“ขอบคุณค่ะ”
เธอเข้าใจแล้ว แต่หิว…
คนที่ตั้งแต่เมื่อคืนวานยังไม่ค่อยมีอะไรตกถึงท้องเป็นชิ้นเป็นชามเลย แถมอ๊วกไปหมดไส้หมดพุง หลังจากได้ยาลดกรดและโดนจิ้มไปสองเข็ม ก็รู้สึกดีขึ้นมาก สมองจึงเริ่มคิดว่าโจ๊กที่สั่งมาเพิ่งกินไปได้คำเดียวตอนนี้อยู่ไหน
แต่พอถามไป เขาบอกว่าพยาบาลเอาไปทิ้งหมดแล้ว
คนตัวเล็กแอบย่นจมูก
“งั้นสั่งอาหารให้เขามาส่งที่นี่ได้หรือเปล่า”
ร่างบางที่ตอนนี้เปลี่ยนจากนอนมานั่งบนเตียงถามอ้อม ๆ รู้อยู่แล้วว่าที่นี่เป็นห้องผู้ป่วยใน แถมมือเธอยังมีสายน้ำเกลือคาอยู่แบบนี้ แต่จะออกปากใช้เขาให้ไปเอาให้ ก็เกรงใจกลัวโดนดาเมจ
ส่วนคนถูกใช้ทางอ้อม เขาจะรู้หรือเปล่าเธอก็ไม่รู้ เพราะแค่ถาม
“อยากกินอะไร”
“อะไรง่าย ๆ ก็ได้ค่ะ”
พอบทจะหิวขึ้นมาก็หิวมาก ความจริงเธออยากบอกไปเลยว่าขอข้าวแบบจานใหญ่ ๆ จัดเต็ม ถ้าข้าวผัดกะเพราก็สั่งไข่ต้มเพิ่มมาด้วยเลยสองฟอง!! …แต่ดูท่าแล้วคนป่วยเพิ่งกินอะไรก็อ๊ว
