A Billionaire's Dark Obsession (Tagalog)

Chapter 1 You're Mine!

Kristine’s POV

Busy kami ngayon dahil may mahalagang bisita si Daddy – ang pamilya Ty. Ang pamilyang ito ang pinakamayaman sa bansa at nagmamay-ari ng pinakamalaking banking corporation sa Asya. Sila rin ang nagsalba sa naghihingalong kumpanya namin dahil sa pandemyang lumalaganap. Saglit na napukaw ang aking pag-iisip nang biglang pumasok ang katulong namin.

“Ma’am, ipinapatanong po ng mommy ninyo kung tapos na raw kayo sa pag-aayos upang lumabas na raw po kayo dahil paparating na ang mga bisita ninyo,” magalang na saad nito.

“Yup, I’m ready. Pakisabi kay Mommy, bababa na ako,” tugon ko naman at tumango na ito saka umalis. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan samantalang hindi naman ito ang unang pagkakataong magdi-dinner dito ang pamilyang iyon. Medyo nakakaasiwa nga lang dahil sa tuwing naririto sila ay ramdam ko ang mga matitiim na pagtitig sa akin ni Kuya Charles. Nakasanayan ko na itong tawaging Kuya Charles dahil malapit ang aming mga pamilya sa kanila. Mabait at magiliw ito sa akin kaya palagay ang aking loob. Minsan pa nga ay dinadalaw niya ako sa school kapag may business meetings or appointments siya malapit sa area ng pinasukan ko. At sa tuwing magpapakita ito sa school ay naglalabasan ang mga kaklase ko maging ang mga kababaihan sa ibang departments para lang masilayan siya. Malaki ang inggit nila sa akin dahil palaging nakangiti kapag ako ang kaharap samantalang masungit at very cold ito sa iba.

“Kristine, ano ba, matagal ka pa diyan?” napakislot ako nang biglang marinig ang malakas na tinig ni Mommy mula sa ibaba kaya dali-dali kong inayos ang mga nakakalat na gamit ko saka ako bumaba.

“What’s taking you so long? Alam mong mahalaga ang mga bisita natin ngayon, kukupad-kupad ka,” pagalit na singhal sa akin ni Daddy nang marating ko ang dining area. Matinding kaba ang idinulot niyon sa akin.

“I’m so sorry, Dad,” kimi kong paumanhin sa kanya.

“You’re always saying sorry, wala ka ng ginawang ikatutuwa namin. You’re such an irresponsible person, Kristine, that’s why we lost y–”

“Honey let’s not ruin the night, okay?” putol ni Mommy sa sasabihin sana ni Daddy. Alam ko kung anong nais niyang sabihin. Ipamumukha na naman niya sa akin na ako ang may kasalanan ng lahat kaya maagang nawala si Kuya Angelo sa amin. Isang aksidente ang nangyari. Ngunit sa paningin ni Daddy, ako ang may kasalanan at dahilan kaya nawalan siya ng tagapagmana na siyang inaasahan niyang mangangalaga at magpapatuloy sa pagpapalago ng aming kumpanya. Lumiwanag lamang ang awra ni Daddy nang dumating na ang mga bisita.

“Sir, Ma’am, naririto na po ang mga bisita ninyo,” pagbibigay-alam ng aming katulong kaya mabilis na tumayo si Daddy sa kanyang kinauupuan. Kasunod niya kami upang salubungin ang mga bagong dating. Kumpleto ang buong Ty Family ngayon. Sina Mr. and Mrs. Primo Ty ay may apat na anak. Tatlong babae at isang lalaki.

“Good evening, kumpadre,” masayang bati ni Daddy na sinuklian nman ni Tito Primo ng matamis na ngiti at pagbati.

“Magandang gabi rin, kumpadre. Sa wakas ay dumating na ang araw na pinakahihintay nating dalawa,” tugon nito nang makapasok na.

“Dumiretso na tayo sa hapag at ipinahanda ko na ang lahat upang doon na natin pag-usapan ang lahat ng dapat nating maiplano.” Sagot naman ni Gaddy kaya dumulog na kami sa hapag-kainan. Tinapunan din ako ni Kuya Charles ng masayang tingin kaya tinugon ko naman ito. Hindi ko lang talaga maunawaan kung bakit lalong tumindi ang nararamdaman kong kaba ngunit pinilit kong isantabi ito.

Nang makaupo na ang lahat ay masayang nagkuwentuhan at nagtawanan ang aming mga magulang. Ramdam ko rin ang panaka-nakang pagsulyap sa akin ni Kuya Charles. Tila may nais iparating ngunit hindi ko naman maintindihan. When we were already having our dessert, our parents became so serious that intensified the tension in my heart.

“By the way, let’s get down to the real reason of today’s dinner,” panimula ni Daddy na sinang-ayunan naman ng Daddy ni Charles sa pamamagitan ng tango at matamis na ngiti.

“That’s right,” suhestiyon naman ni Mommy.

“I think as a father of the future groom, I should be the one to announce the news to everyone,” seryosong sabi ni Tito Primo.

Future groom? Parang bigla akong na-curious sa ibig sabihin nito. Isa lang naman ang lalaking walang asawa rito at iyon ay si Kuya Charles. So ikakasal na siya?

“Yes, kumpadre, I think it’s time to tell them,” sabi naman ni Daddy habang sumisilay ang masayang ngiti sa kanyang labi at tumingin sa akin. Awtomatikong napayuko ako. Matindi ang takot ko sa Daddy ko kaya hindi ko kayang makipagtinginan sa kanya nang matagal.

“Tonight’s dinner is extra special because we are all here to plan for Charles and Kristine’s wedding next month,” pahayag ni Tito Primo. Parang isang malaking bomba ang sumabog sa harapan ko nang marinig ko ang mga katagang iyon.

“W-what? What do you mean w-wedding, Tito? I just turned eighteen last week,” I was literally stammering while speaking and I gulped hard when my father gave me a dagger look.

“Why, hija, are you not willing to marry my son?” Seryosong tanong ni Tito Primo na nagpasimula ng tensiyon sa paligid. Ngunit maagap ang naging pagtugon ni Daddy.

“I’m sorry, kumpadre. We did not tell her about it yet, kaya nabigla lang siya. Why would she not want to marry the most eligible bachelor in the country,” sagot ni Daddy at binigyan ako ng makahulugang tingin na lalong nagpatindi ng kaba at takot na nararamdaman ko.

“Don’t get offended, Charles, hijo, kilala mo namang mahiyain ang aking anak,” pagpapatuloy pa ni Daddy nang dumako ang kanyang paningin kay Kuya Charles.

“No problem with me, Tito. I know Kristine very well and I’m sure she will make a fine wife for me,” sagot ni Kuya Charles at saka ngumiti ito sa akin. Hindi ko magawang tugunin ang ngiti niya dahil sa bigat ng nararamdaman ko ngayon. I am not ready for this. I am still young and want to enjoy life more and do things that I couldn’t because I am living under my father’s roof.

“Charles, I think you better stop calling me ‘Tito’. Instead, just call me ‘Dad’ because a month from now we will be legally bonded as a real family,” masiglang tugon ni Daddy.

“Then, I think there’s no problem at all,” Tito Primo said smiling.

“Leave the preparation to me and Sandra. As mothers of the soon-to-be wedded couple, we will make sure that everything will be perfect, right Sandra?” masayang sabad naman Tita Eleana, ang mommy ni Kuya Charles.

“Of course, Eleana. What for na party organizer ako kung mismong kasal ng anak ko ay hindi magiging kaabang-abang,” sagot ni Mommy na animo’y nagdi-day dreaming.

“So, will we proceed to a wedding without any engagement party?” biglang tanong ni Ate Charice, ang panganay nina Kuya Charles. Mas matanda lamang ito ng dalawang taon kay Kuya Charles. Isang hotelier ang nakapangasawa nito.

“No need for that, Ate. You know how I hate too many parties. I also want my wedding to be intimate as much as possible,” si Kuya Charles na ang sumagot. Bigla tuloy akong napaisip na dati na niyang alam ang tungkol sa gaganaping kasal namin.

“I already told him that we should hold an engagement party but this brother of yours said, it’s just a waste of time,” Tita Eleana butted disappointingly.

“But I think it’s a good idea though. An engagement party will be a nice way to inform people of this wedding. Besides, it’ll not just a so-so wedding. We should at least show them power and luxury over this matter,” Tito Primo said while Kuya Charles just rolled his eyes.

“Sandra, how about next week? We can start sending invitation cards tomorrow,” Tita Eleana suggested to my Mom.

“That would be great, dear. It’s possible since everything can be done instantly through technology,” pagsang-ayon ni mommy.

“It’s a done deal then. An engagement on Sunday next week and then the wedding after three weeks.” Tito said approvingly.

“Thank you so much for making our children’s wedding as grandiose as possible,” my father said pleasantly.

The planning continues and nothing registered in my mind aside from the fact that I will soon be getting married. Gusto kong sumigaw at magwala sa tindi ng sama ng loob. Tuloy-tuloy lang sila sa mga plano nila at hindi man lang tinanong kung sang-ayon ba ako o kung ano ba ang gusto ko. Actually, nag-aaral akong mabuti dahil gusto kong makapagtapos nang may mataas na karangalan at upang makawala na ako sa mahigpit na pamamalakad sa aking buhay ng Mommy at Daddy ko. Pangarap kong mabuhay kung saan ako ang magpapatakbo ng sarili kong kapalaran at gawin ang lahat nang naayon sa kagustuhan ko.

Pagkatapos ng dinner ay lumipat lamang sila sa sala upang ipagpatuloy ang plano para sa engagement party at kasal. Magalang akong nagpaalam sa mga ito at dumiretso sa aming garden. Kinailangan kong makalayo sa kanila dahil pakiramdam ko ay nasasakal na ako at hindi na makahinga.

“I see you’re not comfortable with the topics that they are discussing,” mula sa likuran ay narinig ko ang malamig at baritonong boses ni Kuya Charles. Napalingon ako matapos punasin ang luhang dumaloy mula sa aking mga mata.

“Kuya…” lalong nanikip ang aking dibdib at maging ang lalamunan ko ay bumigat. “Please stop this wedding. Alam ko, sumang-ayon ka lang dahil ayaw mong mapahiya ang Daddy mo. There’s no way you will want someone like me for a wife,” pangungumbinsi ko sa kanya.

“What made you think that I am against this wedding? Before, I don’t care whom will I be marrying. But if it’s you, I will gladly accept it. Besides, our families are very close to each other. So this marriage will just be for formality,” sagot nito na nagpagimbal sa akin. Buong akala ko ay mapapakiusapan ko itong pigilan ang kasal ngunit tila nagkamali ako.

“Ang layo ng agwat natin Kuya. Isa pa, wala akong gusto saiyo at alam kong ganoon ka rin sa akin. Kaya bakit natin itatali ang mga sarili natin sa isang relasyong wala namang love?” Diretsahan kong sagot sa kanya. Nagulat ako nang bigla niyang haklitin ang braso ko at matalim na tiningnan. Nagitla ako dahil ngayon ko lang siya nakitang tumingin sa akin ng ganito.

“At sino’ng gusto mo? Yung unggoy na Drake na yun? Bakit nakahihigit ba siya sa akin? Sisiguraduhin ko sa’yong mas higit ako sa kanya sa lahat ng bagay, lalo na sa kama.” Naniningkit ang mga mata at pagalit na tugon nito sa akin.

“Kuya, ano ba? Nasasaktan ako,” pilit akong kumakawala sa mahigpit na pagkakahawak niya sa braso ko. “At bakit biglang nasali dito si Drake? Malapit ko lang siyang kaibigan at walang namamagitan sa aming dalawa,” naiinis kong sabi sa kanya.

Sa halip na tumugon ay sinibasib niya ako ng mapusok na halik. Natulala ako sa pagkabigla at ginamit niya ang pagkakataong ito upang lalo pang palalimin ang halik. Hindi ko akalaing magiging ganito ang first kiss ko, masakit at mapanakop. Nagpumiglas ako para makawala mula sa kanya ngunit sadyang malakas ito at lalo pang humigpit ang pagkakapulupot ng isa niyang kamay sa baywang ko habang ang isang kamay naman ay nasa batok ko. Nagpupumilit ang dila niyang makapasok sa bibig ko ngunit hinigpitan ko ang pagkakasara nito kaya bahagya niyang hinila ang buhok ko sa likod.

“Ahh,” sambit ko dahil sa bahagyang sakit na naramdaman ko. At dahil sa pagbukas ng bibig ko ay matagumpay na nakapaglakbay ang dila niya sa loob nito. He also bit my lower lip. I winced in pain as I tasted blood. I used all my strength to push him because I couldn’t breathe anymore. I was panting hard after that.

“Engrave this in your head. From now on, you are mine. Mine alone and I will punish anyone who will disagree to that, including you,” he said and left me dumbfounded there. For a moment, I saw the different side of him – a scary part of him. Damn.