พิศวาสรักพ่อเลี้ยง: ลูกเขย 1
902 Words
“เป็นอะไรไปครับ บอกได้หรือยังว่างอนผัวเรื่องอะไรถึงหนีกลับมาแบบนี้” พ่อเลี้ยงโจเชฟพยายามง้อแฟนสาวคนสวย ทั้งกอดเรือนร่าง ทั้งหอม ทั้งบอกรักด้วยร่างกายจนผิวพรรณขาว ๆ ของเธอเป็นรอยช้ำจากฝีมือของเขา ใบหน้าสวยหวานง้อง้ำ
“คนอะไรโง่ขนาดนี้ เป็นเจ้านายได้ยังไง”
หญิงสาวต่อว่าคนที่อ้างว่าเป็นผัวของเธอ แต่ดูความซื่อบื้อของเขามันทำให้เธออยากจะบ้าตายกับความใสซื่อด้านความรักของผู้ชายบ้างาน
“ก็ป๋าโง่เรื่องเอาใจไม่เก่ง แต่ป๋าเอาเก่งนะ”
“อื้อ...คนบ้า...”
โจเชฟพยายามหยอกล้อหญิงสาว แต่อลิซกลับยิ่งโกรธเขามากกว่าเดิม คนที่พยายามง้อเมียอ้าปากหวอด้วยความงุนงง
“หรือเพราะป๋าเอาเก่งหนูเลยโกรธ” ชายหนุ่มเริ่มฉลาดขึ้นมาเอ่ยถามหญิงสาวด้วยความไม่แน่ใจ
“ไม่ใช่แค่นั้น ป๋าขี้หึงอีกด้วย ถ้าไม่ยอมปรับตัวหนูจะ อุ๊ย...” อลิซยกมือขึ้นปิดปากตัวเองเมื่อเผลอบอกความรู้สึกของตัวเองไปจนหมด พ่อเลี้ยงหื่นยิ้มกว้าง
“แบบนี้นี่เองหนูถึงหนีป๋ามาอยู่บ้าน”
“อือ คนบ้า...ไม่ต้องมาหื่นเลยนะ”
อลิซพยายามบ่ายเบี่ยงประเด็น หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นแรงเมื่อเขามองเธอด้วยสายตาอันคมกริบ ถ้าเขามองเธอแบบนี้บ่อย ๆ มีหวังเธอไม่ต้องทำอะไรแน่ ๆ
“เวลาหนูเขินน่าเอามากเลยทูนหัว” โจเชฟครางเสียงพร่าจัด ขยับตัวพิงกับหัวเตียงโดยไม่วายกกกอดร่างเล็กเอาไว้อย่างหวงแหน
“ไม่เอา หนูไม่ยอมให้ป๋าทำแบบนั้นง่าย ๆ หรอก หนูไม่อยากกกินยาคุมถ้าป๋าไม่ยอมป้องกัน” อลิซอ้อมแอ้มตอบเสียงสั่น
“ก็ป๋าไม่เคยใส่จะรู้ได้ยังไงว่าขนาดไหน อีกอย่างหนูท้องป๋าก็พร้อมรับผิดชอบไปตลอดชีวิต เพราะป๋ารักหนูที่ขี้งอน เอาแต่ใจ แต่ชอบมองป๋าเวลาเผลอ” ปลายนิ้วของชายหนุ่มบีบจมูกรั้น ๆ ของอลิซเบา ๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยว “เราดีกันนะ”
พ่อเลี้ยงที่มักตีหน้าโหดต่อหน้าลูกน้องทำเสียงอ่อนเสียงหวานพยายามออดอ้อนหญิงสาวอย่างสุดกำลังเพื่อให้เธอกลับมาเป็นเมียตัวน้อยที่แสนจะน่ารักของเขา
“ก็ได้ค่ะ แต่ป๋าต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่หึงหวงเกินเหตุ แล้วก็ห้ามหื่นด้วย” หญิงสาวยื่นข้อเสนอต่อคนหื่น แต่ดูเหมือนคนหื่นจะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่
“ป๋าว่าข้อสุดท้ายป๋าคงทำไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่อยุ่ใกล้หนูป๋าก็เริ่มอยากจะกระโจนใส่หนูทันที เห็นใจคนแก่เถอะนะครับคนดีของป๋า” พ่อเลี้ยงบทจะออดอ้อนก็ทำให้เธอแทบจะใจอ่อนเพราะความน่ารักของเขา
“แล้วก็ห้ามโกหกกันด้วยเข้าใจไหมคะ” หญิงสาวเอ่ยสั่ง
“ครับผม”
ชายหนุ่มรับคำอย่างว่าง่าย หลังจากที่ทั้งคู่ปรับความเข้าใจ พ่อเลี้ยงถือโอกาสนี้อู่งานมาอยู่กับแฟนสาวสองต่อสองในบ้านหลังใหญ่โดยไร้เพื่อนสนิทหนุ่มมารบกวน ขณะที่หญิงสาวกำลังทำอาหารเย็นพ่อเลี้ยงหนุ่มก็ฉวยโอกาสสวมกอดร่างเล็กเอาไว้
“ไม่อยากให้พ่อแม่ของหนูกลับมาเลย” พ่อเลี้ยงแสร้งทำหน้าเศร้าเมื่อต้องคิดถึงเวลาที่ต้องอยู่ห่างจากหญิงสาว ไม่คิดว่าก่อนว่าตัวเองต้องมาแพ้ทางหญิงสาววัยกระเตาะอย่างอลิซ
“ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ ท่านทั้งสองจะกลับมาวันนี้แล้วด้วย เพราะยังไงป๋าก็ต้องเจอคุณพ่อขี้หวงของหนูแน่ ๆ” อลิซหัวเราะคิกคักถูกใจเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาแปรเปลี่ยนเป็นตกใจของแฟนหนุ่ม ไม่นึกว่าพ่อเลี้ยงหน้าเข้มอย่างโจเชฟจะกลัวคุณพ่อของเธอด้วย
“อะไรนะ ไหนหนูบอกว่าพวกท่านจะกลับมาพรุ่งนี้ไง” พ่อเลี้ยงเอ่ยถามขึ้นด้วยความตกใจ พลางจ้องมองใบหน้าสวยหวานของเมียรักอย่างไม่เชื่อหู
“จริงค่ะ ไม่ได้ล้อเล่น”
อลิซยืนยันเช่นเดิม เธอไม่บอกเขาหรอกว่าเธอโทร.บอกให้มารดาพาบิดากลับมาก่อนกำหนดเพราะเธออยากจะแนะนำใครบางคนให้ทั้งสองรู้จัก
“แล้วป๋าต้องทำตัวยังไงดีครับ” พ่อเลี้ยงเกิดอาการประหม่าอย่างเห็นได้ชัด ส่วนหญิงสาวกลับนึกขำกับท่าทางของแฟนหนุ่ม
ความกลัวของพ่อเลี้ยงหนุ่มกลับกลายเป็นจริงเพียงพริบตาเมื่อเสียงรถยนต์ที่กำลังแล่นเข้ามาภายในบ้าน ทำเอาพ่อเลี้ยงโจเชฟร้อน ๆ หนาว ๆ ภายในร่างกายอย่างบอกไม่ถูก
“กลับมาแล้วเหรอคะ” อลิซรีบออกไปต้อนรับบิดามารดา ทำให้พ่อเลี้ยงเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องตามแฟนสาวออกไปรับหน้าพ่อตาแม่ยายของเขา
“สวัสดีครับ” พ่อเลี้ยงโจเชฟยกมือไหว้ทั้งสอง พร้อมทั้งเอ่ยขึ้นเสียงนุ่ม เรียกความสนใจจากเอรินและอัฐอย่างมาก ทั้งสองเงียบกริบอ้าปากค้างมองชายหนุ่มที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนที่ยืนเคียงข้างบุตรสาวของทั้งสองคน
“อย่าบอกนะว่า....” ผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้นถามลูกสาวอย่างอึ้ง ๆ พลางมองหน้าลูกเขยของตน ใบหน้าหล่อเหลาคมคายเรียกความสนใจจากเธอได้เป็นอย่างดี เอรินมองหน้าสามีของตนเล็กน้อยเพื่อขอความเห็น แต่สามีของเธอกลับส่ายหน้าน้อย ๆ
- Writer
