Parang nabuhusan ng malamig na tubig si Farah sa narinig mula sa nanay-nanayan niya na akala niya ay kakampi niya at siya ang pinaniniwalaan, pero mas matimbang pa rin pala sa kanya si Arwena.
“Bwisit!" pigil na sigaw ni Farah nang makaalis na ang mga magulang ni Arwena. “Bwisit na matandang ‘yon! Ang tagal ko na silang inuuto, pero ngayon niya lang ako pinagsabihan ng ganito!" nanggagalaiti nitong sabi, sabay lingon sa coffee shop. “Kasalanan mo ‘to, Arwena!"
“Farah!" Kaagad siyang pinigil ni Jake. Papasok na naman sana ito sa loob ng shop.
"Tama na!" sikmat pa ni Jake, at pakaladkad na dinala sa kotse nila. “Tumigil ka na! Anong utak mayro’n ka? Puro galit at init ng ulo ang pinapairal mo. Anong napala mo ngayon? Sa kagustuhan mong siraan si Arwena sa Mama niya, ikaw ang nasira!"
"
