เกมส์นี้มีรัก

ศุภกิจ

บริษัทผลิตซอฟต์แวร์ด้านเกมออนไลน์ที่ดังที่สุดในประเทศ และมีร้านเกมกว่า 20 แห่งในย่านวัยรุ่นที่ใหญ่โตหลายแห่งเป็นของนายศุภกิจ เจริญสุไพศาล หนุ่มวัย 32 ปีที่ยังโสดสนิทเพราะไม่เคยคิดสนใจผู้หญิงหน้าไหน แม้ว่าเขาจะเสน่ห์แรงในหมู่สังคมไฮโซสาวๆ มากแค่ไหนเขาก็ไม่สนใจใครสักคน เพราะชีวิตของเขาหมกมุ่นอยู่กับการทำงานมาตลอด 15 ปีเต็ม

เขาทุ่มเทให้กับงานจนทำให้บริษัทมีชื่อเสียงในประเทศและต่างประเทศ ซึ่งครอบครัวของเขามีแค่เขาและคุณย่าที่เลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เล็กจนโตเพราะพ่อกับแม่ของเขาเสียชีวิตไปก่อนที่เขาจะมีฐานะที่ดีมากเหมือนทุกวันนี้

ครอบครัวของศุภกิจไม่ได้มีฐานะมาตั้งแต่เกิด แต่เป็นเพราะเขาเป็นคนฉลาดและเรียนรู้ทุกอย่างได้ไว ถึงแม้ว่าเขาจะเรียนไม่จบเขาก็ประสพความสำเร็จมาจนถึงทุกวันนี้ได้ และเงินประกันที่ได้มาจากพ่อกับแม่ของเขาหลังจากที่ท่านเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุก็ทำให้เขาเริ่มผลิตซอฟต์แวร์เกมออนไลน์เล็กๆด้วยตัวเอง จนมันเริ่มติดตลาดและมีบริษัทเกมมาขอซื้อลิขสิทธิ์จากเขามากมาย ทำให้เขามีชื่อเสียงและได้เป็นเจ้าของบริษัทที่ทำซอฟต์แวร์เกี่ยวกับเกมออนไลน์ที่ดังที่สุดในประเทศจนถึงทุกวันนี้

ศุภกิจ เจริญสุไพศาล

การตื่นนอนตอนเช้าเป็นกิจวัตรประจำวันของผมครับ เพราะทุกเช้าผมต้องตื่นมาเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อออนไลน์เกมที่บริษัทผมเป็นผู้ผลิตซอฟต์แวร์ทั้งหมด ทุกเช้าผมต้องเช็กก่อนออกจากบ้านว่ามีปัญหาอะไรบ้าง หรือมีผู้เข้าไปใช้งานจำนวนมากน้อยแค่ไหน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก >>>

“คุณกิจคะ ตื่นหรือยังคะคุณย่าให้มาตามไปทานข้าวค่ะ..?”

คุณย่าให้แม่บ้านมาตามผมลงไปทานข้าวทุกเช้าแบบนี้ทุกวัน เพราะผมชอบเช็กงานจนลืมเวลา

“เดี๋ยวผมลงไปครับ”

ผมวิ่งเข้าไปอาบน้ำเพื่อรีบแต่งตัวลงไปทานข้าวกับคุณย่าไม่งั้นท่านต้องนั่งรอผมนานแน่ๆ

ผ่านไป 1 ชม.

“มาแล้วครับย่า...วันนี้มีอะไรทานครับ”

“ย่าให้บัวไปตามให้ลงมาทานข้าวเร็วหน่อยเพราะรู้ว่าเราอาบน้ำแต่งตัวนาน เดี๋ยวจะไปทำงานสาย”

“ย่าครับลืมหรือเปล่าครับว่าผมเป็นเจ้าของบริษัทนะครับ ไม่ใช่ลูกจ้างซะหน่อยผมจะเข้าไปตอนไหนก็ได้...”

“กินข้าวเถอะพ่อเจ้าของบริษัท...ย่าหิวแล้ว”

“ครับ...”

ผมยิ้มให้คุณย่าเล็กน้อย แล้วเรา 2คนก็ทานข้าวต้มปลาที่แสนอร่อยด้วยฝีมือของคุณย่าด้วยกัน