ข้ารักเขาเจ้าค่ะ” ซีฮ่าวที่สลึมสลือ เหม่อมองมาทางหญิงสาวที่มาขวางไว้ เขาได้ยินเต็มสองหูจึงยิ้มออกมา พร้อมกับไออย่างหนักจนกระอักเลือดออกปาก และสลบไป
“เจ้ารักเขา พวกเจ้ารักกัน เหตุใดมีเรื่องอะไรทำไม่ไม่คุยกันให้เข้าใจ ปล่อยให้เวลาผ่านไปเนินนาน”
“.........” ลู่เอินนิ่งเงียบและคิดตาม
"เจ้าค่ะ"
หลิงเฮ่อมองหลานสาวสุดที่รัก บัดนี้นางโตพอที่จะรู้จักความอย่างแท้จริงแล้ว หลิงเฮ่อจึงพยักพะเยอหน้าไปทางที่ซีฮ่าวนอนสลบอยู่
"ไปดูคนรักของเจ้าสิ" ลู่เอินหันตามไป ขาเรียวรีบก้าวเข้าไปหาชายหนุ่มทันที นางพยุงซีฮ่าวขึ้นมาโดยมีลู่เฟยช่วย และพาไปพักในห้องของนาง
ทั้งหมดจึงเดินตามกันเข้ามา ลู่เฟยจัดให้ซีฮ่าวนอนลง โดยมีหลิงเอ่อใช้พลังปราณช่วยรักษาอาการบาดเจ็บและฟืนฟูร่างกาย
"อะไรกันทำเขาบาดเจ็บแล้วยังมารักษา" ลู่เอินบ่นพึมพำ
"ถ้าเทพสงครามไม่บาดเจ็บเจ้าสองคนจะเข้าใจกันไหม หรือปล่อยให้เขาตายหลานอาก็เสียใจอ
