UMAWANG ng bahagya ang mga labi ko sa mga binanggit n'ya. "A-Ano? Bumale? Kulang pa po ba ang libo-libong binigay ko?" sunod-sunod na tanong ko at kinunutan n'ya ako ng noo na halatang hindi nagustuhan ang sinabi ko.
"Hihingi pa ba ako kung sakto? Bobo ka ba, Melen?" sarkastikong tugon n'ya sabay pamewang sa harapan ko.
"Ang dami nga nating utang, alam mo namang karampot ang kinikita ng tatay mo sa palengke dahil ang daming ka kompetens'ya, Siguro... sakto na ang labinlimang libo," dagdag pa n'ya kaya napa sandal ako sa sofa at parang nanghihina nanaman ako sa request n'ya.
"Paano ko naman magagawa 'yon 'nay? Nahihiya akong gawin 'yan lalo na't kakas'weldo lang namin ngayon," tutol ko habang naka angat lang ang titig ko sa kan'ya. Doon ko na nasilayan na unti unti na'ng sumalpok ang kan
