UMAGAW sa atens’yon ko ang maliit na kamay na dumampi sa kanang kamao ko kaya napa baba ang aking tingin at doon ko nakita si Kaleb na bakas sa mukha ang pag mamalasakit. Dahan-dahan kong ginuhit ang pilit na ngiti sa mga labi. Mabuti na lang, hindi na sumasagot si Kaleb sa tuwing may nangyayaring bangayan dahil pinag sabihan ko s’ya dati pa na ‘wag na ‘wag mangialam sa away ng mga matatanda.
“Oh ano, Melen. Hihingi ka ba sa nobyo mo? ‘Wag ka na’ng mahiya, para rin naman sa ‘min ‘to.”
Sinalin ko uli ang titig kay Nanay habang tinitignan ang bawat laman ng malaking karton ng grocery. “Hindi ko magagawa ang nais n’yong iparating sa ‘kin, ‘Nay. Kung gusto n’yo, kayo na lang ang humingi kay Mister Huston dahil nakaka ilang sa kan’ya hiningan ng pera,” mahinahong paliwang ko.
“Kung nahihiya
