Tenim buz gibi olmuştu. Oysaki alnıma değen sıcak alnı, yanağımda duran kanlı eli alev alev gibiydi. Benim üşümem normal miydi? O bir yabancıydı, şimdilik. Burnundan alıp verdiği hızlı nefesi yüzüme çarpıyordu. Kolları kasılmış, kendine zor hâkim oluyordu. O adama ne yapacaktı hiç bilmiyordum. Korkuyordum katil olmasından. Benim yüzümden mesleğini kaybetmesinden deli gibi korkuyordum. Gözyaşlarım kanlı eline her bulaştığında yanağımdan aşağı kanıyla beraber akıyordu. Ellerimi sert pazularına koyup başımı geri çekmeye çalıştım. Alnını alnıma sert bir şekilde bastırmaya devam ediyordu. Ne düşünüyordu? Neden bu kadar gergindi bilmiyordum. Bildiğim tek şey, bir an önce hastaneye gidip eline pansuman yaptırmamızdı.
“Talha.”
Alnını hafif geri çekip gözlerini yüzümde gezdirdi. Derin nefes alıp,
