan pa nang napaka-overprotective kong Papa at mga kuya. Ni hindi ko nga masabi sa kanilang may boyfriend na ako. Because the last time they know, pina-imbestigahan nila ang lalaki at doon mismo nalaman kung pera lang pala talaga ang habol nito sa akin.. That's the reason why I didn't tell them about my secret relationship with Matthew San Jose. Ayokong maulit na naman ang nangyari noon sa first boyfriend ko at ayokong malaman na naman na tama ang Daddy at mga kapatid ko. I love Matthew because he accept me for who I am. Tanggap niya na ganito ako. Na simple lang at hindi pala-ayos sa katawan. He loves me not for what I have.. "Oh gosh! I can't believe this!" a girl exclaimed dahilan upang mapalingon ako sa pintuan ng CR. Dalawang babae ang kapapasok lang sa loob. "A Prince attended this party! A Prince, Bridgette!!!" Nanlaki naman ang mata ko sa narinig. A Prince?! Wow! Just Wow! Hindi ko alam na ganito pala kahalaga at kagara ng birthday party ng pinsan ko. "It is Prince Aeness of Kenilworth, Jane! Prince Aeness! Gosh, he is so handsome and hot when we see him! And swerte natin at pumunta tayo ngayon dito sa party!" Sabay na tumili ang dalawa na animo kilig na kilig. Tumigil lang sila ng makita nila akong dalawa. They look me from head to toe. At parang nandidiri na umirap ang mga ito sa akin sabay tungo sa malapit na sink. Nagpakawala nalang ako nang malalim na buntong hininga. Nagpunas ako ng tissue sa basa kong kamay at itinapon ito sa trash bin. "But I heard some rumors that he's going to marry Princess Leira....." I heard the other girl said. Dumako ang tingin ko sa kanilang dalawa at kasalukuyang nag-re-retouch ang mga ito ng make-up nila. Girl stuff. "Yes! I heard that also! Ang swerte naman nang babae kung ganu'n." Nagpakawala ulit ako nang isang malalim na buntong hininga bago naglakad patungo sa labas ng CR. "Bridge, did you see that girl earlier? She's Tazzle's cousin! At ang cheap niya ha!" I heard the girl murmured nang makarating ako sa hamba ng pinto. Sandaling natigilan naman ako sa narinig. Gustong kong lumingon sa gawi nila ngunit hindi ko nalang ginawa at pinili ko nalang na umalis sa lugar na 'yon. As usual, ano pa ba ang aasahan ko? I'm a heiress at hindi maiiwasang pag-usapan ako ng mga tao behind my back. Pero isa lang naman ang pangarap ko, eh..... That someone will love me for who I am and not for what I have. Napakahirap ba nun? Na tanggapin nila ako kasi ganito lang ako? Hindi ako classy at sopistikada katulad ng iba.. " Excuse me, Miss." Napalingon naman ako nang biglang may kumalabit sa akin. Halos hindi ako makakilos nang makita ang mukha nang lalaking tumawag sa akin. O to the M to the G, is this even possible?!!!!! Halos pigilin ko ang sariling hininga upang hindi malaglag ang aking panga. So Hot and Ruggedly Handsome!! For petesake! You already had a boyfriend, Rewane! saway ko sa aking sarili. Kahit hindi siya ngumingiti, he still have the most outrageous look I had ever seen. And his eyes where pailed blue sky na parang malulunod ka sa kakatitig nito sa iyo. Pakiramdam ko nga nanliliit ako ngayon habang kaharap ko ang lalaking ito. "Can you get me a glass of water? I'm thirsty.." he said with full authority. This time, nalaglag na mismo ang panga ko nang dahil sa sinabi niya. Did he just said it? Did I just heard it right? Inuutosan ba ako nang guwapong lalaking ito? As in ako?!!!! "Po?" hindi makapaniwalang usal ko. Nanlaki naman ang mata ko nang marealize ang sinabi ko. Bakit ako sumagot nang 'po' na parang isa akong waitress dito?! Naku, Rewane! Umayos ka nga! Kumunot naman ang noo nito at mukhang hindi nito nagustuhan ang sinabi ko.. "Are you deaf?!" iritadong usal nito. "I just said get me a glass of water!" Napiksi naman ako dahil sa intensity nang boses nito. Wala sa sariling naglakad agad ako sa buffet table at kumuha doon nang isang basong tubig. Rewane, my gosh!!!! Anong ginagawa mo??? Akala ba niya isa akong crew sa party na 'to? At kung makapag-utos siya sa akin parang ganu'n lang?? My Gosh!!!! Ako mukhang crew????!!!! Seriously??!!!! "Here is your glass of water, Sir." magalang na saad ko sa lalaki sabay abot ng basong tubig. Ang tanga mo, Rewane! Bakit ka sumunod sa utos ng lalaking 'to??? Tinanggap naman agad nito ang iniabot ko at ininom iyon sa harapan ko. I gulped when I saw him drink the water. Bakit ang sexy niya kahit sa pag-inom lang ng tubig? Pakiramdam ko nanuyo ang lalamunan ko at ako yata ang mapapa-inom ng tubig nito. Bahagyang kinurot ko ang aking daliri upang magtigil ako sa aking mga iniisip. " Next time, know how to take orders," mahinahong usal nito. "Hindi iyong tatanga-tanga ka!" Stay clam, Rewane! Hindi ka maaaring mag-eskandalo dito. Remember, this is your cousin's party at hindi mo pwedeng sirain iyon... Arrrgggggghhhhhhh! Nakakainis!!!!!! "Aeness, Bro," dinig kong sigaw ng isang lalaki. "Come here." Napalingon naman ang lalaking nag-utos sa akin sa lalaking sumigaw. Mukhang siya pa yata iyong tinatawag. Walang pasabing ibinigay nito sa akin ang basong wala laman at walang anumang umalis sa aming kinaroroonan. Napaismid nalang ako. Ni hindi manlang marunong magsabi ng thank you. Grabe siya!!!! Ang kapal ng mukha!!!!! Napaka-antipatiko!!!!! Buwisit!!! Inis na inilapag ko ang baso sa tray ng lalaking crew na dumaan sa gilid ko. Halatang nagulat naman ito sa ginawa ko. Ngunit hindi ko nalang iyon pinansin at dire-diretso akong naglakad patungo sa kinaroroonan ng mga magulang ko. "Rewane, anak," bungad sa akin ni Mama. "Natagalan ka yata??" Humalik ako sa pisngi niya at ganoon din kay Papa. Halatang nagulat naman ang mga ito sa ginawa ko. "Ma, Pa, can I go home na? Masama po kasi ang pakiramdam ko, eh. Mauuna nalang po akong umuwi.." " Ha??" gulat na usal ni Mama. "But the party isn't over yet, hija." Hinawakan naman ni Papa ang kamay ni Mama at hinaplos iyon. "Hayaan muna si Rewane, Hon. She's tired," agad na sabi ni Papa. "Don't worry, Shaveen will take her home." Bumaling naman ang tingin sa akin ni Mama at hinawakan niya ang aking pisngi. I know that they know that I'm not used to this kind of party. Hindi rin naman kasi ako sociable na tao. I tried on how to act one. Pero hindi ko talaga kaya, eh. Because this is me. I'm Rewane Bresies Montenegro, just plain and simple. "Okay, hija. Basta't mag-ingat ka. Susunod din kami agad ng Papa mo pauwi. Just tell your cousin and your Tito Mavien and Tita Scarlet na mauuna ka na." Napatango naman ako sa sinabi ni Mama. Binalingan ko naman si Kuya Shaveen na walang imik lang na naglakad patungo sa kinaroroonan ko nang tinawag ito ni Papa. Tumango lang ito nang sinabi ni Papa na ihahatid ako pauwi. Nagpakawala nalang ako ng isang malalim na buntong hininga. _____________________________________ ? Aeness ? "This is Tazzle, Bro. The birthday celebrant. Ang sinasabi ko sa 'yong kaibigan ko," nakangiting saad sa akin ng pinsan kung si Bax sa babaeng nasa harapan namin ngayon. No wonder I heard a lot of boys talking about her. She's definitely classy and sophisticated. Her beauty is rare and men would drool for her. She's definitely every man's dream to have...... " Happy birthday, Tazzle," nakangiting bati ko. She smiled back to me and I gave her a quick kiss on her cheeks for some manners. " Thank you. I didn't expect that a Prince would attend my birthday party. How honored I am, Your Highness," nakangiting sabi nito. Right! She really know how to handle this kind of situation. What can I expect? She came from a well-known family. Very prestige and classy. "Gusto niyang makausap at makita ang Tita Zheena mo, Tazzle," agad na imporma ng pinsan ko sa siyang totoong pakay ko dito. Ito lang naman ang dahilan kung bakit ako nandito sa Pilipinas. Because the King, my Father, ordered me to personally give an invitation card for my upcoming wedding to Princess Zheena Swine-Montenegro, Dad's bestfriend, who gave up the throne many years ago for the man he loves. She's the crown princess and the only heir to the throne but she choose to refuse her responsibility. Mabuti na ngalang at nagkaroon pa ito ng kapatid na lalaki after two years of her wedding at may aako ng responsibilidad nito. " For what reason??" seryosong tanong naman ni Tazzle sa akin. Ngumiti naman ang pinsan kong si Bax sa kanya at inakbayan ako. "Well, ikakasal na kasi itong pinsan ko. And his father wants to invite your Tita Zheena dahil matalik na magkaibigan ang dalawa," paliwanag ni Bax. Napatingin naman sa akin si Tazzle at halatang hindi ito makapaniwala sa sinabi ko. Gusto pa sana nitong magtanong pero hindi nalang nito ginawa.. " I see," saad nito. "Well, I can accompany you to them....." Sumang ayon nalang kami ng pinsan ko at sabay kaming sumunod kay Tazzle. Sa isang mahabang buffet table naman kami pumirmi at doon ay may nilapitan si Tazzle na may ka-edarang lalaki katabi nang babaeng pinapahanap sa akin ni Papa. Humalik si Tazzle sa pisngi ng Tito at Tita nito. "By the way, Tita Zheena someone wants to meet you," malambing na sabi nito sa Tita nito. Itinuro naman ako ni Tazzle at bumaling sa akin ang Tita Zheena nito. Nakangiti ang kulay berdeng mga mata nito. She is beautiful despite of her age. So this is the Princess of Genovia who give up her throne to become a Queen just to marry the man she love... Lumapit naman ako sa kinaroroonan nila at yumuko ako bilang pagbigay galang like we use to do in the palace.. "It's nice to finally met you, Your Highness," magalang na bati ko. I heard her chuckled for what I've said.. " I'm no longer a Princess, young man. You don't have to be formal. My niece said you wanted to see me, for what reason??" nakangiting tanong nito habang ang asawa nito ay nakasimangot na nakatingin sa akin. "I'm Prince Aeness Gaven Skewlins of Kenilworth, son of King Rupert and Queen Hadley," magalang na pagpapakilala ko. Sandaling nanlaki naman ang mata nito ng dahil sa sinabi ko at parang hindi makapaniwala... "Oh gosh! So you must be his son. What brought you here?? Why do you want to see me?? By the way, this is my husband, Nicholas Alvaro Montenegro." I glance at her husband but he just knotted his forehead to me. I sigh. How arrogant! Hindi ko lubos maisip na tinanggihan niya ang pagiging Queen just for this kind of man. Mukhang napansin naman ni Tita Zheena ang hinuha ko at narinig kung tumawa ito. "Don't mind my husband, Aeness. He's just so jealous with your father before kaya siguro nagsusungit sayo ngayon," natatawang saad nito. Napapailing nalang ako nang mas lalong sumimangot ang asawa nito nang dahil sa sinabi niya.. "My father sent me here to personally give this invitation for you and your family for my upcoming wedding. He wants you to attend," sabi ko sabay bigay sa kaniya ng invitation card. Kinuha naman niya ito sa akin at bahagyang ngumiti. "I see. So you will become a King, " aniya Napatango naman ako nang dahil sa sinabi niya. That's my destiny. I'm the one who will role our country. And it's my responsibility for being the first son. Dalawang buwan nalang ang hihintayin ko to be officially throne as a King. Matagal ko nang ninanais iyon at walang sinuman ang makakapagbago ng desisyon ko. Kahit kailan I would never give up that throne like what did this lady in front of me done years ago... "Yes, Your Highness." "Okay, then tell your father we would be very honored to come," nakangiting sagot nito. Nakita ko namang umapila ang asawa nito. "We are not going to go there, Zheena! " mariing pagtutol nito. "Shut up, Niro! Tumigil ka na nga diyan sa pagsisintir mo. It's been years. Ikaw naman ang pinili ko." " Yeah, right," saad nito. "Kung hindi pa kita nabuntis noon magpapakasal ka naman talaga sa prinsipeng iyon." "Tumigil ka na nga! Pinuntahan na nga tayo ng anak, oh. Selos ka parin. May pamilya na nga iyong tao," natatawang saad nito sa asawa at bumaling sa akin. "You should see my daughter and sons. I hope magkasundo kayo." Tumango nalang ako sa sinabi niya sa akin. That's the reason kaya siguro hindi pinakasalan ni Tita Zheena si Papa noon dahil sa nangyari. Mabuti na ngalang at hindi. Dahil kung sila ang nagkatuluyan. Wala ako ngayon dito at hindi isinilang. -