FELL into HELL

CHAPTER ONE

WARNING: SPG (ABUSIVE)

FELL into HELL

CHAPTER ONE

I FEEL dizzy and my body was still aching when I go back to my senses. I sighed in relief knowing that I'm still alive and breathing! But my eyes burst into tears when I found out where I am.

And, I think I'm in hell!!!

Narito ako ngayon sa isang silid kung saan ay napakaraming babae na nakasuot ng katulad ng sa akin at kasalukuyan pa silang walang malay-tao! At isa pa'y pareho-pareho kaming nakagapos sa upuan!

"What the hell is this place?! Where am I?!" Nagulat ako sa biglang sumigaw.

Napalingon ako sa may bandang kaliwa ko at doon ay nakita kong nagpupumiglas o kumakawala sa kadena ang babae.

Nang masulyapan ako nito ay bigla itong natigilan.

"Agatha Gaile Collins??" Mahinang sabi nito ngunit dinig ko dahil sa echo!

I nodded. "Yeah. W-Why do you know me?"

"Oh gosh! It's me, Kylie Wilson! Ikaw 'yong katabi ko sa chair kahapon sa interview!"

Saka ko naman biglang inalala ang naging interview kahapon sa mismong building ng mga Chon. Marahil ay nakita ko siya subalit hindi ko siya maalala. Mahina ako sa pag-memorize ng taong hindi ko kakilala. Nakakunot ang noo kong tumingin sa kanya. 'Tsaka ako napailing dahil hindi ito ang tamang lugar para makipagchikahan! Nasa peligro ang buhay namin ngayon!

"Sorry.. But, I don't remember you," paumanhin ko.

Itinirik niya ang mga mata. "Oh! Okay. Nevermind!"

Saka naman dahan-dahang nagising at mahimasmasan ang ibang naroon at laking paninibugho nila ng makita ang kanilang kalagayan.

"Nasaan tayo?"

"Anong lugar 'to?"

"Bakit tayo nandito?"

"Anong nangyari?"

Iilan lang sa naintindihan kong tanong ng ilan sa mga ito sapagkat sabay-sabay itong nagsalita habang humahagulhol na rin ng iyak!

"Were kidnapped!" Naiiyak ko na ring sagot. Napatingin silang lahat sa akin at muli na namang nagsi-iyakan. "Guys, please.. I know you're feeling right now but you have to be strong. Lakasan niyo ang loob niyo!" payo ko kahit na ako mismo ay napanghihinaan ng loob.

"How? Pare-pareho tayong nakagapos! What will happen to us?!" ani no'ng babae na si Kylie.

"B-Baka ibibenta tayo sa mga parokyano katulad ng mga nanonood ko sa balita! Jusko!"

"M-Magaalala ang mga magulang ko!"

"A-Ayaw ko pang mamatay! Sa akin umaasa ang bunsong kapatid ko at may sakit pa!"

"H-Hindi ko rin kayang ibigay ang sarili ko kung sakaling ibibenta nga nila tayo! I-Inilaan ko lang 'to para sa lalaking pakakasalan ko!"

Humahagulhol pa din nilang pahayag.

Napapikit ako ng mariin sa mga narinig ko. Nagaalala ako para sa mga ito at lalong-lalo na sa sarili ko. Lahat ng binanggit nila ay iyon din ang nasa utak ko ngayon. Ngunit kailangan kong palakasin ang loob ko! Hindi ako maaaring panghinaan. Kailangan kong makagawa ng paraan para makatakas dito!

"Walang mangyayaring masama sa atin! Just pray!" Sabi ko.

"How can you be so sure na walang mangyayari sa 'tin?" Muling tanong ni Kylie.

Tumingin ako sa kanya. "I'll make a way to flee. I don't wanna stay here to be their slave or being killed. Until I'm still breathing, I don't lose hope," madiing sagot ko.

Mataman niya akong tinitigan at saka pagkuway tumango. Tiningnan niya rin ang ibang babae habang patuloy pa rin sa paghihinagpis at nagpupumiglas sa bakal na kadena.

"Guys, huwag niyong ubusin ang lakas niyo sa kapupumiglas sa kadena. Keep your strength to survive," mahina ngunit madiin kong utos sa mga ito.

Sandali silang natigilan at tila pinagisipan ang sinabi ko at maya-maya nga ay nagsitigil at nagsitahimik na ang mga iyon ngunit naririnig ko pa rin ang mga mahihinang iyak ng ilan.

Napabuntong hininga ako ng malalim saka ko naramdaman ang pagkalam ng sikmura ko. Nakakaramdam na ako ng matinding gutom lalo pa't hindi man lang ako nakapagalmusal kanina pagalis ko sa apartment.

At sigurado akong gutom na rin ang mga kasama ko rito!

Pilit kong sinisilip ang relos upang alamin ang oras at kahit hirap na hirap ay tiniis ko. Nang makita ko iyon ay muli akong napabuntong hininga!

Alas onse na pala!

Halos limang oras na akong nakagapos sa kadenang bakal at kaya pala'y halos ngalay na ngalay na ako sa kinauupuan.

"Guys, sa tingin niyo, sino ang kumidnap sa atin?" Tanong ng isa sa mga babaeng naroon.

Umiling-iling ang iba. Wala silang ideya.

"I had a feeling na si Mr. Henry Chon ang may gawa nito sa 'tin," sagot ko at nagsipag-sangayunan naman ang iba sa akin.

"Oo. Dahil pare-pareho tayo ng mga suot at saka ito ang uniporme sa company ni Mr. Chon!"

"At marahil, tayong lahat na nandirito ay ang mga aplikante kahapon na natanggap sa trabahong iyon, tama ba ako?" Sabad ni Kylie.

"Oo!" Sabay-sabay na tugon ng karamihan at maging ako ay nakisabay din.

Maya-maya lamang ay biglang bumukas ang pinto ng silid at iniluwa doon ang nasa anim na armadong kalalakihan at may mga hawak na supot na sa tingin ko ay pagkain!

Subalit, muli akong nilukob ng takot! Naipikit ko ng mariin ang mga mata ko at agad akong napayuko. Muli kong naalala kung papaano nila akong kinidnap.

Muli ko ring nadinig ang mahihinang hikbi ng mga kasama ko.

Ilang sandali ay nagulat ako nang biglang may mainit na bagay na pumatong sa kandungan ko kaya't napamulat ako at napatingin sa bagay na iyon! Saka ko napagtanto na isa iyong piraso ng tinapay!

"Kainin niyo 'yan dahil iyan na ang huling pagkain niyo!" Rinig kong utos ng isa sa mga armadong lalaki na marahil ay lider.

Huling pagkain??

Parang nawala ang matindi kong gutom sa narinig!

"W-What do you m-mean by that? Are you gonna kill us?!" hindi ko mapigilang itanong. Manginig-nginig pa ang buong katawan ko sa kaisipan na ito na ang huling pagkain namin!

"Tumahimik ka kung ayaw mong bawiin ko ang tinapay mo! Magsikain na kayo!!" Halos dumagungdong ang boses ng lider ng mga armadong lalaki habang matalim ang mga matang nakatingin sa akin!

Nagsitalima naman ang mga kasama ko dahil sa takot at dahil na rin sa gutom!

Naiyak ako dahil sa nakagapos ang mga kamay ko kung kaya't hindi ko magawang hawakan ang tinapay! Ginawa ko ay yumuko na lang ako para abutin iyon. Gano'n din ang ginawa ng mga kasama ko nang sulyapan ko ang mga ito.

Maya-maya'y naglakad ang lider ng mga armadong lalaki hanggang sa huminto ito kay Kylie!

"Ikaw! Dalian mo diyan sa pagkain mo at ikaw ang ibibigay kong pananghalian ni boss!"

Bumuhos ang masaganang luha sa mga mata ni Kylie at halos hindi na niya natapos ang kinakain dahil sa natabig niya ito dala ng kabiglaan at matinding takot!

"W-Why me?! P-Please! I-I don't wanna die!!" Humahagulhol sa iyak na sambit ni Kylie.

"Tsk! Isa pa 'tong inglisera! Ha'mo! Isusunod namin ang isa sa mga alien na katulad mo!" Napalunok ako sa narinig dahil alam kong ako ang tinutukoy nito!

"Bwahahahaha!" Sinundan naman ng tawa ng limang armadong lalaki na pawang nakahilera sa may pintuan at saka dahan-dahang nagsilingunan sa akin!

Para akong sinakal at hindi makahinga!

Muling pinulot ng armadong lalaki ang tinapay ni Kylie at ipinatong iyon muli sa kandungan niya.

"Bilisan mo at mainipin ang boss!! Kapag nainip iyon ay gagawin ka na lang niyang pagkain ng kanyang alagang mga leon! Dalian mo!!"

Humahagulhol sa iyak habang pilit na nginunguya ni Kylie ang tinapay. Nahabag ako sa hitsura niya sapagkat halos kasabay ng luha niya ay natulo na rin ang kanyang sipon. At gamit naman ang kanyang balikat ay agad niyang pinunasan iyon!

Maya-maya'y bigla siyang sumulyap sa akin at animo'y humihingi ng tulong!

Napayuko ako!

Hindi ko siya kayang titigan dahil para akong sinasakal na tindi ng awa. Hindi ko malaman kung papaano ko siyang matutulungan sa pagkakataon na ito sapagkat pareho kaming nakakadena!

Hindi rin gumagana ang utak ko ngayon para makapagisip ng paraan upang makatakas sa mga demonyong ito! Hindi ako maaaring maging alipin o maging pagkain ng kung anong hayop na alaga ng mga ito! Kailangan kong makapagisip ng paraan!!

"Tapos na ang minuto mo!" Sigaw ng lider at saka lumapit sa likuran ni Kylie upang tanggalin sa kadena.

"Have mercy on me, please!!" Nagpupumiglas na palahaw niya at saka muli itong bumaling sa akin. "Agatha Gaile! Please, help me!!"

"K-Kylie..." Umiiyak akong tumingin sa kanya. Wala akong magawa..

Nagsimula na ring magsiiyakan ang mga babae subalit higit na malakas ang kay Kylie!

"Magsitigil kayo kung ayaw niyong ratratin namin kayo ng bala!!" Galit na sambit ng lider matapos mabingi sa iyakan namin. Itinulak nito si Kylie sa isa pang lalaki. "Hawakan mong maigi 'yan at pahintuin mo sa kakapalahaw! Nakakarindi ang boses!"

"Masusunod, bise!" Sagot nito at saka naman kinaladkad ang nagpupumiglas na si Kylie. "Tumigil ka sa likot mo!" Sabay unday ng suntok sa tiyan ng kawawang si Kylie! Agad siyang nawalan ng ulirat!

No!!!!! Kylieeeeeeee!!!!!! I really want to scream but I'm scared they might kill me!

Lihim akong napahagulhol!

"Kung ayaw niyong matulad sa babaeng 'yan, magsitahimik kayo at sumunod na lang! Dahil kung hindi, higit pa riyan ang gagawin namin sainyo! Hindi namin kayo kaaawaan! Papatayin namin kayo pagkatapos namin kayong pagsawaan! Naiintindihan niyo?!" Sigaw ng lider at tahimik naman na nagsiiyakan ang mga babae roon, lalo na ako!

Saka nagtatawanang nagsilabasan ang mga armadong lalaki habang buhat-buhat ng isa ang walang malay na si Kylie.

Pagkasarado ng pinto ay lumakas ang hagulhol ng mga babae doon.

"A-Anong gagawin nila doon sa babae?"

"G-Gagawin daw na pananghalian ng boss sabi no'ng madaldal na lalaki!"

"A-Anong ibig sabihin no'n? K-Kakatayin 'yong babae at pagkatapos ay lulutuin saka ipapakain sa boss nila??"

"I think, what they mean is, Kylie will be making a s*x slave by their boss.." Nakayuko kong sagot sa mga ito.

"J-Jusko... S-Sigurado akong gano'n din ang magiging kapalaran natin!"

"Huuwaaaa! N-Natatakot na ako!"

"Diyos ko! Maaawa ka sa amin! Iligtas mo po kami sa mga demonyong ito!"

"We need to escape.. Magiisip ako ng paraan para makatakas tayo dito.." Sumisinghot kong sabi saka ko sila tiningnan isa-isa!

"P-Paano?"

"A-Anong paraan ang naiisip mo?"

Tanong ng dalawa na nasa magkabilang gilid ko.

Saka ko naisip ang isang bagay na nakatulong sa akin noong mai-locked ko ang pinto ng apartment ko ng nakalimutan kong dalhin ang susi ko.

"Who had a pin?" Tanong ko at isa-isa ko silang tiningnan kaso wala ni isa mang sumagot.

"Wala kaming hairpin," sagot nila.

Napabuntong-hininga ako. "Iyon sana ang isa sa mga paraan para makaalis tayo sa pagkakakadena natin," sabi ko. Maging ako ay wala ring gano'n. "Kahit na anong maaaring ipambukas natin sa kandado ng kadena ay wala ba kayo?"

Umiling-iling uli ang mga ito. Napabuntong-hininga ako. Nawawalan na ako ng paraan para makaalis kami dito!

Hanggang sa mapansin ko ang isang animo'y pin sa mataas na heels ng nasa unahan kong babae! Pinakatitigan ko iyong maigi ngunit sa kasamaang palad ay bigla akong natumba kasama ang upuan!

I'm so fvcking idiot!!"

Tumama ang ulo ko sa sahig dahilan para mahilo ako at muli akong panawan ng ulirat!

SA PANGALAWANG pagkakataon na muling magmulat ang mga mata ko ay muli akong nagpapasalamat dahil sa buhay pa rin ako!

Subalit, nagtataka ako dahil nagiisa na lang ako sa silid at iba na ring silid ang kinasasadlakan ko! Napakarumi no'n at tila tambakan iyon ng mga basura! At isa pa'y para akong nasa impyerno dahil sa sobrang init!

"Then, why did they brought me here? Where's the others??" I cried silently because they might hear me crying!

After a while, I vomit when I smell the bad odor of that fvcking room! Halos maisuka ko na ang lahat ng kinain kong tinapay kanina!

Muli akong napaiyak dahil sigurado ako, kung hindi man ako mamamatay sa pagiging alipin o kung anuman ay mamamatay naman ako sa tindi ng baho at init dito!

Oh God... Save me from hell!

Napakatanga ko dahil kung hindi sana ako natumba kanina sa upuan ay makukuha ko iyong pin na nakita ko sa heels no'ng babae para mabuksan ang mga kadena namin!

Why am I so stupid!

"But then again, I'll think another way how to escape in this hell!" Bulong ko sa hangin at saka ako nagpalinga-linga sa buong sulok ng silid!

Nang mapatingin ako sa pinto ay doon ko napansin na mayroon itong tila katulad ng pinto ng banyo na may escape-way sa ibabang bahagi!

Dumagundong ang dibdib ko sa kaunting tuwa! Subalit, agad iyong napalitan ng takot ng bumukas ang pintong tinitingnan ko at saka bumungad ang taong nasa likod nito!

"M-Mr. Chon?? I knew it! Why did you do this, Sir?? I trust you! I thought you're a nice man! You're a liar!"

Halos manginig ang buong katawan ko nang pukulin niya ako ng nakakarinding ngiti at matatalim na tingin.

"Bwahahaha! You're just a stupid, Miss Collins!" Humalakhak ito ng todo. "So, did you like this place or would you like to go to my room and be my slave?" Tanong nito at hindi maalis-alis ang tingin sa akin. Pinakatitigan pa nito ang buong katawan ko at napapakagat pa ng labi! "Choose!"

Sobrang kinakabahan ako at para akong sinasakal kaya't hindi ko magawang sumagot kaagad. Ngunit, naisip ko, kung hindi ako aalis sa silid na ito ay baka mamatay lang ako sa amoy at init ng silid na ito!

"Ano?! Antagal mong sumagot!" Sumigaw na ito sa inip! Lumapit pa ito ng bahagya sa akin at saka ako hinawakan sa buhok at iniharap ang mukha ko! "Choose!!"

"I-I'll c-come with y-you!" Nahihirapan kong sagot dahil sa sakit na dulot ng pagkakasabunot nito sa buhok ko!

Ngumisi ito at pagkuway binitawan ako. Saka ito bumaling sa tauhan nito. "Dalhin mo 'yan sa silid ko! Bantayan ninyo ng maigi! Kakausapin ko lang sandali ang bagong dating kong bisita!" Sabi nito at saglit akong nilingon at nginisihan ng nakakatakot bago tumalikod!

Kaagad nila akong piniringan kung kaya't wala man lang akong maaninag na kung ano! Ngayo'y hila-hila na ako papalabas ng mabahong silid na iyon ng isa sa mga tauhan ni Mr. Chon habang ang dalawa pa ay ramdam kong nakabantay sa likuran ko.

Hanggang sa sumapit kami sa isang lugar na kasalungat ng pinanggalingan kong silid! Humahalimuyak sa bango ang lugar na pinagdalhan sa akin ng mga tauhan ni Mr. Chon!

Maya-maya lamang ay tinanggal na rin nila ang piring sa mata ko at tinanggal ang kadena sa mga kamay ko!

I sighed in relief! I'm not yet free but I felt I'm already free coz I can move all my body parts!

Naupo ako sa gilid ng kama habang pinagmamasdan ang kabuuan ng silid! Saka biglang sumagi sa isipan ko si Kylie!

Dito rin ba dinala si Kylie? Saka, nasaan na siya??

Napalunok ako at nanindig ang mga balahibo ko sa isiping ipinakain na ito sa mga alagang leon pagkatapos itong halayin!

Napapikit ako ng mariin. Doon din ay muli akong nakaisip ng plano!

Tumayo ako at nagkunwaring namimilipit ang tiyan at sinadya kong patagalin iyon hanggang sa lapitan na ako ng isa sa mga bantay.

"Anong nangyayari sayo??" Pagalit na tanong nito!

"M-Masakit ang t-tiyan ko! K-Kailangan ko ng magbawas..." Umaarte pa ring tugon ko. Hindi ako tumitingin sa mga mata nito dahil baka mahalata nitong umaarte lang ako! "P-Pwede ba akong m-magbanyo? H-Hindi naman s-siguro papayag si M-Mr. Chon na m-magkalat ako d-dito!"

Ilang minuto pa bago ko ito napapayag! "Huwag kang magkakalat dito dahil bawal na bawal iyon kay boss! Gagawin ka niyang basahan hanggang sa malinis mo ang kalat mo! Halika na't sasamahan kita sa banyo!" Anito at nagpatiuna ng naglakad at sumunod ako.

Dumadagundong sa kaba ang dibdib ko dahil sa naiisip na plano! Kailangan kong makatakas dito dahil kung hindi ay tuluyan na nila akong papatayin! At sana ay gabayan at tulungan ako ng Ama na makaligtas sa kamay ng mga ito!

"Bilisan mo at magbibilang ako ng hanggang sampo!" anito ng makaratimg kami sa pinto at saka siya nagsimulang magbilang! "Isa!"

Nataranta akong pumasok sa loob at nagsimulang luminga-linga sa may kalawakan ding banyo!

"Dalawa!"

Tinungo ko ang dulo at tinignan kung may madadaanan doon at tigmak ako dahil wala!"

"Tatlo!"

Sinubukan ko ring buksan ang bintana at dismayado ako dahil may nakaharang na bakal doon at hindi ako kakasya!

"Apat!"

Hanggang sa tumingala ako sa kisame at makitang may siwang iyon!

"Lima!"

Mabilis akong naghanap ng maakyatan at swerte ko dahil mabilis akong nakaakyat! Kaagad kong tinuklap ang kisame!

"Anim!"

Ubod-lakas kong tinuklap iyon hanggang sa bumukas iyon kung kaya't laking tuwa ko!

"Pito!"

Nagmadali akong pumasok sa butas at binaybay ang bubong! Gumapang ako ng mabilis hanggang sa abot ng aking makakaya!

"Walo!"

Dinig ko pa rin ang boses ng tauhan ni Mr. Chon dahil sa lakas niyon at kahit nga medyo may kalayuan na ang narating ko!

"Siyam!"

May kaunting ngiti sa labi ko ngunit wala pa rin akong kasiguraduhan kung makakatakas ba ako!

"Sampo!!! Lumabas ka na!!"

Dinig ko pa rin iyon ngunit mahina na lamang dahil malayo na ako at mayroon na akong nakikitang liwanag sa unahan ko!

Laking tuwa ko ng makalabas ako doon at kahit na takot ako sa heights ay nilundag ko ang may kataasan na bahagi na iyon!

Lumagapak ako sa lupa at nagsimulang magpagulong-gulong paibaba dahil nasa ituktok pala ng bundok ang bahay ni Mr. Chon!

Tiniis ko ang sakit dulot ng pagkakagulong ko at hawak ko ang ulo't mukha ko upang huwag akong mabagok! Hindi ito ang tamang oras para muli akong mawalan ng malay-tao! Kailangan kong makawala sa impyernong iyon!!

Hanggang sa tumigil ako sa kagugulong! Sinikap kong tumayo kahit pa naliliyo upang makalayo sa lugar na iyon! Subalit, para akong binuhusan ng napakalamig na tubig ng mabunggo ako sa isang matigas na bagay na nasa harapan ko dahilan para muli akong matumba!

Napapikit ako at ihinanda ang katawan ko sa muli kong pagbagsak sa lupa! Ngunit, laking gulat ko nang animoy lumutang ako sa hangin!

Pagmulat ko ng mga mata ko ay agad kong inaninag ang mukha ng taong sumalo sa akin! Nanlalabo ang paningin ko kung kaya't ilang beses kong kinisap-kisap iyon hanggang sa luminaw ang paningin ko at tumambad sa akin ang hitsura nito!

God... Thank you for saving me! Sa isip ko at muli ko ng ipinikit ang mga mata ko..