เวลาดึกสงัด แสงจากหิ่งห้อยราตรีบินวนอยู่ในลูกแก้วข้างเตียงนอนของลู่เอิน เทพสงครามหนุ่มยืน ยืนมองร่างบางที่นอนหลับไหลภายใต้แสงสลัว เขาทรุดตัวนั่งลงช้า ๆ ที่ขอบเตียงนาง กระชับผ้าห่มคลุมตัวไว้ให้นางได้รู้สึกอบอุ่น
ซีฮ่าวเหม่อมองใบหน้าเนียนที่หลับตาพริ้ม รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าชายหนุ่ม พลันนึกไปถึงภาพที่นางคุยเเล้วยิ้มให้กับองค์ชายทายาทเผ่าจิ้งจอก ลมหายใจถูกถอนออกมายาวเหยียด ปรากฏความรู้สึกห่วงแหนขึ้นมา
แล้วใบหน้าเขานั่นก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับความรู้ขำกับความคิดตัวเอง
(นี้ก็คือความรักสินะ) ชายหนุ่มคิดในใจ ก่อนจะกระชับผ้าห่มให้นางอีกครั้ง แล้วซีฮ่าวก็ได้พลังหายตัวกลับไป
วันพิธีเลือกศาสตราวุธ
เช้าวันนี้ลู่เอินตื่นขึ้นในตอนเช้าตรู่ นางนำหิ่งห้อยราตรีมาสูดอากาศยามเช้าด้วยกัน พอนางเปิดลูกแก้วนั้นออก หิ่งห้อยราตรีตัวนั้นก็บินวนอยู่รอบตัวนางได้ครู่เดียว มันก็บินหนีขึ้นไปเกาะอยู่ท
