ตอนที่ ๒ (NC)

1357 Words
ตอนที่ ๒ ฉันที่มีรูปร่างสมส่วน ถึงใบหน้าจะไม่ได้โดดเด่นแต่ก็ยังมีความน่ารักใสๆ เหมือนกับเด็กสาวอายุสิบหก ด้วยความที่เป็นคนผิวขาวใบหน้าไม่เคยได้ไปถึงมือหมอ ทุกอย่างบนร่างกายล้วนมีแต่ธรรมชาติที่สร้างมา “โรส เอาเอกสารนี้ไปให้หัวหน้าหน่อยสิ ที่ห้องประชุมสองนะ” รองหัวหน้าแผนกบัญชีที่ฉันทำงานอยู่เอ่ยยื่นแฟ้มงานมาให้ ฉันรับแล้วรีบเดินไปขึ้นลิฟต์ตรงขึ้นชั้นสี่ทันที แผนกที่ฉันทำอยู่ชั้นหนึ่ง การตลาดอยู่ชั้นสอง พร้อมกับฝ่ายบุคคล ส่วนชั้นสามนั้นเป็นชั้นผู้บริหาร และชั้นสี่เป็นห้องประชุมใหญ่หนึ่ง และห้องประชุมเล็กสอง “ขอโทษค่ะ” ฉันที่ไม่ทันระวังระหว่างเดินออกไปจากลิฟต์ชนเข้ากับชายร่างสูงคนหนึ่งเข้า เมื่อมองเห็นว่าเป็นใครฉันถึงกลับใจสั่น ไม่ใช่เพราะความหล่อ แต่เป็นเพราะตำแหน่งของเขาที่สูงกว่าทุกคนในบริษัทฯ “เป็นอะไรหรือเปล่า” เขาถามฉันขึ้น “ไม่เป็นอะไรค่ะ ขอโทษนะคะ” ฉันรีบขอโทษอีกครั้งมือทั้งสองข้างมันสั่นกลัวว่าเขาจะเอาผิดกับความสะเพร่าของฉัน แต่แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปเมื่อเขาเดินเข้าไปในลิฟต์ ฉันที่ได้สติถึงได้เดินตรงไปยังห้องประชุมเพื่อเอาแฟ้มงานไปให้หัวหน้าแผนก “เย็นนี้หัวหน้าบอกว่าจะเลี้ยงเหล้า” รองหัวหน้าประกาศเสียงดังในเวลาบ่ายแก่ ทุกคนในแผนกต่างส่งเสียงดีใจ ฉันที่ได้ฟังก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คงต้องขอตัวเพราะมีนัดไลฟ์สดในตอนสองทุ่ม ทุกคนต่างเสียดายที่ฉันไม่ได้ไปด้วย เพราะคนโสดแผนกฉันมีเพียงไม่กี่คน ที่เสียดายมากคงเป็นหัวหน้าแผนกที่ขายขนมจีบให้ฉันอยู่ ถึงว่าเขาจะมีอายุแต่ยังหน้าเด็กไม่เหมือนกับอายุสี่สิบกว่าปีที่รู้มา ในตอนเย็นฉันรีบตรงกลับบ้านวันนี้ไม่มีโอทีงดกันทั้งแผนก ได้โอกาสที่ได้กลับบ้านเร็วเมื่อมาถึงคอนโดฉันรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่งตัวใหม่ในชุดวาบหวิวเช่นเดิม ฉันสวมใส่ชุดนอนสายเดี่ยวสีชมพู แพนตี้ลายลูกไม้สีขาวเนื้อบางให้คนที่ได้เห็นไลฟ์สดวันนี้ต้องตื่นเต้นแน่นอน ฉันจะลองกล้องที่พึ่งเก็บเงินซื้อมาใหม่ เมื่อปรับมุมกล้องทุกอย่างดีแล้วจึงเริ่มเปิดห้องไลฟ์สด ฉันไม่ได้เปิดเผยใบหน้าของตนเอง จะถ่ายให้เห็นจนถึงลำคอเพียงเท่านั้นแต่นั่นก็ยังมีคนเข้ามาดูมากกว่าหนึ่งพันคนต่อครั้ง ฉันนอนหงายอยู่บนเตียงกว้าง ใช้มือทั้งสองข้างลูบไล้ไปตามเนื้อตัวค่อยๆ สร้างอารมณ์ให้ผู้เข้ามาชมเตรียมพร้อม หากแต่วันนี้ดูเหมือนว่าคนจะน้อยหรือเป็นเพราะว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาดึกหรือเปล่า ทันใดนั้นเองฉันได้รับข้อความส่วนตัวเด้งเข้ามา จึงได้เปิดอ่านปกติแล้วฉันจะไม่ค่อยเปิดอ่านข้อความพวกนี้ แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้เปิดอ่าน ภาพโปรไฟล์ผู้ชายบุคลิกดี ที่ยืนหันข้าง สะท้อนกับดวงอาทิตย์ที่กำลังตกดิน อาจมองใบหน้าไม่ชัดเจนมากนัก แต่กลับน่าดึงดูและน่าค้นหานี่อาจไม่ใช่บุคคลในภาพนี้จริงๆ ข้อความที่เขาส่งมาให้นั้น ฉันไล่อ่านเพราะเป็นข้อความที่ยาวหลายประโยค (คุณสนใจเปิดกล้องตัวต่อตัวไหมครับ) (เรดราคาเท่าไหร่ ผมยอมจ่ายไม่อั้นครับ) (ไม่เห็นหน้าก็ได้ครับ แต่ผมต้องการความเป็นส่วนตัว) (ตอบผมหน่อยครับ ผมอยากเปิดกล้องกับคุณจริงๆ เดี๋ยวผมเปย์กุหลาบให้หนึ่งพันเลยครับ) ฉันอ่านไม่จบดี สะดุดเข้าที่ดอกกุหลาบหนึ่งพันดอก หากตีเป็นเงินก็เกือบหนึ่งหมื่น แต่ไอดีนี้เปย์หนักมาหนึ่งอาทิตย์แล้วก็น่าสนใจมากทีเดียว แต่จะให้เปิดกล้องสองต่อสองนะหรือ…. ฉันอ่านแต่ไม่ตอบกลับ ข้อความของเขาก็เด้งเข้ามาอยู่แบบนั้น สุดท้ายฉันก็หยุดกิจกรรมคุยกับเขาไปสองสามประโยคเพียงเท่านั้น ในความเป็นจริงฉันไม่อยากทำอะไรนอกเหนือจากนี้เลย ไม่อยากรับงานนอกแอปแต่ผู้ชายคนนี้ก็ตื๊อไม่เลิก เขายังคงเปย์ดอกกุหลาบให้ฉันครั้งละหนึ่งร้อยดอก ยอดรวมตอนนี้ก็ห้าร้อยดอกแล้ว ผู้ชายคนอื่นก็เปย์เข้ามาเรื่อยๆ หากแต่ไม่ได้มากมาย จนสุดท้ายฉันก็ใจอ่อนยอมแลกไลน์กับเขา และนัดกันว่าพรุ่งนี้จะไลน์ตอนสี่ทุ่ม เพราะกะเวลาเผื่อพรุ่งนี้ฉันทำโอที “ขอบคุณมากนะคะ สำหรับของขวัญ” ฉันเอ่ยเสียงหวานพร้อมกับลูบมือลงมาที่ลำขาขาว สอดปลายนิ้วเข้ามาในแพนตี้กดลากนิ้วลงที่รอยแยก ทุกคนต่างบอกให้ฉันรีบถอด แต่จะให้ถอดตอนนี้มันยังเร็วไป ตอนนี้แค่สามทุ่มเองฉันวางเวลาไว้กะจะถอดแค่ตอนสี่ทุ่มเพียงเท่านั้น ร่างกายของฉันมันสั่นเทาไปด้วยความเสียวซ่าน ดวงตาปิดสนิท คิดถึงว่ามีผู้ชายกำลังวาดมือไปตามร่างกายและยังนึกถึงเรื่องบนรถเมล์ที่เจอมาเมื่อเช้านี้ ความเสียวมันพุ่งขึ้นสูงมากทีเดียว ยิ่งเสียวก็ยิ่งครางเสียงดัง ฉันกดนิ้วเข้ามาด้านในที่เปียกชุ่มออกแรงขยับไม่นานร่างกายก็สั่นเกร็ง ก็เป็นเช่นนี้จุดติดง่ายและเสร็จเร็ว แถมน้ำรักก็เยิ้มเต็มมือฉันโชว์ให้กับพวกเขาเห็นว่าตอนนี้ฉันมีอารมณ์มากเพียงใด “อื้อ…หนูเสร็จแล้ว อื้อ” ฉันนำนิ้วที่เปียกมาดูเลียจนเกิดเสียง แล้วเปลี่ยนท่าให้อยู่ในท่าคลานเข่าหันบั้นท้ายงอนงามไปที่ก้อง สอดนิ้วผ่านเข้าไปในแพนตี้อีกครั้ง “อื้อ เสียวจัง อ๊าา” ฉันครางอีกครั้ง เมื่อกดนิ้วเข้าลึกขยับมันจนน้ำไหลอาบลงมาที่เรียวขาทั้งสองข้าง แค่นี้มันยังไม่พอหรอกฉันต้องการมันมากกว่านี้ ของทุกอย่างที่ทำให้มีความสุขวางเรียงอยู่ด้านข้าง นี่คือคลังความเสียวของฉันเองแต่ขนาดไม่ได้ใหญ่มากก็มาตรฐานของชายไทย หากขนาดใหญ่มากฉันกลัวว่าตัวเองจะไม่สามารถรักษาความสวยงามของกายสาวเอาไว้ได้ ถึงขนาดมันจะเล็กแต่ก็เสียวสะท้านทรวงมากทีเดียว แค่นิ้วยังเสร็จได้มันเล็กมากกว่าของพวกนี้หลายเท่า ขนาดมันอาจไม่ได้จำเป็นแต่เป็นอารมณ์ที่กำลังมีเต็มเปี่ยมมากกว่า “อื้อ…” ฉันยังคงกดนิ้วเข้าออกเช่นเดิม เสร็จสมออกมาเป็นครั้งที่สาม “อ๊าาา” ฉันสั่นสะท้านแล้วเกร็งกระตุกเพราะครั้งนี้มันเสียวมากจริงๆ แต่ความต้องการก็ไม่จบเพียงเท่านี้ เมื่อมองเห็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว ฉันล็อกห้องเป็นวีไอพีในทันทีตอนนี้จะมีเพียงลูกค้าจริงๆ เพียงเท่านั้นที่ซื้อบัตรเข้ามานั่งชม แพนตี้ถูกถอดออกทางปลายเท้าหลังจากสิบนาทีต่อมาสองเรียวขาแยกกว้างให้อีกฝ่ายได้มองเห็นรอยแยกที่ปิดสนิท มันยังคงดูสวยงามเพราะฉันดูแลมันเป็นอย่างดี นี่แหละนะที่เขาว่าเอาร่างกายมาหากิน แล้วยังไงไม่ได้เดือดร้อนใคร แถมที่ทำก็ไม่ได้เป็นภัยต่อตนเอง ฉันอยู่ในที่ของฉันส่วนพวกเขาก็อยู่ในที่ของพวกเขา เราต่างได้มีความสุขในแบบที่ต่างคนต่างมีความสุข “อ๊าาา” ฉันลากนิ้วลงตามรอยแยก “อยากโดนเลียจังเลย อื้อ….เลียให้หนูหน่อยสิคะ อื้อ” ฉันเอ่ยเสียงหวานพร้อมกับลากนิ้วยาวเขี่ยจุดอ่อนไหวให้คนที่อยู่ในห้องไลฟ์ได้ชมอย่างเต็มทั้งสองตา ​
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD