(Celine’s POV)
Ang liwanag ng Sabado ay parang mas malambot kaysa karaniwan, o baka ako lang ‘to. Gumising ako nang hindi binubulabog ng alarm, walang ingay ng mga chat notification, walang tawag mula sa opisina. Stretch muna, tingin sa phone—at ayun na, isang mahabang message mula kay Lance.
> Lance: “Good morning, Celine. Don’t panic—hindi kita guguluhin today. Promise. You need a break. Relax ka lang, okay? Mag-movie marathon, mag-kape, magpaka-queen sa condo mo. I already handled your meals for the whole day. Just… wait for the doorbell. 😉 Enjoy your Saturday. –L”
Napanganga ako. Hala siya. Hindi ko alam kung matatawa ako o maa-appreciate. May kasama pang isang string ng mga food emojis:
🥐🍜🍰🍕🥗🍹.
“Grabe ka, Lance…” bulong ko habang nakatingin sa screen. Parang may sariling time
