Elim ayağım boşandı bir anda. Dondum kaldım, ne yapacağımı nasıl tepki vereceğimi kestiremedim. Öyle sıkı sarılıyor ki sanki bıraktığı an kaybolup gideceğim de bir daha beni bulamayacak gibi. Ne olmuş bu adama! Dilimi yutmuş gibi ben susup kalınca bundan mı cesaret aldı bilmem biraz daha sıkı sarıldı bana ki kafam göğsüne yaslı aslında belimden destekliyor bırakamayım diye ama neyse ki bu tutuş aklımı başıma getirdi bir iki itmeye çalıştım ama nafile, zorla konuştum.
"Bırak beni!"
"Lütfen Dicle sadece 2 dakika. Lütfen"
Töbee, ecinniler mi girdi içine iyi saatte olsunlar mı yokladı ne yaptı..
"Ne yaptığını sanıyorsun bırak beni"
"Şuan gerçekten burda olduğunu bilmeye ihtiyacım var, sana ihtiyacım var lütfen.."
Lan adam ben zaten ağlamaya bahane arıyorum, deme şöyle..
"Timuçin Bey ası
