~Roza~
Pîrê Zeman'ın sesinin gittikçe yükselmesiyle odadan çıkıp çıkmamak arasında kalmıştım. Bana odadan çıkmamı söylemişti amma sesi kötü bir şey olduğunu belli ediyordu. Cesaret bulmak için gözümü yumup kapıyı açtım. Kendimi odadan attığımda Pîrê Zeman’ın sesiyle gözümü açtım.
“Canını almadan derhal gidip o adamın canını al Hidayet!” diye öfkeyle bağırdı.
Hidayet, bir şeyler dese de sesi kısık olduğundan duymuyordum. Çekinerek odanın önüne geldim. Kapalı kapıyı açacakken Pîrê Zeman, yeniden kızmaya başladı.
Neye bu kadar öfkelendiğini bilmesem de kapıyı açtım. Ânında başını benim tarafıma çevirirken “Sesin kötü geliyordu. Bir şey oldu zannettim.” diye gelişimi izah ettim.
“Kapıdakilere konağa döneceğimi de!” demesiyle Rezvan Ağa’nın tepkisinden çekindiğimi ona diyecekken Hidayet, o
