3 ay sonra
“Amca yalvarıyorum yapma! Ne olur satma beni o adama!” Ağlıyordum, hem de canım çıkarcasına ama ne sesimi duyan vardı ne de acılarıma kulak veren.
“Kes sesini! Yıllardır babanın borçlarını ödemek için uğraştım! Yıllardır size baktım, o kardeşin olacak orospunun belalarından da sizin bakımınızdan da bıktım artık! Şimdi sıra sizde. Artık siz beni bakacaksınız! O adam bana güzel para veriyor, bir işe yarayın!”
Ne dediğini kulakları duyuyor muydu? Bir insan nasıl abisinin çocuklarını sırf para için mafyaya satar? Hele ki yaşayıp yaşamayacağı belli değilken...
“Kurbanın olayım amca, babama hiç mi sevgin saygın yok he? Yıllarca ne borcu ödedin sen gözünü seveyim amca? Ben yıllarca hem çalıştım hem de borç ödedim! Sırf sen mağdur olma diye hem okudum, hem çalıştım! Yalvarırım sat
