ผ่านมาหลายวันที่ลู่เอินอยู่ที่วังปีศาจ วันนี้หลังจากที่นางอยู่คุยกับท่านพ่อท่านแม่เสร็จ ลู่เฟยก็เอาแต่ฝึกวิชานางจึงรู้สึกเบื่อจึงเดินมานั่งเล่นที่ศาลาริมสระ ระหว่างนั่งเหม่อมองดอกบัวอยู่นั้น ซีฮ่าวก็ปรากฎตัวขึ้นข้าง ๆ กายนาง
ลู่เอินรู้สึกว่าชายหนุ่มนั่งอยู่ข้างกายนางแต่นางทำแค่ใช่สายตาชำเรืองมอง และหันหน้าหนีไปทางอื่น
"องค์หญิงน้อยของข้าอย่าโกรธเลยนะ ข้าแค่ไปสั่งงานต่าง ๆ ไว้" ซีฮ่าวมองดูองค์หญิงน้อยออกอาการแง่งอนใส่
"ชิ! หายไปตั้งหลายวัน" นางกอดอกแล้วหันมาอีกทาง
"ตอนนี้งานข้าเสร็จหมดแล้วมีเวลาอยู่กับเจ้าได้ทั้งเดือน" ซีอ่าวเอ่ยและสวมกอดนางจากทางด้านหลัง
"......"
"อืม…ข้าจะพาเจ้าไปเที่ยวที่ได้ดีนะ เผ่ามนุษย์ หรือ ทางเหนือของเผ่าเทพดีนะ"
"ไปเจ้าค่ะ" นางดีใจรีบหันมาบอกเขา
"หายโกรธแล้วเหรอ"
ลู่เอินทำปากมุ่ย มือเรียวจับขอบเสื้อชายหนุ่มเล่นไปมา
"หายแล้วเจ้าค่ะ"
ซีฮ่าวมองใบสวยแล
