HUMINTO s’ya sa harapan ko sabay hinila ang upuan at umupo. “It seems you have important mission tomorrow, Miss Reeva but he didn’t allow you to go out,” pormal n’yang saad sa ‘kin kaya napa hinga ako ng malalim.
“Ganu’n na nga po pero hindi ko alam kung susundin ko s’ya dahil wala namang mali sa gagawin ko. Kung hihintayin ko s’ya, mga ilang linggo pa kaya susubukan ko uli s’yang kakausapin mamaya kung sakaling mag bago ang isip n’ya,” mahinahong paliwanag ko.
“Before that, based on what I have heard even before... you’re adopted. Wala ka talagang idea kung saan ang tunay mong mga magulang?” Umiling ako.
“Wala pero ngayong dumating ang Mama mo at sinabing kamukha ko ang kaibigan n’ya dati, bigla na lang may bumabagabag sa ‘kin na mag halungkat at mag tanong kaya hiningi ko ang address
