📚 ✩‧₊˚ ˗ˏˋ ♡ ˎˊ˗ ⟡ ⑅◡̈
เย็นวันถัดจากมื้อข้าวที่บ้านสายธาร 🌆
เมืองเริ่มเปลี่ยนจากเทาสว่างเป็นส้มอุ่น ไฟถนนติดทีละดวง วายุมาจอดหน้าร้านหนังสือตรงเวลาเป๊ะ พร้อมส่งข้อความ
Vayu: ถึงแล้ว
ประตูร้านเปิดออก สายธารโผล่มาพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ เธอโบกมือให้พ่อแม่ “ไปก่อนนะคะ” ก่อนจะก้าวลงบันได วายุยื่นหมวกกันน็อกให้เหมือนเดิม แต่สายตาเขาวันนี้ต่างออกไปนิดอุ่นขึ้น เหมือนคนที่เพิ่งรู้แล้วว่า “บ้าน” หมายถึงอะไร และอยากรักษาไว้
“พร้อมไหม” เขาถามสั้น ๆ
“พร้อม” เธอตอบ เสียงใสกว่าปกติ
รถเคลื่อนช้า ๆ ลมเย็นหัวค่ำพัดผ่าน สายธารกอดเอวเขาหลวม ๆ เหมือนทุกครั้ง แต่จังหวะหายใจของทั้งคู่เริ่มสอดกันเองแบบไม่ต้องนัดหมาย
ถึงคอนโด วายุกดคีย์การ์ด ประตูบานเดิมเปิดออก แสงส้มจากโคมใหม่ที่เขาซื้อสาดนุ่ม ๆ กลิ่นโรสแมรี่ลอยบาง ๆ อบอุ่น ไม่ใช่หรูหรา แต่ชวนพักใจ
“ยินดีต้อนรับ…เข้าบ้านของฉัน” เขาพูดพร้อมทำท่าโค้งเล่น ๆ
สาย
