"Arrianne, kumain ka muna bago ka magtrabaho," pigil sa akin ni Nanay.
Palabas na sana ako ng quarters.
"Mamaya na po ako kakain, Nay," walang lingon na tugon ko.
Rinig ko pa ang sabay na pagbuntong-hininga ng mga kasama ko na nahawa na yata sa lungkot ko.
Ang toxic ko. Dahil dito sa pesteng nararamdaman ko, pati mga kaibigan ko ay damay sa lungkot ko.
Oo, malungkot pa rin ako. Nandito pa rin ang sakit, kahit mahigit isang buwan na ang lumipas mula no'ng nalaman kong niloloko lang pala ako ni Joel, simula pa lang. Iba pala ang intensyon niya. Demonyo pala siyang nagbalat anghel.
Ang tanga ko. Ang rupok. Kunting lambing lang niya ay nahulog kaagad ako. Sh¡t talaga. Huli niya kasi kaagad ang kahinaan ko. Masyado kasi aking bukas sa kanya. Tiwalang-tiwala ako.
Ang dami ng clue, an
