NANINDIGAN ang mga balahibo ko sa katawan sa binanggit n’ya. Kasunod no’n ay binalik n’ya uli ang kan’yang atens’yon sa dinadaanan. “At bakit naman? Baka hindi ako makaka tulog pag tumabi ako sa ‘yo,” prangka ko sabay umiwas ng tingin at binaling ang ulo sa bintana.
Nararamdaman ko nanamang umiinit ang mag kabila kong pisngi habang ini-imagine ang sinabi n’ya kaya pasimple akong bumunga buga hangin para maibsan ang pamumula ng pag mumukha ko. “Why, you don’t like it?” seryosong tanong n’ya.
“H...Hindi ‘no, mas okay na ako sa kamang binili ni Madame Karoline,” pormal na tutol ko. Naku, kahit may gusto ako sa gurang na ‘to pero hindi ko kayang maka tabi s’ya matulog. Baka kung ano oras na ako magising kinaumagahan at naiisip ko agad kung ano ang sasabihin ng mga ka trabaho na feeling donya
