POV: As a Mom, As a Wife | 18+

As POV of my Son Hendrix Bayan ng San Jose 1:00 PM Mom: Hello Hendrix, naubos mo ba yung pinabaon ko sa iyo? "Hmm... Mom, gayon palang kaya ako kakain." MOM: Ayy, bakit now lang. Teka ano oras naba kasi, bakit di ka pa kumakain? Sabi ko naman kakain ka on time diba. I suddenly smiled. "Wala lang inisip pa kasi kita." MOM: Hay nako sira ka talaga Hendrix. Natawa naman ako. "Totoo naman e, how about you Mom?" MOM: Yes, tapos na kami ng kapatid mo. Sige kumain kana. Tapos later pala makisabi kay Mang Lando na daanan nila dito mirienda niyo. Magluluto kasi ako ginataang bilo-bilo, yung favorite mo." "Yes Mom, tamang-tama pala. Diyan sa area natin sila mag deliver ng hollow blocks at cements. Sige sasabihin ko." She is my mom and also I'm her stand-in husband too. Dahil matapos ang mga sakripisyo ko ay ito naman ang naging kapalit. Isang kaligayahan sa piling ng isang very lovely, charming, so cute at higit sa lahat ay napaka gandang misis. Dahil ito naman talaga ang turing ko sa kanya. At siya din naman talaga ang dahilan ko kung bakit ako nagsikap ng husto. Ang patunayan din sa kanya, na wala namang ibang karapat dapat na pumalit kay Daddy kundi ako lang. Dahil mahal ko siya. Hindi dahil siya ang mommy ko. Dahil simula ng sabihin niya na ako na ang tatayo bilang Padre de Pamilya ng tahanang ito, ay hindi na ito nawala sa isip ko. "Yes hello Mom," masiglang bati ko matapos kong tanggapin ang call niya. "Hendrix ano gusto mo dinner pala? Naisip ko lang baka kasi hindi kana naman nakakain diyan ng maayos kanina," mommy said, habang nasa kabilang linya. Napangiti naman ako. "Anything Mom, basta ikaw ang nagluto sure akong panalo yon," sabi ko pa. Natawa naman siya mula sa kabilang linya. "Ewan ko sa iyo at binola mo naman ako," sabi pa niya. "What if kumain nalang tayo sa labas with Amina." Sandali naman siyang napa-isip. "Wag nalang Hendrix, tsaka gusto kaya kitang ipagluto. Teka ayaw mo ba huh?" himig tampong sabi pa pa niya. "Syempre gusto, pero ayaw kitang mahirapan noh." "Masaya naman akong gawin ito Hendrix. Dahil para naman sa iyo ito kaya." Her name was Kathleen Anne Abella - Ramirez. At isa lang ang masasabi ko. She is really beautiful... Inside and out --------- --------- POV of Kathleen I was only fifteen ng ipanganak ko si Hendrix. Na noong una nga ay halos mag-hysterical si Nanay, dahil daw sa kahihiyang ibinigay ko daw sa kanila. Na sa kalaunan nga ay unti-unti naman nila itong natanggap. At pati nadin naman ang boyfriend kong si Tupe. At dahil nga lumaki kami sa probinsya ng Nueva Ecija at hindi pa din naman ang tanggap noong panahon ang mga ganito. Kaya naman napilitan kaming magsama bilang mag asawa ni Tupe sa napakamura naming edad na dalawa. Upang makaiwas nga sa kahihiyan. At dahil din dito ay napilitan akong maghinto sa pag-aaral. Habang si Tupe naman ay nagpatuloy, sa tulong na din ng mga magulang niya. Makalipas ang mga taon ay nakatapos din naman siya bilang isang Civil Engineer. At since ay may trabaho nadin naman siya, ay ako naman ang pinag-aral niya tulad naman ng napag-usapan namin noong una kaming magsamang dalawa. Habang si Nanay naman ang nag-alaga kay Hendrix, habang nasa college ako at tuluyang makatapos nga. Nakakaluwag sa buhay din naman kasi ang mga naging in-laws ko. In fact, ay may mga hardware businesses sila sa aming Probinsiya. At ang isa nga dito ay ipinamahala at ibinigay na din nila kay Tupe. Bilang pansimulang negosyo naming mag asawa. Na sobrang nakatulong talaga sa amin upang sa wakas ay makaranas ako ng maginhawang buhay. At ang pagiging Registered Nurse ko ay hindi ko na din nagamit pa, dahil mas pinili kong maging plain housewife sa request na din ng asawa ko. At makalipas din ang taon ay tuluyan na din kaming nagpakasal ni Tupe noon namang sumapit na kami sa aming mga legal age. At masasabi kong ito na yata ang pinakamasaya kong sandali sa panahon na iyon. Kaya naman dumating ako point ng buhay, na halos wala naman na akong mahihiling pa. At contented na din naman ako sa pamilyang meron ako. Isang masaganang buhay, a good provider at mapagmahal na husband at syempre ay isang matalino ding anak na si Hendrix. Subalit, may kapalit pala ang lahat ng saya at ginhawang aking tinatamasa ko sa loob ng 16 years. Dahil biglang nagbago ang asawa kong si Tupe. Nahilig siya sa barkada, sugal, inum at ang pinakamalala ay ang pambabae niya. To the point na madalas ay halos hindi na siya umuuwi ng bahay at kung umuwi man minsan ay lasing naman o kaya naman ay mainit ang ulo. At dahil din naman dito ay unti-unti na niyang napabayaan ang aming hardware. At dahilan upang unti-unti din ay malugi ito. At muli ay umasa kami sa mga magulang niya at ganon din naman ako na kung minsan ay humihingi na din ng tulong kina Nanay kapag kinakapos naman kami. At isa pang dumagdag sa aming problema ng muli ay magbuntis ako sa ikalawang Anak ko na si Amina. At dito na din nagsimula ang lahat. Nang biglang sabihin niya sa akin na aalis siya, upang mag work sa Japan as Engineer. Bagay na pinagbigyan ko naman, sa pag-aakalang dahil sa malaking magiging sweldo niya don ay muli kaming makakabangon. Ngunit nagkamali ako, dahil ito na din pala ang simula ng paghihiwalay namin. At makalipas nga ang ilan buwan ay tuluyan na siyang lumipad pa Japan at naiwan kaming mag-iina. Nang halos walang-wala at hikahos sa buhay. --------- --------- Sa ngayon ay 2 years old na ang pangalawa kong Anak, habang si Hendrix naman ay 18 years old na. At dahil din naman sa pagsusumikap ng Anak kong panganay ay muli niyang napa-unlad ang naiwang negosyo ng Daddy niya. Kapalit naman nito ang tuluyan ding paghinto ni Hendrix sa pag-aaral. At patakbuhin ang negosyong naiwan ng asawa ko. At dahil din dito ay muli kaming nakabangon at muli ay nakatikim ng masaya at maginhawang buhay. In fact ay nakabili pa nga siya ng mga dagdag na sasakyan at isa na nga dito ang isang brand new car. Kahit wala si Tupe... At kahit din once in a blue moon lang din siya magpadala ng pera sa amin, o mangumusta kaya. At madalas nga ay hindi na halos. Sa ngayon ay 33 years old na ako. At sino nga ba ang maniniwala na sa edad kong ito ay may anak na akong 18 years old. Ang aking binatang anak na tumayo din naman as my husband and son at the same time. Bilang bagong haligi ng aming tahanan. Bilang Padre de Pamilya ko. --------- --------- POV of HENDRIX 6:00 PM Ito na yata palagi ang pinaka masayang oras para sa akin. Dahil muli ay magkikita kami ni Mommy. Yung pakiramdam na may anak at asawa kang naghihintay sa iyong pag uwi. Dahil ngayon natapos na naman ang isang araw ng aking pagtatrabaho para naman sa aking itunuring ng sarili kong pamilya. Halos dumidilim na din ang paligid. At ganon din naman ang malamig na samyo na hangin ng Nobyembre. VERY SATISFYING... Dumaan pa ako sa flower shop upang ibili siya ng bouquet of white roses. Hindi naman dahil paborito niya ito kundi ito talaga ang napili ko para sa kanya. Dahil ang white roses symbolize loyalty, purity, and innocence. Just like her. At hindi ko din naman ito araw araw na ginagawa sa kanya. Kapag lang naisipan ko, na tulad ngayon na masyado akong nae-excite sa kanya. Nilagyan ko pa ito ng note. __________ Wifey. My success means nothing without you in my life. I love you... Xed ________ Napangiti pa ako habang inilalagay ko ang note sa pinakagitna ng bouquet. Dahil ito din naman ang nagiging role namin sa isa't-isa. Ngunit kung ang iba ay may relasyon ngunit walang label ay kabaligtaran naman kami. Pure label lang talaga. Ngunit masaya naman ako kahit ganito. Dahil kung tutuusin ay halos asawa ko na siya at isang sangkap lang naman ang kulang sa amin talaga. Ang s*x.