Chapter 32
Kael's POV
Marahan ang ginawa kong pagkatok sa pintuan nila Bella. Itinikom ko ang bibig at ipinamulsa ang mga kamay habang naghihintay ng taong magbubukas. Wala akong makita na palatandaan na may tao rito. Nagbakasakali lang ako. Maaga pa, alas-diyes pa lang ang itinuturong oras ng mga kamay ng relo ko.
Nakalimutan kong nag-aaral pala ang mga kapatid niya at nakasisiguro din akong nasa paaralan ang mga ito ngayon. Hindi pumasok sa trabaho si Bella. At ikinalungkot ko iyon. Sa ibang banda ay hindi na rin ako nagtaka. Mas nagtataka pa ako sa sarili ko na nakatayo sa harapan ng bahay nila ngayon.
Ang boss na pala ngayon ang sumusundo sa empleyado niya. At ang boss na rin ang hindi makapaghintay na malaman ang excuse o dahilan ng secretary sa pagliban nito.
Bumuntong-hininga a
