“คุณอคิณอยากทานอะไรก่อนคะ” อมลรดาเลือกไม่ถูกเพราะมันละลานตาไปหมด จึงให้คนป่วยเป็นคนเลือกเอง
“เอามาให้หมดทุกอย่างเลย”
“คุณจะทานหมดนี่เลยเหรอ” หญิงสาวตกใจ “ขืนทานหมดนี่ในครั้งเดียวไม่ท้องแตกตายก็ต้องท้องเสียแน่”
“ผมอยากหายเร็วๆ อะไรที่ว่าดี ผมก็จะกินให้หมด”
“ใจเย็นๆ ค่ะ” อมลรดาบอกพลางมองอาหารตรงหน้าอย่างครุ่นคิด “ทานไก่ดำตุ๋นยาจีนก่อนก็แล้วกัน แล้วค่อยล้างปากด้วยน้ำทับทิม มื้อนี้ทานแค่นี้ก่อน มื้อต่อไปค่อยทานอย่างอื่น” หญิงสาวจัดการตักแบ่งไก่ดำตุ๋นยาจีนจากกระติกเก็บความร้อนใส่ถ้วยใบเล็ก แล้วเอาไปยื่นให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเตียง
“ป้อนด้วยสิ ผมเจ็บแขนอยู่จะให้กินยังไง”
“เมื่อวานคุณยังทานเองได้”
“แต่วันนี้ผมอยากให้คุณป้อน”
“เกเร” อมลรดาบ่นอุบ
“มันเป็นหน้าที่ของคุณที่ต้องดูแลผม”
“ทราบแล้วเจ้าค่ะคุณเจ้านาย” หญิงสาวตอบรับแล้วนั่งลงที่ขอบเตียง ถึงแม้คำพูดเธอจะดูเหมือนไม่เต็มใจทำสักเท่าไห
