พิศวาสรักพ่อเลี้ยง: ลูกเขย 2
1076 Words
“ค่ะแม่ นี่คือแฟนหนูเอง ลูกเขยของคุณพ่อคุณแม่ยังไงล่ะค่ะ” อลิซแลย ฉีกยิ้มจนตาหยี ซึ่งต่างโจเชฟที่กลืนน้ำลงคอเสียงดังเฮือกเมื่อเห็นใบหน้าแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมของพ่อตา
“หล่อจังเลยนะ ลูกเขยแม่เนี่ย” เอรินเอ่ยขึ้นพลางจับมือของสามีเอาไว้แน่น เพราะเธอรู้ดีว่าสามีของเธอนั้นหวงลูกสาวขนาดไหน ส่วนเธอไม่เท่าไหร่เพราะยังไงอลิซก็โตขึ้นแล้วต้องไปใช้ชีวิตเป็นของตัวเองอยู่ดี ต่างจากอัฐที่ประคบประหงมลูกสาวราวกับไข่ในหิน
พอเข้ามาในบ้าน เอรินและอลิซจักเตรียมอาหารเย็นอยู่ในครัว คนรับใช้ภายในบ้านลาพักร้อนพวกเธอจึงต้องทำอาหารด้วยตนเอง ปล่อยให้หนุ่มอยู่ในห้องโถงกันสองคน พ่อเลี้ยงที่เคยออกกำลังสั่งคนอื่นมากมายวันนี้ต้องมาอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคลายไม่ออก
“นายเป็นใคร แล้วรู้จักลูกสาวของฉันได้ยังไง แล้วอายุเท่าไหร่” อัฐถามรัว ๆ พลางจดจ้องมองลูกเขยตาไม่กระพริบ
“เอ่อ...ผมเป็นเจ้าของไร่ที่อลิซไปฝึกงานครับ ผมอายุสามสิบสามครับ ผมรักอลิซจริง ๆ นะครับ ได้โปรดให้โอกาสผมเถอะนะครับ” พ่อเลี้ยงโจเชฟเอ่ยปากขอโอกาสจากอัฐ ซึ่งอัฐเหยียดมุมปากอย่างถูกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มแสดงออกอย่างจริงจังว่ารักลูกสาวของเขาขนาดไหน
“แล้วนายมีอะไรมารับประกันว่าจะดูแลลูกสาวฉันเป็นอย่างดี”
อัฐเอ่ยถามกลับ
“ความรักของผมที่มีต่ออลิซ ผมรักอลิซจริง ๆ นะครับ” พ่อเลี้ยงไม่รู้จะหาอะไรมารับประกันว่าเขาจะดูแลลูกสาวของอัฐได้ดีเท่าคนเป็นพ่อเป็นแม่หรือเปล่า แต่เขาจะไม่ยอมให้คนที่เขารักลำบากอย่างแน่นอน
“ป๋า!” อลิซที่ยกอาหารมาเสิร์ฟได้ยินชัดเต็มสองหู หัวใจดวงน้อยเต้นตึกตัก แต่ก็ต้องหลุบตาต่ำเมื่อสายตาดุ ๆ ของบิดามองมา
“ป๋าเหรอ? หนูเรียกมันว่าป๋า.... พ่ออยากจะบ้าตาย” อัฐส่ายหน้า อลิซได้แต่ยิ้มกว้างเพื่อให้บิดาหายโกรธ “ไม่ต้องอธิบายอะไรแล้ว แค่นี้แนก็ไม่อยากจะรับรู้ว่าลูกสาวคนสวยของฉันชอบนายขนาดไหน แต่นายต้องดูแลอลิซให้ดี ๆ ไม่งั้นฉันไม่ยอมแน่” อัฐถอนหายใจเพราะดูจากสายของยัยลูกสาวตัวแสบก็พอจะรู้ว่าปลื้มปริ่มในตัวของพ่อเลี้ยงคนนี้ขนาดไหน
“ขอบคุณนะคะคุณพ่อที่ให้เราสองคนรักกัน” อลิซร้องกรี๊ดด้วยความดีใจ รีบวางอาหารบนโต๊ะรีบวิ่งเข้ามาสวมกอดบิดา พลางหอมแก้มสาก ๆ ของบิดาด้วยความรัก ก่อนจะผละตัวไปหาชายหนุ่มแต่โดนบิดาห้ามเอาไว้เสียก่อน
“ยอมให้รักกันแต่ก็ไม่ได้ยอมให้ทำรุ่มร่ามต่อหน้านะ เด็กสมัยนี้ไวไฟกันจังเลย” อัฐบ่น แม้จะรู้สึกหมั่นไส้ลูกเขยที่ยิ้มหน้าบาน แต่เขาก็ยิ้มตามไม่ได้เมื่อเห็นอลิซมีความสุขกับคนที่เธอรัก ความสุขของพ่อแม่ก็คงไม่พ้นเห็นลูกมีความสุข
“อ้าว ถ้าปรับความเข้าใจกันได้แล้ว เรามาทานอาหารกันดีกว่า แม่ว่าควรหมั้นหมายกันเอาไว้ก่อนเพราะยังไงอลิซยังเรียนไม่จบ ส่วนจะแต่งงานเมื่อไหร่แม่ปล่อยให้ทั้งสองตัดสินใจกันเองนะจ๊ะ” เอรินที่เดินตามลูกสาวมาติด ๆ เอ่ยขึ้นบ้างเมื่อลอบสังเกตุสถานการณ์อยู่นาน “ขอบคุณนะคะที่เข้าใจลูก” เอรินกระซิบข้างหูสามีพลางกุมมือหนาของอัฐเอาไว้ ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาเธออยู่กับสามีสุดที่รักด้วยความเข้าใจเสมอมา....
“ผมยังไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำ”
อัฐเอ่ยยิ้ม ๆ
“แหม! ห้ามหนูไม่สวีทหวานกับป๋า แต่คุณพ่อคุณแม่หวานไม่เกรงใจหนูเลยนะคะ” อลิซเอ่ยแซวบิดากลับ จากนั้นทั้งสี่คนก็พากันทานอาหารเย้นอย่างเอร็ดอร่อย เอรินใช้โอกาสนี้เอ่ยถามเรื่องราวต่าง ๆ จากปากของลูกเขยทำให้รู้ว่าพ่อเลี้ยงโจเชฟเป็นคนเอาการเอางานไม่น้อย แบบนี้เธอก็ไว้ใจให้ดูแลอลิซได้อย่างหายห่วง
“อะไรนะ! แกกับหนูอลิซจะหมั้นกันอาทิตย์หน้า...จะบ้าไปแล้ว แบบนี้ฉันก๊อกหักหมดนะสิที่หนูอลิซคนสวยต้องมาจมปักกับพ่อเลี้ยงขี้หึงอย่างแก” กันต์ตีหน้าเศร้าเมื่อได้รับข่าวดี หรือข่าวร้ายกันแน่จากปากเพื่อนรัก อลิซได้แต่มองใบหน้าใสสะอาดของกันต์ด้วยความขบขันกับท่าทางยั่วโทสะเพื่อนรักอย่างโจเชฟ
“น้อย ๆ หน่อยเว้ยไอ้กันต์ หนูอลิซเป็นเมียฉัน” ว่าพลางก็แสดงความเป็นเจ้าของในตัวของหญิงสาวด้วยการอุ้มสาวน้อยที่นั่งข้างกายมานั่งตักแกร่ง พลางหอมแก้มโชว์เพื่อนรักให้อิจฉาเล่น ๆ
“หนูแต่งงานกับไอ้โจไปแบบนี้ พี่ก็เสียใจแย่เลย”
กันต์ทำหน้าเศร้าคร่ำครวญ
“ไม่เป็นไรนะคะพี่กันต์ หนูมีเพื่อนสวย ๆ เยอะเลยเดี๋ยวจะแนะนำให้สักคน” อลิซหัวเราะคิกคัก “แต่สงสารพี่กันต์จริง ๆ นะคะป๋า” หญิงสาวกระซิบกระซาบข้างหูของแฟนหนุ่ม พ่อเลี้ยงยิ้มล้อเลียนเพื่อนรักเข้าไปใหญ่
“ไม่ต้องไปสงสารมันหรอกที่รัก คนเจ้าชู้อย่างไอ้กันต์ไม่ยอมหยุดกับผู้หญิงคนไหนหรอก” พ่อเลี้ยงใส่ไฟเพื่อนรัก โดยที่เพื่อนรักได้ยินทุกคำพูดออกมาจากปากของโจเชฟ
“แหม นินทาไม่เกรงใจฉันเลยนะเพื่อน” กันต์มองเพื่อนรักตาขวาง
“เปล่า ฉันแค่จะเล่าวีรกรรมของนายให้เมียฉันฟังอยู่ต่างหากเล่า” พ่อเลี้ยงหนุ่มเฉไฉ
กันต์ที่ทนดูคู่รักสวีทหวานไม่ไหว เอ่ยปากขอตัวกลับบ้านทันที
“งั้นฉันกลับก่อน ไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอของใคร พี่กลับก่อนนะหนูอลิซ ถ้าเหงาพี่พร้อมเป็นผัวน้อยของหนูเสมอ”
“ไอ้กันต์!”
ได้ผลทันที กันต์เอ่ยออกไปแบบนั้นทำเอาคนขี้หึงอย่างพ่อเลี้ยงโจเชฟเกิดอารมณ์อยากกระทืบเพื่อนรักขึ้นมา กกกอดเมียรักเอาไว้ด้วยความหวงแหน ส่วนกันต์ก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินตรงไปหารถยนต์ของตัวเอง เพราะเขาลงทุนยั่วโทสะเพื่อนรักให้โกรธขนาดนี้มีหวังอยู่ต่ออีกนิด ใบหน้าหล่อ ๆ ของเขาคงต้องมีแผลจากน้ำมือของเพื่อนรักอย่างโจเชฟ
- Writer
