Sobrang saya ng araw ko sa mansion ng mga Hernandez. Sina Emma at Evan ay anak sa isa sa mga kilalang pamilya sa islang ito. Sinabi ni Emma sa’kin na palaging nagta-travel abroad ang kanilang magulang at ayaw nilang dalawa sa syudad kaya dito sila tumira.
Masaya silang kasama. Magaan ang pakiramdam ko sa kanilang dalawa at feeling ko magiging close friends kaming tatlo. Inihatid din ako ng kanilang driver, syempre, sumama silang dalawa sa’kin.
“Actually, I thought you’re going to be the typical city girl na nakilala ko noon nung tumira pa kami sa syudad. Sorry if I was harsh sa’yo nung una, Amethyst, ah? Mukha mo pa lang kasi, akala ko maarte na.”
Maarte? Napailing na lang ako ka Emma dahil sa kanyang sinabi. Nandito na ako sa tapat ng bakuran sa bahay ko. Nakakahiya nga dahil hinatid
