ตอนที่ 4 ฉาวโฉ่
1543 Words
แล้วปัณณธีก็เริ่มทำงานทันที ไม่หันกลับมาสนใจไยดีปลายฟ้าอีกเลย เธอจึงสะบัดหน้าเดินหนีกลับไปกระแทกตัวนั่งลงข้างรสสุคนธ์ ผู้จัดการส่วนตัวของชิดจันทร์
“อารมณ์เสียอะไรมาคะน้องฟ้า”
สาวร่างอวบละสายตาจากหน้าจอไอแพดที่กำลังลงคิวงานพรีเซ็นเตอร์โฆษณาครีมอาบน้ำซึ่งเพิ่งติดต่อมาล่าสุด
“เบื่อค่ะ กำลังจะโดนฉกผู้ชายไปค่ะ”
รสสุคนธ์เลิกคิ้ว ขยับตัวหันมองหน้าดาราสาวด้วยความสงสัย ผู้ชายคนล่าสุดที่นางร้ายสาวมีข่าวซุบซิบด้วยก็เห็นจะเป็นปัณณธี ผู้กำกับการแสดงรูปหล่อตระกูลร่ำรวยติดอันดับคนนี้
จึงเข้าใจเอาเองว่าผู้หญิงที่กำลังฉกปัณณธีไปคือมาลินที่กำลังมีข่าวฉาวไปทั่วประเทศ และเห็นทีว่าคาสโนว่าอย่างเขาคงได้ลั่นระฆังวิวาห์เพื่อรับผิดชอบเด็กในท้องเร็ว ๆ นี้
“เรื่องนี้ก็ลำบากหน่อยค่ะ เขาสองคนดันมีลูกกันแล้วนี่สิคะ ถึงจะไม่ได้รักกันแต่คนในตระกูลเขาคงไม่ยอมให้เขาทิ้งทายาทหรอก ยังไงก็ต้องมีงานแต่งค่ะ แต่จะอยู่กันได้อีกสักกี่น้ำค่อยมาลุ้นกัน”
“นี่พี่รสเชื่อเหรอคะ ว่าพี่หลินพูดความจริง”
ผู้จัดการส่วนตัวของนางเอกสาวเบิกตากว้าง ตกใจที่นางร้ายคนสวยกล้าพูดออกมาแบบนี้ เกิดใครมาได้ยินเข้าคงได้เอาไปซุบซิบ จึงหันซ้ายหันขวามองรอบตัว
“น้องฟ้า พูดอะไรแบบนั้น ระวังหน่อยสิคะ เกิดใครมาได้ยินเข้าเดี๋ยวได้เป็นเรื่อง ยังไงตอนนี้ทุกคนก็เทคะแนนสงสารไปที่หลิน ทุกคนเชื่อว่าหลินท้องแล้วก็คิดว่าที่หลินหายไปเพราะถูกคุณปัณณ์ข่มขู่ ไม่เห็นเหรอคะว่าคุณปัณณ์โดนถล่มยับเลย เรื่องนี้มันละเอียดอ่อน เราเล่นกับพลังโซเชียลไม่ได้หรอก อนาคตเราอาจดับเลยก็ได้”
ปลายฟ้าเลิกคิ้วก่อนจะอมยิ้มมุมปากเมื่อนึกอะไรบางอย่างออก
“หมดอนาคตในวงการได้เลยเหรอคะ แค่สงสัยเองว่าพี่หลินโกหก”
รสสุคนธ์ขยับตัวเข้าใกล้ ป้องปากกระซิบเสียงเบาให้ได้ยินกันเพียงแค่สองคนเท่านั้น
“ใช่สิคะ ก็พี่บอกแล้วไงว่าตอนนี้คนสงสารหลินมาก เพราะคุณปัณณ์เจ้าชู้ คนคิดว่าคุณปัณณ์ไข่ทิ้งไว้แล้วไม่รับผิดชอบ ดีนะที่ข่าวซุบซิบของน้องฟ้าออกมาก่อนที่น้องหลินจะปล่อยข่าวว่าตัวเองท้อง ไม่งั้นน้องฟ้าต้องโดนถล่มยับแน่นอน แต่เราไม่เหมือนคุณปัณณ์นะคะ รายนั้นต่อให้มีข่าวฉาวหรือโดนถล่มแค่ไหนก็มีบริษัทละครให้ทำ ไหนจะบริษัทของตระกูลอีกมากมาย ไม่มีทางสะเทือนหรอก แต่เรานี่สิ อนาคตดับเอาได้ง่าย ๆ”
“ค่ะ ฟ้าคงต้องรอให้พี่ปัณณ์เคลียร์เรื่องยุ่ง ๆ ก่อน เรื่องของเราค่อยว่ากันอีกที งั้นฟ้าขอตัวก่อนนะคะ ต้องไปต่อบทค่ะ”
“ค่ะ”
สาวร่างอวบมองตามนางร้ายคนสวยไปจนลับสายตา ก่อนจะสะดุ้งเมื่ออยู่ ๆ ดาราในสังกัดของตนก็เดินเข้ามาหา
“ตกใจอะไรคะ”
ผู้จัดการส่งน้ำและผ้าเย็นให้ดาราสาว ก่อนจะส่งยิ้มแหย ๆ เพราะชิดจันทร์ไม่ชอบให้เธอไปยุ่งกับเรื่องของคนอื่น
“ตกใจสิ ลูกจันมาเงียบ ๆ”
“คุยอะไรกับพี่ฟ้าเหรอคะ ท่าทางมีลับลมคมใน”
“ก็เรื่องนั้นแหละ เรื่องข่าวกับคุณปัณณ์ไง น้องฟ้าบ่นว่ามีผู้หญิงมาแย่งคุณปัณณ์ ไม่ต้องถามก็รู้ค่ะว่าหลินแน่นอน พี่เลยเตือนน้องฟ้าไม่ให้กระโตกกระตากไป ตอนนี้หลินมีแต้มต่อเพราะคนสงสาร”
“อย่าไปยุ่งเรื่องของพวกเขาเลยค่ะ ลูกจันสะอิดสะเอียน ผู้ชายเจ้าชู้ไม่มีความรับผิดชอบ ปกติก็ทำให้ผู้หญิงตีกันแย่งเขา ตอนนี้ยังทำผู้หญิงท้องแล้วไม่รับอีก”
“ชู่ว เบา ๆ สิลูกจัน อย่าเที่ยวพูดไป เขาก็ไม่ได้ไม่รับผิดชอบสักหน่อย แค่เขายังไม่แน่ใจว่าหลินท้องกับเขาหรือเปล่า”
“ก็เขาเป็นคนทำ แล้วพี่หลินจะท้องกับใครถ้าไม่ใช่เขา แบบนี้แหละค่ะ เขาเรียกว่าผู้ชายไม่มีความรับผิดชอบ ตอนเด็ก ๆ ร้ายกาจยังไง โตขึ้นมาแย่กว่าหลายเท่า”
“ชู่ว เบา ๆ สิคะ เดี๋ยวก็มีคนได้ยิน พ่อแม่ลูกจันกับพ่อแม่เขาเป็นเพื่อนสนิทกันนะ อย่าลืมสิ”
เพราะไม่ใช่แค่แม่ของเธอกับแม่ของเขาที่เป็นเพื่อนสนิทกัน แต่พ่อของเธอกับพ่อของเขาดันเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียนเลยด้วยซ้ำ น่าแปลกที่พวกเธอที่เป็นรุ่นลูกกลับไม่ได้สนิทสนมกัน แถมเธอกับเขายังเป็นไม้เบื่อไม้เมามาตั้งแต่เด็กอีกต่างหาก
“ก็เพราะเกรงใจคุณป้าอัณณากับคุณลุงโปรดนี่แหละค่ะ ลูกจันถึงยอมเล่นละครที่เขาเป็นผู้กำกับ”
“ไม่ชอบขี้หน้ากันขนาดนี้เลยเหรอ ตอนเด็ก ๆ โดนเขาแกล้งเยอะเลยเหรอคะ”
“หืม อย่าให้พูดเลยดีกว่าค่ะพี่รส เขาทำตัวดูดีต่อหน้าคนอื่นเท่านั้นแหละ ตัวจริงเขาทั้งปากเสีย ใจร้าย นิสัยไม่ดี ดูได้จากวีรกรรมตามข่าวนั่นแหละค่ะ”
“แล้วจะรอดไหมคะ ต้องทำงานกับเขาอีกตั้งหลายเดือน”
“สบายมากค่ะ ลูกจันมืออาชีพพอ ยังดีนะคะที่พี่กฤษเป็นผู้ช่วย เห็นพี่ต้อยติ่งว่าส่วนมากจะเป็นพี่กฤษที่มาบรีฟรายละเอียดกับนักแสดง”
“อดทนหน่อยนะ อย่าเพิ่งไปมีเรื่องกับผู้กำกับเสียก่อนล่ะ อะไรมองข้ามได้เราเป็นนักแสดงก็มอง ๆ ข้ามไปเถอะค่ะ งานจะได้จบเร็ว ๆ”
“ทราบแล้วค่ะ งั้นลูกจันกลับไปต่อบทกับพี่จอมก่อนนะคะ ขอพี่จอมมากินน้ำแป๊บเดียว”
“ไปเถอะค่ะ เดี๋ยวพี่ว่าจะโทรไปคุยรายละเอียดงานถ่ายโฆษณาน้ำแร่อยู่พอดี”
ดวงตาที่ตกแต่งด้วยเครื่องสำอางราคาแพงมองตาม นางเอกสาวเดินกลับเข้าไปต่อบทกับพระเอกของเรื่องจากมุมหนึ่งซึ่งไม่ไกลออกไปนัก ริมฝีปากยกยิ้มร้าย ก่อนจะก้มมองอะไรบางอย่างบนหน้าจอโทรศัพท์มือถืออย่างมาดหมาย
“เธอจะมาว่าฉันไม่ได้นะ ลูกจัน”
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น ลูกจัน”
ทอฝัน มารดาของชิดจันทร์เปิดประตูเดินพรวดพราดเข้ามาในห้องนอนของลูกสาวโดยไม่มีการเคาะก่อนอย่างทุกที
ชิดจันทร์สะดุ้งโหยง เงยขึ้นจากจอโทรศัพท์มือถือมองมารดาด้วยใบหน้าซีดเซียว ดวงตากลมเบิกโพลง บนหน้าจอยังคงมีภาพเคลื่อนไหวของหนุ่มสาวที่กำลังบดจูบกันอย่างร้อนแรงโดยไม่ได้เซ็นเซอร์ใบหน้าแต่อย่างใด
“แม่คะ คือ...”
“ลูกจันกับปัณณ์คบกันเหรอ ทำไมไปทำอะไรประเจิดประเจ้อให้โดนแอบถ่าย”
“เปล่าค่ะแม่ ลูกจันไม่ได้คบกับเขา”
“แล้วทำไมจูบกับเขาล่ะ”
“เอ่อ คือ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดค่ะ เรามีปากเสียงกันนิดหน่อย เขาเลยจูบลูกจัน”
“ปัณณ์ทำแบบนี้ไม่ถูก วันนี้ไม่ต้องไปกองถ่าย แต่งตัว แล้วไปบ้านป้าอัณณ์กับแม่”
ดวงตากลมเบิกโต ส่ายหน้าหวือ อับอายเหลือเกินถ้าแม่จะไปเอาเรื่องลูกชายบ้านนั้นเพราะคงไม่มีใครอยากให้คลิปหลุด แม้ว่าเขาจะทำไม่ถูกที่ปล้ำจูบเธอก็ตาม
“ไม่ค่ะแม่ ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปเถอะนะคะ เดี่ยวคนก็ลืม”
“จะให้แม่ปล่อยได้ยังไง ลูกจันเห็นที่เพจต่าง ๆ เอาข่าวนี้ไปลงหรือยัง ในเพจเซ็นเซอร์ แต่คนก็ไปควานหาต้นฉบับจนรู้ว่าเป็นใคร ตอนนี้ลูกจันโดนด่ายับหาว่าแย่งปัณณ์มาจากหลิน ทำให้ปัณณ์ไม่ยอมรับผิดชอบ จนหลินต้องหอบท้องหนีไป”
เธอรีบเปิดเข้าไปดูเพจข่าวบันเทิงตามที่แม่บอก อ่านคอมเมนต์ได้ไม่กี่ข้อความก็ต้องทรุดตัวลงนั่งบนเตียงอย่างหมดเรี่ยวแรง
หมดกัน ชื่อเสียงของเธอเสียหายป่นปี้ไม่มีเหลือ
“เราจะทำยังไงกันดีคะแม่”
ดาราสาวเงยหน้าขึ้นมองมารดา ดวงตากลมโตสั่นระริกรื้นไปด้วยหยาดน้ำ ก่อนมันจะรวมตัวกันไหลลงมาอาบแก้ม
คนเป็นแม่จึงเข้าไปสวมกอดลูกสาวคนสุดท้องเพื่อให้กำลังใจ เห็นลูกร้องไห้เสียใจ เธอเองก็เสียใจด้วย
“แม่ถึงบอกว่าเราต้องไปบ้านนั้นไง เรื่องมันใหญ่เกินไป เราแก้ฝ่ายเดียวไม่ไหวหรอก แต่งตัวซะลูก เดี๋ยวแม่ลงไปรอข้างล่าง”
เมื่อผละออกมาจากอ้อมกอดมารดาก็ใช้มือเล็กปาดน้ำตาป้อย ๆ ก่อนจะเอ่ยถามถึงผู้ชายอีกคนที่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกที่สุด ป่านนี้คงโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงแล้ว
“แล้วพ่อล่ะคะ”
“ตอนนี้พ่อลงไปรอข้างล่างแล้ว”
“งั้นแม่รอลูกจันเดี๋ยวนะคะ ขอลูกจันอาบน้ำแต่งตัวก่อนค่ะ”
“จ้ะลูก”
- Writer
