Adem, Hümeyra’nın arkasından bakarken onun kaçıp gittiğini düşünüyordu. Böyle bir aptallığı nasıl yapmıştı, nasıl onun kaçma meraklısı bir kadın olduğunu unutmuştu? Hümeyra’nın ata bindikten sonra kollarından uçan şalına doğru yürüyüp onu yerden aldı. İşte onunla olan macerası da o an orada bitmişti. Öyle bir kor düşmüştü ki yüreğine, aynı acıyı yıllar önce de hissetmişti. Annesi giderken de böyle göğsü yarılıp kalbi sökülmüş gibi acıtmıştı. Hiçbir kadına sevgi duymasına izin yoktu sanki. Onlara güven olmayacağını daha üç yaşında öğrenmişken bu hatayı nasıl yapabilmişti?
Kısa bir süre sonra, Hümeyra atı yavaşlatarak geri döndü. Adem’in yanına geldiğinde yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. "Gördün mü? Hiçbir şey olmadı," dedi.
Adem, derin bir nefes alarak, "Seni izlerken kalbim duracak
