Amoy pa rin ng cinnamon roll at caramel latte ang paligid habang abala sina Celeste at Celine sa walang tigil na kwentuhan. Halos wala na silang pakialam kung may mga tao sa paligid na napapatingin sa kanila, lalo na’t si Celeste, parang may sariling comedy show sa bawat galaw.
Ngunit nang tumahimik saglit ang tawanan nila, biglang bumaba ang boses ni Celeste—parang may gustong ipahayag na mas seryoso.
“Celine,” tawag niya, habang nilalaro ang tasa ng kape. “Can I tell you something na hindi ko masabi noon?”
Napakurap si Celine, medyo kinabahan. “Tita, baka naman seryoso ’yan, baka maiyak ako.”
Ngumiti si Celeste, pero yung ngiting may kasamang bigat ng damdamin. “Noon pa man, lagi kong ipinagdarasal kay Lord na sana, dumating ’yung tamang babae para kay Lance. Hindi lang basta maganda
